Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kłodzku

UZASADNIENIE

Powódka D. W. wniosła o zasądzenie do strony pozwanej kwoty 4016,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 3856,00 od 6 kwietnia 2023 r. i od 160 zł od 27 kwietnia 2023 do dnia zapłaty tytułem odszkodowania oraz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu podała, że 6 kwietnia lutego 2024 r. doszło do zdarzenia drogowego, w wyniku którego uszkodzeniu uległ pojazd marki A. (...) nr rej. (...) w miejscowości K. na drodze (...) Zdaniem powódki szkody dokonała (...) we W. ze względu na brak utrzymania drogi w należytym stanie bezpiecznym dla uczestników ruchu drogowego, pozwana jest ubezpieczycielem tego podmiotu. W trakcie jazdy powódce z pojazdu, który jechał przed nią tj. ciężarówki marki M. wystrzelił kamień, który doprowadził do pęknięci szyby i uniemożliwił jej kontynuowanie dalszej jazdy. Powódka wymieniła szybę w salonie (...) we W. i na podstawie wystawionej faktury zapłaciła 3856 zł. Pojazd do naprawy był transportowany w związku z czym powódka poniosła koszty 160 zł.

Strona pozwana (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W. w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie od strony powodowej kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwana zarzucił, że powódka nie wykazała, że do zdarzenia doszło w okolicznościach skutkujących odpowiedzialnością z(...) we W., a w konsekwencji pozwanej. Pozwana zarzuciła, że odpowiedzialność za utrzymanie nieruchomości opiera się na zasadzie winy, a powódka powinna wykazać, że do wypadku doszło z uwagi na ewentualne zaniedbania właściciel, zarządcy nieruchomości – utrzymania nawierzchni drogi wojewódzkiej (...) w miejscowości K. w należytym stanie stwarzającym zagrożenie dla osób trzecich bądź ich mienia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

6 kwietnia 2023 r. powódka D. W. przejeżdżała przez miejscowość K. i podczas mijania się z jadącym z naprzeciwka samochodem ciężarowym marki M. nr rej. (...) z przyczepą o nr rej. (...), spod kół ciągnika siodłowego wystrzelił kamień uszkadzając szybę w pojeździe powódki marki A. nr rej. (...) kierowanym przez powódkę D. W.. Powódka pojechała za samochodem marki M.. Kierowca się zatrzymał i na miejsce wezwano Policję. Funkcjonariusz Policji sprawdził stan zabezpieczenia samochodu ciężarowego, który wówczas przewoził kamień i nie stwierdził, aby materiał na samochodzie został nieprawidłowo zabezpieczony. Kierowca samochodu marki M. K. M. nie został ukarany mandatem karnym. Zarówno powódka jak i K. M. podali Funkcjonariuszowi Policji, że kamień znajdował się na jezdni i został wyrzucony spod kół samochodu ciężarowego.

Dowód:

- przesłuchanie powódki k. 48;

- zeznania świadka K. M. k. 91v – 92;

- zeznania świadka P. T. k 91;

- notatka służbowa z 18.05.2023r. k. 6

Droga (...) była wyremontowana, stan nawierzchni był dobry, pobocze było usypane z szutru. Na drodze znajdowały się naniesione z pobocza kamienie wielkości orzecha włoskiego. W pojedzie powódki szyba została poważnie uszkodzona, powstało wgniecenie, co uniemożliwiało jej jazdę.

Powódka zleciła naprawę – wymianę szyby (...) Sp. z o.o. we W. i za wykonana usługę zapłaciła 3856 zł.

Powódka w dniu zdarzenia zgłosiła szkodę zarządcy drogi Dolnośląskiej Służbie Dróg i Kolei we W.. Pismem z 5 maja 2023r. zarządca drogi poinformował, że akta sprawy zostały przekazane do ubezpieczyciela. (...) Służba Dróg i Kolei we W. pismem z 5 maja 2023r. skierowanym do strony pozwanej poinformowała, że odpowiedzialność za utrzymanie tego odcinak drogi wojewódzkiej spoczywa na (...) we W. jako zarządcy drogi zgodnie z ustawa o drogach publicznych, bez względu na okoliczność czy letnie i zimowe utrzymanie drogi zostało przekazane innej jednostce samorządu terytorialnego lub wykonawcy robót na cele drogowe. W piśmie tym wskazano, że podczas objazdu drogi w dniu 29 marca 2023r. nie stwierdzono nieprawidłowości w infrastrukturze drogowej. Ponadto, że w opisanej sytuacji mogło dojść do zdarzenia, że kamień który uszkodził przednia szybę mógł być naniesiony na przez pojazd poprzedzający kierującego lub mógł zostać naniesiony na nadkole wymijanego samochodu ciężarowego.

Z dołączonego do tego pisma raportu z kontroli dróg objazd drogą nr (...) D. – K. został wykonany 29 marca 2023r., podczas którego wskazano na brak uwag, a także, że trwa budowa sieci kanalizacyjno – sanitarnej w miejscowością P. – pozostałe elementy pasa drogowego bez zmian.

Strona pozwana pismem z 12 maja 2023r. odmówiła powódce wypłaty odszkodowania.

Dowód:

- przesłuchanie powódki k. 48;

- druk zgłoszenia szkody w pojeździe zarządcy drogi k. 7 – 8;

- pismo z 05.05.2023r. k. 10;

- decyzja z 12.05.2023r. k. 11;

- faktura VAT nr (...) k. 5;

- pismo zarządcy drogi do strony pozwanej z 05.05.2023r w aktach szkody k. 39;

- wydruk zapisków raportu z książki kontroli drogi w aktach szkody k. 39.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w części.

Stan faktyczny w niniejszej sprawie Sąd ustalił, w szczególności na podstawie zeznań powódki oraz świadków K. M. i P. T., a także dołączonych dokumentów, które jednoznacznie wskazują, że do zdarzenia doszło na odcinku drogi wojewódzkiej nr (...) w miejscowości K.. Bezspornie szyba w pojeździe powódki została uszkodzona w wskutek uderzenia kamienia, który znajdował się na jezdni i został wystrzelony spod kół samochodu ciężarowego marki M.. Strona pozwana potwierdziła, że to (...) odpowiadało za stan drogi wojewódzkiej nr (...) w miejscowości K., co potwierdza ubezpieczony w swoim piśmie z 5 maja 2023r. Zdaniem pozwanej ubezpieczony nie był w stanie zapewnić bezpieczeństwa i nie może odpowiadać za każdy kamień, który zalegał na drodze, a ponadto wskazał, że za uszkodzenie pojazdu powódki powinien odpowiadać ubezpieczyciel pojazdu M. o nr rej. (...) (E. Hestia), gdyż odpowiada on na zasadzie ryzyka.

Zgodnie z art. 822 § 1 i 4 k.c., powstanie obowiązku zapłaty przez zakład ubezpieczeń (ubezpieczyciela) odszkodowania z tytułu ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakłada powstanie odpowiedzialności ubezpieczonego, czyli samego ubezpieczającego lub osoby, na której rzecz ubezpieczający zawarł umowę ubezpieczenia, za szkody wyrządzone osobom trzecim. Uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela.

Obowiązek świadczenia ubezpieczyciela (art. 805 § 1 k.c.) wynikający z umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej (art. 822 § 1 k.c.) aktualizuje się w razie wystąpienia stanu odpowiedzialności cywilnej ubezpieczającego (ubezpieczonego), objętego treścią stosunku prawnego ubezpieczenia. Powstaje on więc z chwilą powstania stanu odpowiedzialności cywilnej jego kontrahenta, bez względu na to, czy dokonał on już naprawy wyrządzonej osobie trzeciej szkody, a nawet czy w ogóle zamierza ją naprawić. Świadczenie należne od ubezpieczyciela z tytułu umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ma wyrównać uszczerbek majątkowy powstały w wyniku wystąpienia zdarzenia wyrządzającego szkodę osobie trzeciej. Odpowiedzialność deliktowa zarządcy drogi opiera się na zasadzie winy i wynika z art. 415 k.c., z godnie z którym kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia. Z relacji powódki oraz K. M. wynika, że szkoda powstała wskutek wystrzelenia spod kół samochodu kamienia. Według relacji powódki droga w miejscu zdarzenia była w niedługim okresie wcześniej remontowana, a pobocze zostało usypane z kamieni szutrowych. W dniu zdarzenia powódka widziała na drodze naniesione z pobocza kamienie, co było bezpośrednią przyczyną powstania szkody. W ocenie Sądu to zarządca drogi odpowiada za bezpieczeństwo oraz utrzymanie drogi w należytym stanie. Skoro na drodze asfaltowej znajdowały się kamienie wielkości orzecha włoskiego, to niewątpliwie stwarzały one zagrożenie dla uczestników ruchu drogowego. Powódka wykazała się dużą determinacją, żeby udowodnić w jakim miejscu i z jakiej przyczyny doszło do powstania szkody w jej pojeździe. Zatrzymała pojazd, spod którego kół wystrzelił kamień, pojazd ten został sprawdzony przez funkcjonariusza Policji, czy nie zostały naruszone zasady bezpieczeństwa przewozu kruszywa. Funkcjonariusz Policji nie stwierdził żadnych uchybień i nie ukarał kierującego ciężarówką mandatem karnym. W ocenie Sądu w miejscu zdarzenia były prowadzone wcześniej prace remontowe drogi i z całą pewnością przyczyną zdarzenia był szuter, którym wykonawca robót usypał pobocze. Ponadto z raportu kontroli drogi wynika, że 29 marca 2023r. przeprowadzono objazd drogi (...) i w raporcie tym wskazano, że w niedalekiej odległości w miejscowości P. były prowadzone prace modernizacyjne dotyczące siecią kanalizacyjno – sanitarnej, które wiązały się z ograniczeniami w ruchu drogowym, zamknięciem jednego pasa ruchu. Nie można wykluczyć, że kruszywo używane podczas tych prac zostało naniesione na drogę. Skoro na drodze (...) znajdowały się dość duże kamienie, które stwarzały zagrożenie dla uczestników ruchu drogowego, to ich nieuprzątnięcie z drogi wojewódzkiej stanowiło naruszenie obowiązków zarządcy tej drogi i za to zaniechanie odpowiedzialność ponosi ubezpieczony, za którego odpowiada strona pozwana.

W myśl art. 361 § 1 i 2 k.c. zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z których szkoda wynikła. Naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby szkody nie wyrządzono. W ocenie Sądu zaleganie na drodze asfaltowej kamieni, szutru stanowi bezpośrednie zagrożenie dla uczestników ruchu drogowego. Powódka przedstawiła fakturę z której wynika, że koszt naprawy jej pojazdu wyniósł 3856 zł, a zatem powódka udowodniła wysokość szkody. Podkreślić należy, że powódka naprawiła pojazd we własnym zakresie w dniu 27 kwietnia 2023r., a pozwana dopiero 12 maja 2023r. wydała odmowną decyzję w sprawie odszkodowania. Powódka nie miała więc możliwości, ani propozycji ze strony ubezpieczyciela, żeby dokonać naprawy w warsztacie współpracującym z ubezpieczycielem, bądź skorzystać z pomocy ubezpieczyciela przy usuwaniu skutków szkody. Stąd zarzut dotyczący wysokości szkody, dokonania innych wyliczeń przez ubezpieczyciela w postępowaniu likwidacyjnym jest bezpodstawny. Powódka miała obowiązek minimalizować szkodę, lecz strona pozwana kwestionowała swoją odpowiedzialność co do zasady, zatem słusznie powódka zdecydowała się na skorzystanie z profesjonalnego zakładu naprawczego, który wykonał na jej zlecenie usługę i wystawił fakturę, którą powódka w całości opłaciła. Stąd w ocenie Sądu odszkodowanie powinno wynosić udokumentowane przez powódkę koszty naprawy w kwocie 3856 zł.

Sąd za nieuzasadnione i nieudowodnione uznał roszczenie powódki w zakresie zwrotu kosztów dowiezienia pojazdu do naprawy w kwocie 160 zł. Pozwana słusznie zarzuciła, że powódka w żaden sposób nie wykazała, że takie koszty w rzeczywistości ponosiła.

Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 822 k.c. w zw. z art. 361 k.c. zasądził od strony pozwanej na rzecz powódki 3856 zł, oddalając jednocześnie dalej idące powództwo.

W przedmiocie odsetek Sąd orzekł zgodnie z art. 481 § 1 i 2 k.c. w zw. z art. 817 k.c., przyjmując że powinny one być liczone od dnia następującego po upływie 30 dni od dnia zgłoszenia szkody ubezpieczycielowi co nastąpiło pismem z 13 kwietnia 2023r. Wobec powyższego żądanie zasądzenia odsetek ustawowych za opóźnienie było uzasadnione za okres ich naliczania od 13 maja 2023r. do dnia zapłaty, zaś żądanie zasądzenia odsetek ustawowych za opóźnienie liczonych za okres od 6 kwietnia 2023r. do 12 maja 2023r. podlegało oddaleniu.

O kosztach procesu, Sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c., dokonując stosunkowego rozdzielnia kosztów postępowania, przy ustaleniu, że powódka wygrała proces w 96 %. Na koszty procesu poniesione przez obie strony postępowania w łączne wysokości 2420,62 składały się opłata sądowa od pozwu 400 zł oraz koszty zastępstwa procesowego obu pełnomocników wraz z opłatami skarbowymi od pełnomocnictwa 2 x po 917 zł, ustalone zgodnie z § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. poz. 1800 z późn. zm.) oraz 186,62 zł wydatki związane ze stawiennictwem świadka na rozprawie. Dokonując stosunkowego rozdzielenia tych kosztów powódka powinna ponieść te koszty do kwoty 96,83 zł, zaś strona pozwana do kwoty 2323,79 zł. Skoro strona pozwana poniosła koszty procesu w kwocie 917 zł, a powódka 1317 zł, to strona pozwana powinna zwrócić powódce 1220,17 zł, jako różnicę między kwotą 1317 zł a kwotą 96,83 zł. Jednocześnie zgodnie z tym rozliczeniem strona pozwana zobowiązaną jest uiścić na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w K.kwotę 186,62 zł tytułem wydatków związanych ze stawiennictwem świadka na rozprawie, które zostały wyłożone tymczasowo przez Skarb Państwa.

Z/

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)