Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kłodzku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 listopada 2014 r.

Sąd Rejonowy w Kłodzku, I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Ewa Karp

Protokolant: Ewelina Świrta

po rozpoznaniu w dniu 6 listopada 2014 r. w Kłodzku

sprawy z powództwa A. B.

przeciwko (...)S.A. w W.

o zapłatę 6.000,00 zł

I  zasądza od strony pozwanej (...)S.A. w W.na rzecz powódki A. B.kwotę 6.000,00 zł (sześć tysięcy złotych 00/100) z ustawowymi odsetkami od dnia 7 listopada 2014 r. oraz tytułem zwrotu kosztów procesu kwotę 1.500,00 zł (tysiąc pięćset złotych 00/100);

II  nakazuje stronie pozwanej by uiściła na rzecz Skarbu Państwa – kasa tut. Sądu tytułem wynagrodzenia biegłych tymczasowo poniesionego przez Skarb Państwa kwotę 943,84 zł (dziewięćset czterdzieści trzy złote 84/100);

III  dalej idące powództwo oddala.

Sygn. akt I C 2095/13

UZASADNIENIE

Powódka A. B.wniosła o zasądzenie od pozwanego (...)S.A. w W.kwoty 6 000 zł tytułem zadośćuczynienia za doznana krzywdę.

W uzasadnieniu wskazała, że w dniu 23 kwietnia 2009 roku r. w miejscowości K.doszło do zdarzenia komunikacyjnego, w którym poszkodowana została powódka, jako pasażer autobusu N..

W związku ze zgłoszoną szkodą strona pozwana uznała swoją odpowiedzialność, przyznała 4000 zł tytułem zadośćuczynienia.

Powódka wskazała, że przyznana kwota jest niewspółmierna bowiem jest osoba młodą , w chwili wypadku miała 31 lat, cieszyła się dobrym zdrowiem i nie uskarżała na żadne dolegliwości.

Strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości. W uzasadnieniu stwierdziła, że roszczenie jest nieuzasadnione co do zasady i wysokości, bowiem przyznana dotychczas kwota 4 000 zł stanowi sumę adekwatna do rozmiaru wyrządzonej powódce krzywdy.

Sad ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 23 kwietnia 2009 roku 31 letnia powódka A. B. została poszkodowana w wypadku komunikacyjnym. Powódka był pasażerką autokaru, w którym poszkodowane zostały także inne osoby. W wyniku wypadku doznała ogólnych potłuczeń, była przygnieciona przez inne osoby i po opatrzeniu w szpitalu we W. została zwolniona do domu .

Dowód:

- przesłuchanie powódki K-

- akta szkody,

- aneks pasażerów K- 9

- informacja dla pacjenta K- 11

- informacja lekarza K- 15

Strona pozwana (...)S.A. w W.przyjęła odpowiedzialność za skutki wypadku i wypłaciła powódce zadośćuczynienie za bol i cierpienie w kwocie 4 000 zł i zwrot kosztów – odszkodowanie w kwocie 93, 49 zł. Odmowa wypłaty dalszej kwoty nastapiła decyzja z dnia 12 maja 2011 roku.

Dowód:

- decyzja K- 33-34

- decyzja k- 51, wezwanie K- 42-50

Biegły ortopeda powołany w sprawie dr nauk medycznych M. J. rozpoznał u powódki stan po urazie głowy, stan po skręceniu kręgosłupa odcinka szyjnego, stan po urazie stawu ramiennego prawego i wskazał na procentowy uszczerbek na zdrowiu powódki w wysokości 6 % i dwukrotnie uzupełnił opinię oceniając, ze proces leczenia był prawidłowy.

Dowód:

opinia biegłego ortopedy K- 146-149, 170,187-188

przesłuchanie powódki K- 88

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył co następuje:

Powództwo należało uwzględnić na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego, a w szczególności opinii powołanego biegłego, dokumentacji medycznej, akt szkody oraz przesłuchania powódki.

Na podstawie przepisu art. 445 § 1 k.c. w wypadkach przewidzianych w artykule poprzedzającym sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.

Katalog wypadków, w których można żądać zadośćuczynienia określa przepis art. 444 § 1 k.c. stanowiąc, że w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty.

Zgodnie z przepisem art. 822 § 1k.p.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

Sprawą sporną była wysokość należnego zadośćuczynienia. Zgromadzony materiał dowodowy opisany w ustaleniach stanu faktycznego wskazuje, ze strona pozwana wypłaciła w toku likwidacji szkody 4 000 zł., wywodząc, ze jest to kwota odpowiednia.

W zakresie wysokości zadośćuczynienia Sad wziął pod uwagę obowiązujące w tym zakresie orzecznictwo Sadu Najwyższego., w tym wyrok z dnia 3 lutego 2000 r. wydany w sprawie I CKN 969/98 (LEX 50824), w którym SN wypowiedział się o charakterze, jaki spełniać ma zadośćuczynienie, wskazując: „ Zadośćuczynienie nie jest karą, lecz sposobem naprawienia krzywdy. Chodzi tu o krzywdę ujmowaną jako cierpienie fizyczne, a więc ból i inne dolegliwości oraz cierpienia psychiczne, czyli negatywne uczucia przeżywane w związku z cierpieniami fizycznymi lub następstwami uszkodzenia ciała, czy rozstroju zdrowia w postaci np. zeszpecenia, wyłączenia z normalnego życia itp. Celem zadośćuczynienia jest przede wszystkim złagodzenie tych cierpień. Przy ocenie więc "odpowiedniej sumy" należy brać pod uwagę wszystkie okoliczności danego wypadku, mające wpływ na rozmiar doznanej krzywdy.

Ustalając wysokość zadośćuczynienia Sąd ma dosyć szeroką swobodę w tej kwestii. zł jest adekwatne do stopnia

Sąd przyznał w całości kwotę żądaną pozwem opierając się pomocniczo na opinii biegłego ortopedy, mają przede wszystkim na względzie, że powódka do dziś odczuwa bóle karku, bóle głowy, drętwienie rąk i to przeszkadza jej w pracy i powoduje ograniczenia w życiu codziennym- powódka nie może chodzić na wysokich obcasach, zrezygnowała z wypraw w góry, przebywała na zwolnieniu lekarskim przez pół roku i jak wynik z opinii biegłego potrzebuje dalszego leczenia i rehabilitacji.

Te właśnie okoliczności zostały wzięte pod uwagę przy ustaleniu, ze strona pozwana powinna dopłacić powódce do przyznanej już kwoty 4 000 zł dalsze, zadane 6 000 zł, jako kompensatę doznanych cierpień, uszczerbku na zdrowiu, ograniczeń fizycznych będących następstwem wypadku.

O kosztach postępowania orzeczono po myśli przepisu art. 98 k.p.c. zasądzając od strony pozwanej koszty zastępstwa procesowego i całą opłatę oraz wynagrodzenie biegłego.