Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 3201/17 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Kłodzku z 2018-10-25

Sygn. akt I C 3201/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 października 2018 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Daria Ratymirska

Protokolant: p.o. prot. sąd. Małgorzata Zawieja

po rozpoznaniu w dniu 25 października 2018 roku w Kłodzku

na rozprawie

sprawy z powództwa A. B.

przeciwko U. w W.

o zapłatę kwoty 60.000 zł

I.  oddala powództwo;

II.  nie obciąża powoda kosztami procesu.

(...)

UZASADNIENIE

A. B. wniósł pozew przeciwko U. w W. o zapłatę kwoty 60.000 zł, tytułem zadośćuczynienia po śmierci ojca R. B. (na podstawie art. 24§1 kc w zw. z art. 448 kc), wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 5.09.2017r. do dnia zapłaty. W uzasadnieniu podał, że w dniu 23.11.2003r. na drodze nr (...) we wsi Ś. doszło do wypadku komunikacyjnego, w którym nieznany sprawca, kierując nieustalonym pojazdem, nie zachował należytej ostrożności podczas jazdy i potrącił rowerzystę – R. B., który w następstwie doznanych obrażeń poniósł śmierć. Podniósł, że szkoda wynikała z przestępstwa, zakwalifikowanego przez Prokuraturę Rejonową (...) z art. 177§2 kk. Prowadzone w sprawie śledztwo zostało umorzone ze względu na niewykrycie sprawcy. Podczas dochodzenia Prokuratura ustaliła, że pokrzywdzony doznał ciężkiego uszczerbku na zdrowiu w następstwie naruszenia zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym przez kierującego nieustalonym pojazdem, który zbiegł z miejsca zdarzenia.

Pozwany U. w W. wniósł o oddalenie powództwa, zarzucając, że powód nie wykazał adekwatnego związku przyczynowego pomiędzy zdarzeniem z dnia 23.11.2003r. a zgonem poszkodowanego R. B. w dniu 5.01.2004r. Podniosła, że z pisma SPZOZ w K. z dnia 16.02.2004r. (k-49) wynika, że zgon R. B. nie miał bezpośredniego związku z obrażeniami, doznanymi podczas wypadku. Ponadto pozwany podniósł zarzut przedawnienia roszczenia, wskazując, że powód nie udowodnił istnienia znamion przestępstwa, w szczególności winy, a sam fakt, że prokurator prowadził dochodzenie w sprawie wypadku drogowego, tj. o przestępstwo z art. 177§2 kk, nie przesądza o popełnieniu takiego przestępstwa przez nieustalonego sprawcę. Z ostrożności procesowej pozwany podniósł zarzut przyczynienia się poszkodowanego do szkody w 90%, z uwagi na poruszanie się niesprawnym rowerem po zmierzchu w stanie nietrzeźwości. Pozwany zarzucił też, że powód nie wykazał naruszenia dobra osobistego oraz, że zgłoszone przez niego żądanie jest wygórowane. Podniósł także, że ewentualne odsetki powinny zostać zasądzone dopiero od daty wyrokowania.

Sąd ustalił:

W dniu 23.11.2003r. ojciec powoda R. B. został przyjęty w szpitalu w K., jako ofiara wypadku drogowego, w którym, jako rowerzysta, poprzedniej nocy potrącony został przez samochód.

Dowód:

karta informacyjna (k-57 akt sprawy karnej, prowadzonej przez Prokuraturę Rejonową (...) sygn. (...)).

Poszkodowany R. B. został przewieziony do szpitala karetką pogotowia po tym, jak spędził noc na poboczu drogi. Miał uszkodzony kręgosłup, bez czucia w nogach, mówił powodowi, że auto (bus) wyrzuciło go do rowu, że poczuł w pewnym momencie silne uderzenie w plecy, kiedy prowadził rower po prawej stronie drogi. Zmarł w szpitalu w dniu 5.01.2014r.

Dowód:

zeznania powoda (k-61v.-62).

W prowadzonym przez Prokuratora Prokuratury Rejonowej (...)śledztwie biegły lekarz specjalista chirurgii ogólnej J. M. (1) zaopiniował, że R. B. doznał złamania kręgów 5 i 6 piersiowego, uszkodzenia rdzenia kręgowego, porażenia wiotkiego kończyn dolnych, a obrażenia te – z bardzo dużym prawdopodobieństwem – mogły powstać wskutek potrącenia przez pojazd. Wg biegłego, zgon R. B. nie miał bezpośredniego związku z odniesionymi w wyniku zdarzenia obrażeniami.

Dowód:

opinia biegłego J. M. z dn. 27.02.2004r. (k-67 akt sprawy karnej, prowadzonej przez Prokuraturę Rejonową(...) sygn. (...)).

Śledztwo zostało umorzone w dniu 2.03.2004r. z powodu niewykrycia sprawcy przestępstwa. W uzasadnieniu wskazano, że czynności, przeprowadzone toku postępowania, dały podstawę do uznania za dostatecznie uzasadnione podejrzenie, że pokrzywdzony doznał ciężkiego uszczerbku na zdrowiu w następstwie naruszenia zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym przez kierującego nieustalonym pojazdem, który zbiegł z miejsca zdarzenia.

Dowód:

postanowienie o umorzeniu śledztwa (k-71 akt sprawy karnej, prowadzonej przez Prokuraturę Rejonową(...) sygn. (...)).

Oświetlenie roweru było sprawne. W chwili, gdy doszło do zdarzenia, rowerzysta był pod silnym wpływem alkoholu. W zdarzeniu nie brał udziału jakikolwiek inny uczestnik ruchu drogowego.

Dowód:

opinia biegłych sądowych z zakresu rekonstrukcji wypadków drogowych B. S. i medycyny sądowej M. B. (k-111 i nast.)

Sąd zwarzył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie. W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, brak było podstaw do przyjęcia – zgodnie z twierdzeniami powoda – że śmierć jego ojca R. B. była następstwem wypadku komunikacyjnego z dnia 23.11.2003r., w którym nieznany sprawca, kierując nieustalonym pojazdem, nie zachował należytej ostrożności podczas jazdy i potrącił rowerzystę.

W oparciu o dowód z opinii biegłych sądowych z zakresu rekonstrukcji wypadków drogowych B. S. i medycyny sądowej M. B. (k-111 i nast.) ustalono, że w zdarzeniu drogowym z nocy 22/23.11.2003r. nie brał udziału jakikolwiek inny uczestnik ruchu drogowego poza rowerzystą. Biegli nie potwierdzili założenia, postawionego w toku prowadzonego śledztwa, jakoby rowerzysta R. B. został potrącony przez pojazd mechaniczny, prowadzony przez nieustalonego sprawcę. Zgodnie z opinią, można przyjąć z dużym prawdopodobieństwem, że rowerzysta samoistnie, poprzez niewłaściwą taktykę jazdy, polegającą na nieprawidłowej obserwacji przedpola jazdy w porze nocnej, zjechał na skrzyżowaniu na nieutwardzone pobocze, podjął nieskuteczny manewr hamowania, znacząc ślad na tym poboczu, po czym wjechał na skarpę drogi tracąc równowagę i upadając poniżej uskoku drogi, doznając obrażeń ciała. Uszkodzenia roweru jednoznacznie wskazują, że nie doszło do kontaktu roweru z pojazdem. Zmiany urazowe na ciele pokrzywdzonego nie potwierdzają faktu potrącenia go przez jakikolwiek pojazd mechaniczny. Z uwagi na fakt, że stan trzeźwości rowerzysty był ustalony na długi czas po mającym nastąpić wydarzeniu (w czasie badania był w fazie eliminacji alkoholu z organizmu), po którym on sam nie mógł się poruszać i pozostawał bezwładnie w miejscu upadku, należy uznać, że w chwili, gdy doszło do zdarzenia, pozostawał on pod silnym wpływem alkoholu. Zgodnie z opinią biegłym, z dużym prawdopodobieństwem można przyjąć, że do zdarzenia przyczynił się wyłącznie kierujący rowerem R. B.. Okoliczności te wyłączają odpowiedzialność strony pozwanej za skutki przedmiotowego zdarzenia w oparciu o przepisy art. 24 § 1 kc w zw. z art. 448 kc w zw. z art. 98 ustawy z dnia 22 maja 2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych. Z uwagi na brak biernej legitymacji procesowej, powództwo podlegało oddaleniu.

Na podstawie art. 102 kpc Sąd nie obciążył powoda kosztami procesu. Zastosowanie odstępstwa od ogólnej reguły odpowiedzialności za wynik procesu, przewidzianej w art. 98 kpc, uzasadnione jest usprawiedliwionymi okolicznościami sprawy. Dopiero bowiem w toku procesu, dzięki opinii biegłych, ustalono, że w zdarzeniu drogowym z nocy 22/23.11.2003r. nie brał udziału jakikolwiek inny uczestnik ruchu drogowego poza rowerzystą. Biegli nie potwierdzili założenia, postawionego w toku prowadzonego wcześniej śledztwa, że rowerzysta R. B. został potrącony przez pojazd mechaniczny, prowadzony przez nieustalonego sprawcę. Takie (obiektywnie mylne) przeświadczenie, poparte zarazem rozmową z samym poszkodowanym bezpośrednio po zdarzeniu, towarzyszyło dotychczas powodowi. Mogło to wywołać w nim wewnętrzne usprawiedliwione, choć subiektywne, przekonanie o zasadności dochodzonych roszczeń, które w świetle przeanalizowanych wnikliwie okoliczności zdarzenia, okazały się bezpodstawne. Mając to na uwadze, uwzględniając przy tym charakter żądania – roszczenie, związane ze śmiercią ojca powoda, Sąd uznał, że w sprawie wystąpiły przesłanki do zastosowania art. 102 kpc.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Marta Kulig
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Kłodzku
Osoba, która wytworzyła informację:  Daria Ratymirska
Data wytworzenia informacji: