Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 1423/15 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Kłodzku z 2018-02-08

Sygn. akt I C 1423/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 lutego 2018 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Eliza Skotnicka

Protokolant prot. sąd. Magda Biernat

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 lutego 2018 roku w Kłodzku

sprawy z powództwa M. W.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W.

o zapłatę 6.000,00 zł i ustalenie

I.  zasądza od strony pozwanej (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powódki M. W. kwotę 1.800,00 zł (jeden tysiąc osiemset złotych 00/100) wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 11 marca 2015 roku do dnia zapłaty,

II.  dalej idące powództwo oddala,

III.  znosi wzajemnie między stronami koszty postępowania,

IV.  nakazuje stronie pozwanej, aby uiściła na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kłodzku kwotę 144,90 zł tytułem zwrotu wydatków tymczasowo wyłożonych przez Skarb Państwa,

V.  nie obciąża powódki pozostałymi wydatkami związanymi z wydaniem opinii w łącznej kwocie 1660,78 zł wyłożonymi tymczasowo przez Skarb Państwa – Sąd Rejonowy w Kłodzku.

UZASADNIENIE

Powódka M. W. wniosła o zasądzenie od strony pozwanej kwoty 6 000 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 11 marca 2015 r., ustalenie odpowiedzialności pozwanej na przyszłość za skutki wypadku, któremu uległa w dniu 17 czerwca 2014 r. oraz zasądzenie na swoją rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego w wysokości potrójnej stawki - 3 600 zł i opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. Domagała się nadto odsetek za zwłokę w dopłacie zadośćuczynienia w kwocie 1 400 zł za okres od 11 marca 2015 r. do 6 maja 2015 r. oraz odsetek za zwłokę w dopłacie odszkodowania w kwocie 612 zł od dnia 11 marca 2015 r. do 6 maja 2015 r.

W uzasadnieniu podała, że w dniu 17 czerwca 2014 r., idąc chodnikiem przy ul. (...) w N. na wysokości nieruchomości nr (...), potknęła się o wystający ponad poziom nawierzchni chodnika fragment asfaltu, w wyniku czego doznała obrażeń ciała w postaci złamania wyrostka rylcowatego kości łokciowej prawej, urazu głowy i niedoczulicy policzka prawego. Wskazała, że na dzień zdarzenia wspólnota mieszkaniowa przedmiotowej nieruchomości posiadała ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej u strony pozwanej, która w toku postępowania likwidacyjnego wypłaciła jej łączną kwotę 4 200 zł tytułem zadośćuczynienia i kwotę 768 zł tytułem zwrotu kosztów leczenia. W ocenie powódki przyznane zadośćuczynienie jest niewspółmierne do doznanej przez nią krzywdy.

Strona pozwana (...) S.A. z siedzibą w W. wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na swoją rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 4 800 zł i opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Pozwana przyznała, że w toku postępowania likwidacyjnego wypłaciła powódce kwotę 4 200 zł tytułem zadośćuczynienia, która w jej ocenie w całości zrekompensuje doznaną krzywdę. Pozwana zakwestionowała zasadność przyznania powódce dalszej kwoty, jak również roszczenia o ustalenie odpowiedzialności na przyszłość za skutki zdarzenia z 17 czerwca 2014 r.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 17 czerwca 2014 r. w wyniku potknięcia na chodniku na wysokości nieruchomości położonej przy ulicy (...) w N. powódka doznała złamania wyrostka rylcowatego kości łokciowej prawej. Wspólnota mieszkaniowa, na terenie której doszło do zdarzenia posiadała ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej u strony pozwanej. Na skutek zgłoszenia szkody przez powódkę, strona pozwana wypłaciła jej w toku postępowania likwidacyjnego łączną kwotę zadośćuczynienia 4 200 zł (2 800 zł w dniu 6 marca 2015 r. i 1 400 zł w dniu 9 czerwca 2015 r.) oraz łączną kwotę 768 zł tytułem odszkodowania za koszty leczenia i opiekę osób trzecich (418,60 zł w dniu 6 marca 2015 r. i 456 zł w dniu 9 czerwca 2015 r.).

Bezsporne.

Po zdarzeniu, na skutek odczuwanych dolegliwości powódka korzystała z pomocy lekarza pierwszego kontaktu, chirurga i neurologa. Przez okres 3 tygodni powódka nosiła longetę gipsową na prawej ręce, dostała również skierowanie na zabiegi rehabilitacyjne.

Dowód:

zgromadzona w aktach szkody dokumentacja medyczna powódki w postaci:

- historii choroby (...) w N. - k. 210,

- wizyt lekarskich w SP ZOZ K. Poradni (...) Ogólnej w N. - k. 211 - 212, 215

- skierowania na zabiegi fizjoterapeutyczne - k. 213

- wizyty u lekarza neurologa - k. 214

W wyniku wypadku z dnia 17 czerwca 2014 r. powódka doznała złamania wyrostka rylcowatego kości łokciowej prawej skutkującego 3% długotrwałym uszczerbkiem na zdrowiu (pkt L 130a Tabeli oceny procentowej stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu stanowiącej załącznik do Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002 r. Dz. U. z 2002 r. nr 234 poz. 1974 j. t.). Do chwili obecnej uraz powoduje bardzo nieznaczne ograniczenie ruchomości biernej i czynnej nadgarstka prawego oraz nieznaczne nasilenie dolegliwości bólowych. Przez okres 3 tygodni, czyli na czas utrzymania longety gipsowej wskazana była opieka osób trzecich przez około 3 godziny dziennie. Rokowania co do stanu zdrowia powódki są pomyślne.

Dowód:

- opinia biegłego sądowego z zakresu chirurgii – ortopedii dr n. med. M. J. - k. 44 - 45

- opinia uzupełniająca biegłego sądowego z zakresu chirurgii – ortopedii dr n. med. M. J. - k. 64 - 65

Powierzchowny uraz głowy, bez utraty przytomności, nie spowodował u powódki negatywnych następstw skutkujących ustaleniem uszczerbku na zdrowiu pod względem neurologicznym. Stwierdzona u powódki niedoczulica policzka prawego nie ma związku z przebytym zdarzeniem, może wynikać z dysfunkcji gałązki II nerwu trójdzielnego odbierającej bodźce ze skóry pod oczodołem i policzków oraz odpowiedzialnej za wydzielanie łez oraz gruczołów w błonie śluzowej nosa i podniebienia. Nerw ten może zostać uszkodzony przez wiele czynników m. in. stwardnienie rozsiane, zawał mózgu, glejaki lub jamistość rdzenia przedłużonego w pniu mózgu, skąd nerw ten wychodzi.

Dowód:

- opinia biegłej sądowej z zakresu neurologii A. D. - k. 152 - 153

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało uwzględnieniu co do kwoty 1 800 zł.

W rozpatrywanej sprawie bezspornym między stronami była okoliczność zaistnienia w dniu 17 czerwca 2014 r. upadku powódki, w wyniku którego doznała obrażeń ciała. Strona pozwana nie kwestionowała również swojej odpowiedzialności za skutki tego zdarzenia, niemniej jednak w jej ocenie wysokość wypłaconego w toku postępowania likwidacyjnego zadośćuczynienia zrekompensowała w całości powódce doznaną krzywdę.

Podstawą rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie był przepis art. 444 § 1 k.c., który stanowi, że w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Zgodnie zaś z art. 445 § 1 k.c. odwołującym się do wypadków wskazanych w art. 444 k.c., w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia sąd może także przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Pojęcie "sumy odpowiedniej" użyte w art. 445 § 1 k.c. w istocie ma charakter niedookreślony, niemniej jednak w judykaturze wskazane są kryteria, którymi należy się kierować przy ustalaniu wysokości zadośćuczynienia. Zadośćuczynienie ma mieć przede wszystkim charakter kompensacyjny, wobec czego jego wysokość nie może stanowić zapłaty symbolicznej, lecz musi przedstawiać jakąś ekonomicznie odczuwalną wartość. Jednocześnie wysokość ta nie może być nadmierną w stosunku do doznanej krzywdy, ale musi być "odpowiednia" w tym znaczeniu, że powinna być - przy uwzględnieniu krzywdy poszkodowanego - utrzymana w rozsądnych granicach, odpowiadających aktualnym warunkom i przeciętnej stopie życiowej społeczeństwa.

Przy ocenie skutków zdrowotnych przedmiotowego zdarzenia Sąd posiłkował się głównie zgromadzoną w sprawie dokumentacją medyczną oraz opinią biegłych sądowych z zakresu chirurgii - ortopedii i neurologii, przy czym istotny był zakres doznanych przez powódkę obrażeń, rozmiar bólu, czas trwania leczenia oraz stopień ustalonego uszczerbku na jej zdrowiu.

Zdaniem Sądu, zgromadzone w aktach szkody dokumenty są autentyczne i nie budzą wątpliwości co do ich treści, opinie biegłych są natomiast rzetelne, wykonane w oparciu o zgromadzoną dokumentację medyczną powódki. Dodatkowo opinia biegłego z zakresu chirurgii - ortopedii została sporządzona po przeprowadzeniu bezpośrednich badań powódki. Z uwagi na pogorszenie się stanu zdrowia psychicznego powódki po wytoczeniu powództwa, nie było możliwe przeprowadzenie badań lekarskich przez biegłą sądową z zakresu neurologii, niemniej jednak na podstawie dostępnych dowodów biegła dokonała stosownych ustaleń. W swoich opiniach biegli wyjaśnili zarówno metodę ustalania stopnia uszczerbku na zdrowiu, jak też czynniki i stwierdzone urazy, które miały wpływ na ocenę stanu zdrowia poszkodowanej oraz rokowań na przyszłość.

W wyniku przeprowadzonego postępowania dowodowego Sąd ustalił, że powódka doznała w wypadku z dnia 17 czerwca 2014 r. złamania wyrostka rylcowatego kości łokciowej prawej skutkującego 3% długotrwałym uszczerbkiem na zdrowiu. Należy wskazać, że do chwili obecnej powstały uraz powoduje bardzo nieznaczne ograniczenie ruchomości biernej i czynnej nadgarstka prawego oraz nieznaczne nasilenie dolegliwości bólowych. Przez okres 3 tygodni, czyli na czas utrzymania longety gipsowej wskazana była opieka osób trzecich przez około 3 godziny dziennie, zaś rokowania co do stanu zdrowia powódki są pomyślne.

Pod względem neurologicznym powódka nie doznała uszczerbku na zdrowiu - powierzchowny uraz głowy, bez utraty przytomności nie spowodował u niej negatywnych następstw zdrowotnych, natomiast stwierdzona u powódki niedoczulica policzka prawego nie ma związku z przedmiotowym zdarzeniem.

Mając na względzie stopień ustalonego uszczerbku na zdrowiu powódki, jak również uciążliwość i czas trwania odczuwanych dolegliwości, Sąd uznał, że powództwo podlegało jedynie częściowemu uwzględnieniu tj. w zakresie dotyczącym doznanego złamania wyrostka rylcowatego kości łokciowej prawej. W ocenie Sądu, łączna kwota zadośćuczynienia 6 000 zł będzie zasadna i adekwatna do doznanej przez powódkę krzywdy i zrekompensuje jej odczuwane dolegliwości. Z tego też powodu, mając na uwadze, że powódka otrzymała od strony pozwanej kwotę 4 200 zł, Sąd zasądził dodatkową sumę 1 800 zł.

Sąd oddalił powództwo w zakresie przyznania zadośćuczynienia ponad kwotę 1 800 zł, a także co do niewłaściwie oznaczonego roszczenia dotyczącego odsetek od uzupełnionego dobrowolnie przez stronę pozwaną w postępowaniu likwidacyjnym zadośćuczynienia, zwrotu kosztów leczenia oraz kosztów opieki, uznając, że żądania te były nieuzasadnione. Strona pozwana wydała decyzję o wypłacie części świadczeń zgłoszonych przez powódkę w toku postępowania likwidacyjnego, na skutek odwołania pozwanej od tej decyzji, pozwana podjęła decyzję o dopłacie części zadośćuczynienia oraz odszkodowania. W ocenie Sądu w tej części uznanego przez pozwaną w toku prowadzenia postępowania likwidacyjnego roszczeń, odsetki pozwanej się nie należą. Zgodnie bowiem z art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2060 t. j.), termin wymagalności roszczenia wynosi 14 dni od ustalenia wszystkich okoliczności, będących podstawą decyzji. Pozwana zatem nie pozostawała opóźnieniu, gdy po wydaniu decyzji, weryfikowała jeszcze okoliczności zgłoszone przez powódkę w odwołaniu.

Powództwo o ustalenie odpowiedzialności strony pozwanej za skutki wypadku na przyszłość również podlegało oddaleniu, bowiem z opinii biegłych sądowych wynika, że rokowania co do stanu zdrowia powódki są pomyślne, zaś doznane urazy nie miały groźnego charakteru. Mając na uwadze treść przepisu art. 442 1 § 1 i 3 k.c. należy uznać, że w razie ujawnienia się u powódki nowej krzywdy będzie miała możliwość wystąpienia z nowym powództwem opartym na nowych okolicznościach pozostających w związku przyczynowym z wypadkiem z dnia 17 czerwca 2014 r. Zdaniem Sądu, obecny stan prawny potwierdza zatem, że nie występuje ryzyko przedawnienia ewentualnych przyszłych roszczeń powódki. W ocenie Sądu, wyrok ustalający odpowiedzialność na przyszłość strony pozwanej w razie pojawienia się nowej krzywdy nie będzie stanowił istotnego dowodu dla wykazania związku przyczynowego między nową krzywdą a wypadkiem, a sama ewentualność powstania innych skutków zdarzenia nie powoduje istnienia interesu prawnego.

Orzekając o odsetkach, Sąd kierował się dyspozycją zawartą w przepisach art. 817 k.c. i art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2060 t. j.). Powódka domagała się zasądzenia roszczenia wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 11 marca 2015 r. Jak wynika z akt szkody powódka zgłosiła roszczenie stronie pozwanej w dniu 9 lutego 2015 r., mając zatem na uwadze 30 - dniowy termin strony powodowej jako ubezpieczyciela do spełnienia świadczenia, należy uznać, że pozostawała ona w opóźnieniu od dnia 11 marca 2015 r.

O kosztach orzeczono zgodnie z przepisem art. 100 k.p.c. Koszty poniesione przez obie strony opiewają na kwotę 4 539,68 zł., a składają się na nie: wynagrodzenia pełnomocników ustalone zgodnie z § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu z dnia 28 września 2002 r. (Dz.U. z 2013 r. poz. 461) i § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu z dnia 28 września 2002 r. (Dz.U. z 2013 r. poz. 490), obowiązujących w chwili wszczęcia postępowania - po 1 200 zł, opłaty skarbowe od pełnomocnictw - po 17 zł, opłata sądowa od pozwu - 300 zł i koszty wynagrodzenia biegłych sądowych pokryte tymczasowo przez Skarb Państwa - Sąd Rejonowy w Kłodzku - 1 805,68 zł. Mając na uwadze, że powódka wygrała sprawę w 30%, powinna zostać obciążona kosztami procesu do kwoty 3 177,78 zł, zaś pozwana do kwoty 1 361,90 zł. Skoro pozwana pokryła te koszty w zakresie dotyczącym wynagrodzenia swojego pełnomocnika – 1 217 zł, to winna uiścić na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Kłodzku część brakujących kosztów stanowiących wydatki wyłożone tymczasowo na poczet należności biegłych sądowych w wysokości 144,90 zł. Pozostałą część wydatków Skarbu Państwa opiewającą na kwotę 1 660,78 zł. winna ponieść powódka. Mając jednak na uwadze jej sytuację materialną oraz fakt, że była ona zwolniona z obowiązku ponoszenia kosztów w zakresie dotyczącym zaliczek na wynagrodzenia biegłych, Sąd, w myśl art. 102 k.p.c. odstąpił od obciążania powódki tymi kosztami. Jednocześnie Sąd nie znalazł podstaw do zastosowania względem pełnomocników stron wyższych stawek wynagrodzenia aniżeli przewidziane w cyt. wyżej rozporządzeniach Ministra Sprawiedliwości, bowiem nie uzasadniał tego ani nakład pracy ani też szczególnie zawiły charakter sprawy.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Marta Kulig
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Kłodzku
Osoba, która wytworzyła informację:  Eliza Skotnicka
Data wytworzenia informacji: