Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kłodzku

  Sygnatura akt IIK 398/14

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 sierpnia 2014 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Aleksandra Rembiasz

Protokolant: Małgorzata Posłuszna

po rozpoznaniu dnia 21 sierpnia 2014 roku sprawy karnej

T. L. (1)

Urodzonego (...) w N.

syna W. i J. z domu W.

podejrzanego o to, że:

w dniu 9 kwietnia 2014 r. w N. , woj. (...) usunął dokument w postaci legitymacji studenckiej na nazwisko K. P. (1) , w ten sposób, że wraz z teczką , która znalazł wyrzucił w/w dokument , którym nie miał prawa wyłącznie rozporządzać,-

to jest o czyn z art. 276§1kk

I.  na podstawie art. 66§1kk i art. 67§1kk warunkowo umarza postępowanie wobec T. L. (1) o czyn opisany w części wstępnej wyroku stanowiący występek z art. 276§1kk na okres próby 1 ( jednego ) roku,-

II.  zwalnia podejrzanego od ponoszenia kosztów postępowania a wydatki poniesione w sprawie zalicza na rachunek Skarbu Państwa.

0.a. UZASADNIENIE

0.b. Na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 9 kwietnia 2014 roku pokrzywdzony K. P. (1) przebywał w zakładzie swojego ojca N. przy ul.(...). Około 14.30 pokrzywdzony położył na swoim samochodzie skórzaną teczkę typu aktówka, w której był telefon komórkowy marki N., pałka teleskopowa z nierdzewnej stali oraz skórzany portfel, w którym znajdowała się legitymacja studencka K. P. (1). Następnie pokrzywdzony odjechał samochodem, pozostawiając teczkę na samochodzie. Po tym jak samochód ruszył, teczka spadła na podjazd za bramą.

Chwilę po tym jak teczka spadła z samochodu, w miejsce gdzie leżała nadszedł podejrzany T. L. (1). Podejrzany podniósł teczkę, obejrzał jej zawartość, w tym portfel, w którym znajdowała się legitymacja studencka K. P. (1), po czym odszedł z teczką kilkaset metrów dalej. Z teczki zabrał telefon komórkowy marki N. oraz teleskopową pałkę, natomiast pozostałość – w tym legitymację studencką - wyrzucił w pobliskie zarośla.

Pokrzywdzony K. P. (1) zorientował się, że pozostawił na samochodzie swoją teczkę i niezwłocznie wrócił do zakładu ojca. Kiedy nie nie odnalazł zgubionej teczki, przejrzał monitoring z zakładu ojca i zauważył, jak podejrzany zabiera leżącą na podjeździe teczkę. Następnego dnia ojciec pokrzywdzonego spotkał T. L. (1)i zobowiązał go do zwrotu teczki. Podejrzany przyznał, że teczkę zabrał i zobowiązał się do jej zwrotu wraz z zawartością. T. L. (1) istotnie zwrócił K. P. (1) teczkę wraz z portfelem i legitymacją studencką, nie oddał natomiast telefonicznej karty SIM, którą wcześniej zniszczył oraz pałki teleskopowej, którą zdążył wcześniej sprzedać.

Dowód: wyjaśnienia podejrzanego T. L., k.9-10,18

Zeznania świadków

K. P., k.3-4,14

Oświadczenie T. L. (1), k.6

Oskarżony T. L. (1) nie był dotychczas karany.

Dowód: karta karna k.15

Oskarżony T. L. (1) w postępowaniu przygotowawczym, przyznał się w całości do popełnienia zarzucanego mu czynu i dokładnie opisał w swych wyjaśnieniach okoliczności wejścia w posiadania teczki, w której znajdowała się legitymacja studencka K. P. (1), jak i okoliczności w których ją porzucił.

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył co następuje:

Oceniając zebrany w sprawie materiał dowodowy Sąd uznał, że wina podejrzanego, jak i okoliczności popełnienia zarzucanego mu czynu nie budzą wątpliwości. Uznając winę podejrzanego T. L. (1), Sąd oparł się na jego wyjaśnieniach, które uznał za wiarygodne w całości. Przede wszystkim wyjaśnienia podejrzanego korespondują z zeznaniami pokrzywdzonego K. P. (1). K. P. (1) szczegółowo opisał co znajdowało się w teczce, którą przez roztargnienie pozostawił na samochodzie i odjechał. Te same przedmioty opisał w swych wyjaśnieniach podejrzany, wskazując co dokładnie zrobił z telefonem, pałką teleskopowa, a także skórzaną teczką. Oczywistym dowodem winy podejrzanego jest fakt, iż wskazał miejsce gdzie porzucił przywłaszczoną teczkę i zwrócił pokrzywdzonemu przedmiotową teczkę z zawartością, za wyjątkiem telefonu i pałki. Już nastopnego dnia po przywłaszczeniu podejrzany sporządził oświadczenie, które przekazał ojcu K. P. (1), w którym przyznał, ze zabrał znalezioną teczkę i zobowiązał się zwrócić ją następnego dnia.

Wobec tak jednoznacznych zeznań i wyjaśnień, Sąd nie miał żadnych wątpliwości co do okoliczności popełnienia zarzucanego podejrzanemu czynu i uznał, że swym zachowaniem

wyczerpał znamiona ustawowe czynu z art.276§1 kk bowiem w dniu 9 kwietnia 2014 roku ukrył dokument w postaci legitymacji studenckiej K. P. (1), którym to dokumentem nie miał prawa wyłącznie rozporządzać.

Uznając, iż wina podejrzanego odnośnie zarzucanego mu czynu, jak i okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, Sąd uznał, iż w przedmiotowej sprawie spełnione są wszystkie przesłanki wskazane w przepisie art.66§1 i 2 k.k. pozwalające zastosować wobec podejrzanego dobrodziejstwo warunkowego umorzenia postępowania. Przede wszystkim zarzucany oskarżonemu czyn zagrożony jest karą nie przekraczającą 3 lat pozbawienia wolności, a podejrzany nie był dotychczas karany za przestępstwo. Zarówno wina, jak i społeczna szkodliwość czynu podejrzanego nie są znaczne. Przede wszystkim podkreślić należy, iż podejrzany już następnego dnia po zdarzeniu, przyznał, że zabrał leżącą na ziemi teczkę, zobowiązał się do jej zwrotu i istotnie dobrowolnie wydał teczkę wraz z tymi przedmiotami, które w niej pozostały.

Podkreślić należy również postawę podejrzanego w postępowaniu przygotowawczym. Otóż podejrzany przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, wyjaśniając szczegółowo okoliczności jego popełnienia, dobrowolnie wydał zabrane przedmioty, w swych wyjaśnieniach wyraził szczerą skruchę i żal. Wskazać należy, iż dotychczasowy sposób życia podejrzanego, również przekonuje Sąd, iż oskarżony pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego i nie popełni ponownie żadnego przestępstwa.

Warunkowo umarzając postępowanie Sąd zgodnie z art. 67§1 k.k. wyznaczył okres próby na jeden rok, mając wręcz pewność, iż oskarżony w tym okresie nie dopuści się żadnego innego, czynu karalnego.

Mając na względzie, iż oskarżony nie ma stałego źródła dochodu, Sąd stosownie do treści art. 624§1 kpk w zw. z art. 17 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 23.06.1973r. – o opłatach w sprawach karnych (tekst jedn. Dz.U. 1983.Nr 49 poz.233 z późn.zm) zwolnił podejrzanego od ponoszenia kosztów sądowych oraz od obowiązku uiszczenia opłaty.