Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kłodzku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 lipca 2015 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Maciej Szota

Protokolant: Dawid Broniszewski

w obecności Prokuratora, M. L.

po rozpoznaniu dnia 16 października 2014 roku, 04 grudnia 2014 roku, 15 stycznia 2015 roku, 05 marca 2015 roku, 09 kwietnia 2015 roku, 28 maja 2015 roku, 17 lipca 2015 roku sprawy karnej

Ł. J.

urodzonego (...) w O.

syna M. i J. z domu F.

oskarżonego o to, że:

w dniu 09 maja 2012 roku w K., województwa (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem A. Ł. w kwocie 7327 zł poprzez wprowadzenie wymienionej w błąd co do zamiaru i możliwości wywiązania się przez PHU (...), ulica (...), z zawartej umowy na wykonanie robót budowlano – montażowych w postaci wymiany 9 sztuk okiem PCV, czym działał na szkodę A. Ł..

to jest o czyn z art. 286 § 1kk

I.  Ł. J. uznaje za winnego tego, że w dniu 09 maja 2012 roku w K., województwa (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 7327 zł A. Ł., poprzez wprowadzenie wymienionej w błąd co do możliwości wywiązania się przez PHU (...), ulica (...), z zawartej umowy na wykonanie robót budowlano – montażowych w postaci wymiany 9 sztuk okiem PCV, czym działał na szkodę A. Ł., to jest przestępstwa z art. 286 § 1 kk i za to na podstawie art. 286 § 1 kk wymierza mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności.

II.  Na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 kk wykonanie orzeczonej wobec Ł. J. w punkcie I części dyspozytywnej wyroku kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby wynoszący 2 (dwa) lata.

III.  Na podstawie art. 46 § 1 kk orzeka od Ł. J. obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę kwoty 7327 zł na rzecz pokrzywdzonej, A. Ł..

IV.  Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżonego w całości od obowiązku zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, wydatki poniesione w sprawie zaliczając na rachunek tegoż Skarbu Państwa.

Sygnatura akt II K 464/14

UZASADNIENIE

Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ł. J. prowadził działalność gospodarczą w zakresie montażu stolarki okiennej pod firmą PHU (...). W związku z prowadzoną dzielnością oskarżony nie uzyskiwał dochodów umożliwiających zaspokajanie bieżących zobowiązań , w tym spłatę zobowiązań kredytowych i podatkowych, co spowodowało wszczęcie postępowań egzekucyjnych. Na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego z dnia 14 września 2011 roku I Co 2685/11 komornik G. O. prowadził przeciwko oskarżonemu egzekucję kwoty 31 000 złotych na rzecz Banku (...). Ł. J. został poinformowany o wszczęciu postępowania egzekucyjnego w dniu 14 października 2011 roku, po tej dacie komornik wielokrotnie usiłował skontaktować się z dłużnikiem jednak bez skutku, bowiem oskarżony nie reagował na wezwania, pojawił się w kancelarii w dniu 27 kwietnia 2012 roku. W toku egzekucji komornik dokonywał licznych zajęć, min rachunku bankowego w banku spółdzielczym w B. oraz dokonał zajęć wierzytelności dłużnika z firmie (...). W dniu 30 kwietnia 2012 roku wyegzekwowała z rachunku kwotę 8401 złotych, w dniu 25 maja zajął w firmie (...) wierzytelność oskarżonego w kwocie 4090 złotych oraz w dniu 28 maja 2012 roku kwotę 2300 złotych.

Dowód: zeznania G. O.

Działalność Ł. J. polegała na zbieraniu zamówień na wymianę stolarki okiennej oraz na oferowaniu usług finansujących wymianę. Mimo zajęcia rachunku bankowego i świadomości prowadzonej egzekucji oskarżony w dalszym ciągu prowadził działalność i zbierał zamówienia za pośrednictwem swojego pracownika i brata M. S., w dniu 20 marca 2012 roku zawarł umowę na wymianę stolarki ze S. G. (1) z z miejscowości G. na kwotę 2980 złotych .

W dniu 9 maja 2012 roku w K. w miejscu zamieszkania A. Ł. pojawił się brat oskarżonego M. S. (1) działając jako przedstawiciel firmy PHU (...), który zaproponował wymianę stolarki okiennej oraz finansowanie tej wymiany przez Firmę (...). A. Ł. zgodziła się na wymianę i podpisała stosowną umowę, wymiana okien miała być wykonana w terminie 4-10 czerwca 2012 roku i finansowana przez firmę (...), która kwotę 7372 złote miała przekazać na rachunek Ł. J.. Kwota wierzytelności wynikająca z umowy z firmą (...) została zajęta przez G. O. a oskarżony nie zrealizował umowy o montaż stolarki okiennej, gdyż nie miał środków na zakup materiału.

Dowód: zeznania A. Ł.

G. O.

Wyjaśnienia Ł. J.

Umowa o roboty montażowe k. 2

Zajęcie rachunku bankowego oraz narastające długi spowodowały, że oskarżony musiał zakończyć działalność gospodarczą. Oskarżony umówił się z A. L. prowadzącym podobną działalności, że nierealizowane zlecenie PHU (...) będzie realizowała firma (...), było to nieformalna koleżeńska umowa a Ł. J. i jego brat byli zobowiązani do odpracowania tych kwot . Firma (...) wykonała kilka zleceń PHU (...), jednak oskarżony i jego brat przestali współpracować i nie zdobywali nowych zleceń, dlatego A. L. nie realizował dalszych zleceń Ł. J., w tym nie zrealizował zlecenia A. Ł.

Dowód: zeznania R. L., M. S. (2), A. L., B. S.

W dniu 11 maja 2012 roku Ł. J. zawarł ugodę z (...) Niestandardowym Sekurytyzacyjnym Funduszem Inwestycyjnym dotyczącym wierzytelności w kwocie (...) z umowy zawartej pomiędzy oskarżonym a (...) SA, zwarcie tej umowy nie miało wpływu na prowadzą egzekucję, bowiem komornik nie otrzymał tytułu opiewającego na nowego wierzyciela potwierdzającego przejęcie uprawnień.

Ł. J. miał problemy finansowe już z we wrześniu 2011 roku co powodowało, że każdy nowy wpływ gotówki służył na pokrycie starego zadłużenia aż doszło do takiego momentu, że nowe wpływy gotówki nie starczały na pokrycie starych zobowiązań, co skutkowało min. powstawaniem zobowiązań z tytułu podatku dochodowego i na miesiąc maja 2012 roku kwota zadłużenia wynosiła 15 991 złotych . Dowód: Opinia biegłego R. wróbla k. 262-284 do sprawy II K 65/14 SR Oleśnica, zeznania G. O.

Ł. J. nie przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu i wyjaśnił, że miał możliwości wywiązania się z zobowiązania wobec A. Ł.. Oskarżony nie był karany.

Dowód: wyjaśnienia Ł. J.

Karta karna k. 239

Sąd zważył co następuje:

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy umożliwia ustalenie odpowiedzialności oskarżonego Ł. J. za czyn z art. 286§1 k.k. na szkodę A. Ł..

W ocenie sądu na takie ustalenia pozwalają zeznania świadka G. O. oraz opinia biegłego R. W. do spawy IIK K 65/14 SR Oleśnicy. Z dowodów wynika jednoznacznie, że sytuacja finansowa oskarżonego, który prowadził dzielności gospodarcza pod firmą PHU (...) systematycznie pogarszał się do września 2011 roku , wpływy z nowych zleceń oskarżony przeznaczał na zaspokajanie starych długów, nie miał nawet wystarczających środków na zaspokojenie należności podatkowych na rok (...), mimo pogarszającej się sytuacji finansowej i braku możliwości realizacji zamówień oskarżony przy pomocy swojego brata w dalszym ciągu prowadziła działalność akwizycyjną min zawierając umowę w marcu 2012 roku ze S. G. (1), która nie została zrealizowana a następnie w dniu 9 maja 2012 zawarł umowę z A. Ł.. Oskarżony w dalszym ciągu prowadził działalność w sytuacji, gdy nie miał środków na realizację wcześniejszych zleceń to jest nie zrealizował zlecenia S. G. (1), nie płacił podatku dochodowego oraz wiedział , że ma zajęty rachunek bankowy, z którego w dniu 30 kwietnia 2012 roku komornik wyegzekwował kwotę 8400 złotych Jak wynika zeznań G. O. rozmawiał on z oskarżonym w kwietniu 2011 roku, oskarżony zdawał sobie sprawę ze swojej sytuacji, wiedział o zajętym rachunku bankowym i braku środków na realizację zleceń a mimo tego dalej prowadziła dalej działalność i ocenie Sądu uzasadnione jest stwierdzenie, że w dniu 9 maja 2012 roku wprowadził w błąd A. Ł. co do możliwości wywiązania się z zaciągniętego zobowiązania. W tym przypadku osobą podpisująca umowę był brat oskarżonego, jednak to oskarżony wiedział jaka jest sytuacja finansowa firmy, wiedział o narastających zaległościach podatkowych oraz innych niezrealizowanych umowach i w takiej sytuacji nie mógł zawierać nowych transakcji. Oskarżony powołuje się na fakt zawarcia ugody dotyczącej wierzytelności (...) SA w dniu 11 maja 2012 roku ale w ocenie Sądu okoliczność to nie zmienia oceny zachowania oskarżonego. Wierzytelności ta stanowiła tylko jedną z wielu wierzytelności dotyczących oskarżonego, oskarżony nie uregulował należności podatkowych za rok 2011, nie realizował zleceń z marca 2012 roku, bowiem uzyskane środki przeznaczał na spłatę starych zobowiązań i miał zajęty rachunek bankowy, dlatego do czasu wyjaśnienia sytuacji i odblokowania rachunku bankowego nie mógł zawierać nowych zleceń, bowiem wszystkie kwoty przekazywane przez podmioty finansujące były zajmowane przez komornika. Ugoda została zawarta w dniu 11 maja 2012 roku, podczas gdy przed zawarciem tej ugody komornik wyegzekwowała kwotę 8400 złotych z rachunku bankowego, co dodatkowo pogrążyło oskarżonego a umowa z A. Ł. została zawarta przed datą ugody to jest 9 maja 2012 roku. Sytuacja ta dotyczy również zlecenia uzyskanego w dniu 27 marca 2012 roku, gdzie mechanizm działania był taki sam, umowa z S. G. (2) była zawarta w dniu 27 marca 2012 roku, umowa z A. Ł. w dniu 9 maja 2012 roku , podczas gdy ugoda z funduszem została zawarta w dniu 11 maja 2012 roku, co oznacza, że w dniu zawierania umowy z pokrzywdzoną oskarżony nie miał podstaw do uznania, że nie będzie prowadzona egzekucja. Egzekucja była prowadzona przez komornika na podstawie tytuły egzekucyjnego, do czasu skierowania wniosku przez nowego wierzyciela oraz przedstawienia tytułu opiewającego na nowego wierzyciela komornik miał obowiązek prowadzenia egzekucji, komornik nie potwierdził otrzymania wniosku o zawieszenie egzekucji przez nowego wierzyciela a oskarżony mając świadomość, że rachunek jest zajęty nie mógł zawierać umów , których realizacja zależała do wpłat podmiotów finansujących , bowiem kwoty te do czasu uchylenia zajęcia rachunku były automatycznie zajmowane przez komornika. Dla oceny zachowania oskarżonego znaczenia na całokształt jego działalności to jest narastające problemy finansowe od września 2011 roku, nieregulowanie należności podatkowych, które do maja 2012 roku wynosiły 16 000 złotych, brak realizacji umowy z marca 2012 roku, wyegzekwowanie przez komornika 30 kwietnia 2012 roku kwoty 8400 złotych oraz zaciąganie owych zobowiązań w sytuacji zajętego rachunku bankowego, co oznaczało, że oskarżony miał pełną świadomość, że na dzień zawarcia zobowiązania to jest na dzień 9 maja 2012 roku nie ma możliwości jego realizacji bowiem nie posiadał środków na realizację wcześniejszych zamówień i takie zachowanie wyczerpywało usypowe znamiona przestępstwa z art. 286§1 k.k. bowiem pokrzywdzona zostało wprowadzona w błąd co do możliwości wywiązania się oskarżonego z zobowiązania. Istotne jest, że pokrzywdzona jest konsumentem, z zaufaniu do oskarżonego zaciągała poważne zobowiązanie kredytowe licząc na wymianę stolarki okiennej w terminie do 10 czerwca 2012 roku i nie akceptowała sytuacji, w której wywiązanie się przez oskarżonego z zobowiązania zależało od powodzenia w przyszłości pewnych działań oskarżonego. Orzecznictwo jednolicie przyjmuje możliwości przyjęcia oszustwa w sytuacji zakupu towaru z odroczonym terminem płatności , gdy w momencie zawarcie zobowiązania kontrahent wie, że nie będzie miał możliwości wywiązania się w terminie z zobowiązania i akceptuje pogląd że jest oszustwem zaciąganie przez bankruta zobowiązań1 .

Sytuacja oskarżonego była podobna do sytuacji osoby zaciągającej zobowiązanie z odroczonym terminem płatności, bowiem w chwili zaciągania zobowiązania na rzecz A. Ł. oskarżony nie zrealizował umowy na rzecz S. G. (1), miał zajęty rachunek bankowy , z którego wyegzekwowano kwotę 8400 złotych, nie miała podpisanej ugody z wierzycielem, nie miał informacji o zawieszeniu postępowania egzekucyjnego i nie miał nawet środków na zapłacenie podatku dochodowego za rok 2011 . Okoliczności te pozwalają na przyjcie, że oskarżony był bankrutem w dniu zaciągania zobowiązania i jego problemy nie były spowodowane wyłącznie zajęciem rachunku bankowego a generalnie niewłaściwym modelem prowadzenia dzielności gospodarczej, które generował większe koszty niż dochód.

Dla kwestii zawinienia nie ma znaczenia fakt, że oskarżony próbował znaleźć wyjście z tej sytuacji i za pośrednictwem A. L. próbował realizować zamówienia, których nie miała możliwości realizacji jako PHU (...). Dla oceny, czy dane rozporządzenia było niekorzystne istotne są okoliczności istniejące w chwili dokonania rozporządzenia, w tym przypadku w chwili zawierania umowy, a w tej dacie zawarcie takiej umowy było dla pokrzywdzonej niekorzystne, bowiem zawierała umowę z bankrutem, który nie miał możliwości wywiązania się z zobowiązania a środki uzyskane od podmiotu finansującego, które miały być przeznaczone na realizację zamówienia , były przeznaczone na spłatę długów oskarżonego. Oskarżony swoim nieodpowiedzialnym zachowaniem doprowadził do tego , że pokrzywdzona zaciągnęła zobowiązanie a nie otrzymała towaru i z punktu wiedzenia jej interesów z chwili dokonania transakcji rozporządzenie to było niekorzystne. Ostatecznie oskarżony nie doprowadził do zaspokojenia pokrzywdzonej, bowiem zakończył współpracę z A. L. i podejmowane przez niego kroku w celu naprawienia szkody nie mają znaczenia dla oceny, czy po jego stronie doszło do zawinienia. Zdaniem Sądu takie zawinienie jest bezsporne, bowiem zaciągał zobowiązania , których na dzień zawarcie umowy nie mógł zrealizować w związku z pogarszająca się sytuacja finansową firmy, brakiem środków na zapłatę podatku dochodowego, brakiem środków na realizację wcześniejszych umów oraz zajętym od października 2011 roku rachunkiem bankowym.

W tej sytuacji nie można dać wiary wyjaśnieniom oskarżonego, że wyłączną przyczyną kłopotów było zajęcie konta przez komornika, bowiem problemy finansowe narastały od września 2011 roku, oskarżony nie miał nawet środków na zapłatę podatku dochodowego, gdzie zaległość w maju 2012 roku wynosiła 16 000 złotych, nie realizował zamówień z marca 2012 roku, bowiem nie posiadał środków na zakup materiałów a działania komornika wynikały z wykonalnego tytułu egzekucyjnego i były prawidłowe.

Przechodząc do rozważań nad wymiarem należy zwrócić uwagę, że oskarżony doprowadził pokrzywdzoną do rozporządzenia mieniem w znacznej dla niej wysokości a jego zachowaniem było elementem przyjętej strategii postępowania, w której oskarżony mógł prowadzić działalność kosztem swoich klientów. Uwzględniając fakt, że oskarżony nie był wcześniej karany i jest to jego pierwszy konflikt z prawem Sąd uznał jednak, że orzeczenie kary pozbawienia wolności w dolnych granicach ustawowego zagrożenia z warunkowym zawieszeniem wykonania spełni cele kary i umożliwi oskarżonemu naprawienie szkody. Orzeczenie kary ograniczenia wolności z potrąceniem 25 % wynagrodzenia jest w ocenie Sądu niecelowe zważywszy, że oskarżony zarabia kwotę najniższą i ma liczne zobowiązania, z tych powodów Sąd zwolnił go od kosztów sądowych, wydatki zaliczając na rachunek Skarbu Państwa.

1 IX Ka 721/13 wyrok s.okręg. 2013-07-04

w K.

LEX nr 1717745

Niekorzystnym rozporządzeniem mieniem, może być handel z podmiotem, zwłaszcza w formie przekazywania towaru na odroczony termin płatności (a taka sytuacja miała miejsce w rozpatrywanej sprawie), polegający na przekazywaniu towaru kontrahentowi, którego majątek nie wystarcza na pokrycie zobowiązań, co oznacza, że w przypadku braku zapłaty dostawcy towarów kontrahent nie ma gwarancji, że zaspokoi swoje roszczenia przymusowo oraz sytuacja, w której kontrahent, nie posiadając na ten temat wiedzy przekazuje towar podmiotowi którego wyniki działalności gospodarczej nie zapewniają bieżącej obsługi zobowiązań wszystkich wierzycieli. Znamiona oszustwa wypełnia także działanie sprawcy, który składa zamówienie na dostarczenie towaru za który płatność ma nastąpić w uzgodnionym terminie, odroczonym terminie płatności jeżeli złożeniu zamówienia towarzyszy powzięty z góry zamiar uzależnienia zapłaty od ewentualnego powodzenia określonych inwestycji dokonanych w przyszłości.

II AKa 157/13 wyrok s.apel. 2013-06-05

we W.

Złożenie zamówienia z odroczonym terminem płatności a przestępstwo oszustwa. Dopuszczalność orzeczenia obowiązku naprawienia szkody w walucie obcej.

LEX nr 1331174...

1. Działanie polegające na złożeniu zamówienia z odroczonym terminem płatności np. określonym w wystawionej fakturze, przy istnieniu już w momencie złożenia tego zamówienia lub otrzymania towaru zamiaru niedotrzymania umówionego terminu zapłaty poprzez odłożenie go na czas bliżej nieokreślony bądź też uzależniony od powodzenia przyszłych transakcji (inwestycji) jest wprowadzeniem w błąd w rozumieniu art. 286 § 1 k.k.

II AKa 67/13 wyrok s.apel. 2013-03-28

we W.

Zaciąganie przez bankruta zobowiązań bez informowania kontrahenta o swojej sytuacji a przestępstwo oszustwa.

LEX nr 1313476

Znamiona oszustwa wypełnia działanie sprawcy, który w umowie zobowiązuje się do określonej płatności w uzgodnionym, odroczonym terminie, jeżeli jej zawarciu towarzyszy powzięty z góry zamiar niedotrzymania uzgodnionego terminu zapłaty i odłożenia go na czas bliżej nieokreślony oraz uzależnienia zapłaty od ewentualnego powodzenia określonych inwestycji dokonanych w przyszłości. Zaciąganie przez bankruta zobowiązań, bez informowania kontrahenta o swojej sytuacji, wypełnia znamiona art. 286 § 1 k.k.