Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kłodzku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 września 2018 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Eliza Skotnicka

Protokolant prot. sąd. Magda Biernat

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 września 2018 roku w Kłodzku

sprawy z powództwa Spółdzielni Mieszkaniowej w N.

przeciwko J. J. i A. J.

o zapłatę 170,54 zł

I.  zasądza solidarnie od pozwanych J. J. i A. J. na rzecz strony powodowej Spółdzielni Mieszkaniowej w N. 170,54 zł (sto siedemdziesiąt złotych 54/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od 12 marca 2018 roku do dnia zapłaty,

II.  zasądza solidarnie od pozwanych na rzecz strony powodowej 137 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Strona powodowa Spółdzielnia Mieszkaniowa w N. pozwem z 12 marca 2018r. domagała się zasądzenia solidarnie od pozwanych A. J. i J. J. 170,54 zł z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia wniesienia pozwu, a nadto o zasądzenie kosztów postępowania. W uzasadnieniu pozwu wskazano, że pozwani korzystają z boksu garażowego nr (...) położonego w N. Osiedle (...) lecia o powierzchni 19,66 m ² na warunkach własnościowego prawa do lokalu znajdującego się w zasobach strony powodowej i z tego tytułu obowiązani są uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokal. W okresie od marca 2013 do lutego 2018r. pozwani należności wpłacali z opóźnieniem i w związku z tym za ostre od sierpnia 2017r. do lutego 2018 r. powstała zaległość z tytułu kosztów eksploatacji ww. boksu garażowego.

Sąd Rejonowy w Kłodzku w dniu 6 kwietnia 2018 r. wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w sprawie(...).

Pozwani A. J. i J. J. wnieśli sprzeciw od nakazu zapłaty i zaskarżyli go w całości zarzucając, że strona powodowa nie udowodniła swojego zadania. Pozwani zaprzeczyli, aby wpłacali z opóźnieniem należności wskazując, że wpłat dokonują nie później niż do ostatniego dnia każdego miesiąca zgodnie z decyzją Rady Nadzorczej Spółdzielni oraz jej ogłoszeniem. Ponadto pozwani zarzucili, że powód jako zarządca nie rozlicza się z powierzonych mu zaliczek na pokrycie kosztów eksploatacji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwani A. J. i J. J. korzystają na prawach wspólności ustawowej z boksu garażowego nr (...) położonego w N. Osiedle (...) lecia, działka gruntu nr (...), o powierzchni 19,66 m ² na warunkach własnościowego prawa do lokalu znajdującego się w zasobach Spółdzielni Mieszkaniowej w N.. Zgodnie ze statutem spółdzielni oraz uchwałami Rady Nadzorczej pozwanych obciążały opłaty eksploatacyjne za boks garażowy w okresie od 1 marca 2013r. do 1 grudnia 2014r. w wysokości 25,45 zł miesięcznie, zaś od 1 stycznia 2015do 1 lutego 2018r. w wysokości 25,68 zł miesięcznie, płatne w terminie do 15. dnia każdego kolejnego miesiąca (§ 87 statutu). Pozwani nie regulowali systematycznie i terminowo opłat z tytułu korzystania z boksu garażowego. Wpłata w wysokości 25,45 zł dokonana w dniu 29 listopada 2013r., zaksięgowana została na część czynszu płatnego do 15. marca 2013r. w kwocie 23,10 zł oraz odsetki 2,35 zł. Kolejne wpłaty dokonywane co miesiąc, w ostatnich dniach miesiąca, zaliczane były na należności wcześniej wymagalne oraz na odsetki. Pismem z dnia 24 listopada 2014r. strona powodowa wezwała pozwanych do zapłaty w terminie 14 dni kwoty 405,91 zł, w tym 381,75 zł należność główna i 24,16 zł odsetki. Pozwani wpłacili na rzecz powoda kwotę 381,75 zł w dniu 2 października 2015r. Należność ta została zaksięgowana na opłaty wymagalne w okresie od marca 2014 r. do kwietnia 2014r. Z uwagi na nieterminowe dokonywanie wpłat, w tym comiesięczne wpłaty dokonywane z opóźnieniem w ostatnich dniach miesiąca, na koncie pozwanych wykazywane jest zadłużenie z tytułu należności czynszowych oraz odsetek za opóźnienie

Zadłużenie z tytułu opłat czynszowych na dzień 1 lutego 2018r. wynosiło 170,54 zł, w tym należność główna 167,39 zł oraz odsetki 3,15 zł.

Dowód:

- statut spółdzielni z 12 grudnia 2014r. k. 34 – 57;

- przydział nr (...) k. 58;

- Uchwała nr (...) k. 59 – 61;

- uchwała nr (...) k. 62 – 64;

- zestawienie zaległości w opłatach na dzień 28 lutego 2018r. k. 18 – 27;

- naliczenie opłat za 1 marca 2013r. k. 29;

- naliczenie opłat za 1 stycznia 2015r. k. 28;

- analiza konta pozwanych k. 13 – 14.

Pozwany byli wielokrotnie wyzwani do zapłaty zaległości w opłatach czynszowych.

Dowód:

-

Wezwania do zapłaty k. 8,9 – 10, 11, 12, 16,17.

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało uwzględnieniu w całości.

Strona powodowa dochodziła w niniejszej sprawie roszczeń z tytułu należności związanych z kosztami utrzymania i eksploatacji boksu garażowego przez pozwanych.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 15 grudnia 2000r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jednolity (DZ.U. z 2018 r., poz. 845 ze ze zm. dalej zwana uosm) jego ust. 1 ¹ osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, są obowiązane uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat na takich samych zasadach, jak członkowie spółdzielni, z zastrzeżeniem art. 5. Według ust. 6 art. 4 uosm za opłaty, o których mowa w ust. 1-2 i 4, odpowiadają solidarnie z członkami spółdzielni, właścicielami lokali niebędącymi członkami spółdzielni lub osobami niebędącymi członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, osoby pełnoletnie stale z nimi zamieszkujące w lokalu, z wyjątkiem pełnoletnich zstępnych pozostających na ich utrzymaniu, a także osoby faktycznie korzystające z lokalu. Zaś zgodnie z ust. 6 ² art. 4 uosm opłaty, o których mowa w ust. 1-2 i 4, wnosi się co miesiąc z góry do 10 dnia miesiąca. Statut spółdzielni może określić inny termin wnoszenia opłat, nie wcześniejszy jednak niż ustawowy. Zgodnie zaś z § 87 ust. 1 statutu Spółdzielni Mieszkaniowej w N. opłaty eksploatacyjne powinny być wnoszone z góry w terminie do 15. dnia każdego miesiąca.

Zgodnie z przedłożonymi przez stronę powodową dokumentami, w szczególności Statutem Spółdzielni oraz regulaminami uchwalonymi przez Radę Nadzorczą SM w N. pozwanych obciążały opłaty eksploatacyjne za boks garażowy w okresie od 1 marca 2013r. do 1 grudnia 2014r. w wysokości 25,45 zł miesięcznie, zaś od 1 stycznia 2015r. do 1 lutego 2018r. w wysokości 25,68 zł miesięcznie, płatne w terminie do 15. dnia każdego kolejnego miesiąca. Zestawienie konta pozwanych jednoznacznie wskazuje, że pozwani nie regulowali systematycznie i terminowo opłat z tytułu korzystania z boksu garażowego. Z uwagi na opóźnienia w płatnościach strona powodowa naliczała, zgodnie z art. 481 k.c., odsetki ustawowe za opóźnienie. Strona powodowa na zasadzie art. 451 k.c. wpłaty pozwanych zaliczała w pierwszej kolejności na zaległe należności uboczne oraz zalegające świadczenia główne. Ponadto pomimo obowiązku uiszczania opłat w terminie do 15. dnia każdego miesiąca, pozwani dokonywali wpłat w ostatnich dniach miesiąca, co również skutkowało naliczeniem odsetek. Taki sposób realizowania obowiązków spowodował, że wpłata pozwanych w wysokości 25,45 zł dokonana w dniu 29 listopada 2013r., zaksięgowana została na część czynszu płatnego do 15. marca 2013r. w kwocie 23,10 zł oraz odsetki 2,35 zł. Kolejne wpłaty dokonywane co miesiąc, w ostatnich dniach miesiąca, zaliczane były na należności wcześniej wymagalne oraz na odsetki. Twierdzenia i zarzuty pozwanych, że zgodnie z ogłoszeniem dla mieszkańców, pomimo terminu płatności opłat do 15. dnia każdego miesiąca, odsetki nie będą naliczane od wpłat dokonanych nie później niż do ostatniego dnia miesiąca (patrz ogłoszenie k. 90), są bezzasadne. Jak słusznie wskazała strona powodowa, ulga taka była przewidziana w odniesieniu do wcześniej obowiązującego Statutu Spółdzielni od listopada 2007r. i już dawno nie obowiązuje. Pozwani kwestionowali także prawidłowość rozliczenia strony powodowej zarzucając, że zgodnie z wezwaniem strony powodowej dokonali 2 października 2015r. wpłaty całego wyliczonego na ten czas zadłużenia w wysokości 381,75 zł, zaś od tego terminu co miesiąc uiszczali należności w wymaganej wysokości. Stąd zdaniem pozwanych nie jest możliwe, aby na ich koncie nadal była niedopłata. Tymczasem sam pozwany J. J. na rozprawie przedłożył pismo z dnia 24 listopada 2014r., w którym strona powodowa wezwała pozwanych do zapłaty w terminie 14 dni kwoty 405,91 zł, w tym 381,75 zł należność główna i 24,16 zł odsetki. Pozwani, w odpowiedzi na to wezwanie dokonali wpłaty wyłącznie kwoty należności głównej 381,75 zł i to dopiero w dniu 2 października 2015r. Zgodnie z zasadami z art. 451 k.c. należność ta została zaksięgowana na opłaty wymagalne w okresie od marca 2014 r. do kwietnia 2014r. Stąd bezzasadne okazały się zarzuty pozwanych, że wpłata z 2 października 2015r. miała w całości pokryć zadłużenie na ich koncie. W ocenie Sądu Strona powodowa bardzo skrupulatnie i prawidłowo dokonywała rozliczenia poszczególnych wpłat pozwanych. Z uwagi na nieterminowe dokonywanie wpłat, w tym comiesięczne wpłaty dokonywane z opóźnieniem, zamiast do 15. dnia każdego miesiąca, w ostatnich dniach miesiąca, na koncie pozwanych wykazywane jest zadłużenie z tytułu należności czynszowych oraz odsetek za opóźnienie. Zadłużenie to na dzień 1 lutego 2018r. wynosiło 170,54 zł, którą to kwotę zasądzono solidarnie od pozwanych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu tj. 12 marca 2018r. do dnia zapłaty, zgodnie z art. 482 §1 k.c.

O kosztach orzeczono po myśli art. 98 § l kpc i art. 105 k.p.c., zgodnie z którym zasądzono od pozwanych solidarnie na rzecz strony powodowej poniesione przez nią koszty procesu w kwocie 137 zł, na które składa się opłata sądowa wynoszącą 30 zł, a nadto kwota 90 zł z tytułu kosztów zastępstwa procesowego i kwota 17 z tytułu opłaty skarbowej od udzielonego pełnomocnictwa.