Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 770/24 - zarządzenie, uzasadnienie Sąd Rejonowy w Kłodzku z 2025-02-20

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) z siedzibą w B. domagała się zasądzenia od pozwanego 3800,40 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu tj. 5 lipca 2024r. oraz kosztami postępowania, w tym kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz 17,- zł tytułem poniesionej opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. W uzasadnieniu pozwu strona powodowa wyjaśniła, że na skutek uszkodzenia pojazdu w dniu 8 grudnia 2021 r. poszkodowany M. K. utracił możliwość korzystania ze swojego pojazdu i zmuszony był do wynajęcia pojazdu zastępczego. Pojazd uszkodzony to Volkswagen Golf (segment C), zaś pojazd wynajęty to Volkswagen Jetta (segment C) oraz Skoda Rapid (segment C), najmem trwał łącznie 22 od 9 grudnia 2021r. do 29 grudnia 2021r., stawka netto 180,00 zł, stawka brutto 221,40 zł. Powód wystawił poszkodowanemu fakturę VAT nr (...) na kwotę 4944,60 zł brutto, która obejmowała czynsz najmu za 22 dni, przy stawce 180 zł netto plus 23% VAT, łącznie 4870,80 zł brutto oraz podstawienia pojazdu 36,90 zł brutto i odbiór pojazdu 36,90 zł brutto. Powód 29 grudnia 2021r. zawarł z poszkodowanym umowę cesji wierzytelności odszkodowania z ubezpieczenia OC i zawiadomił stronę pozwaną o przelewie, wzywając jednocześnie do zapłaty należności z tytułu kosztów najmu pojazdu zastępczego. Do pisma dołączył umowę cesji, umowę najmu, protokół przekazania i odbioru pojazdu oraz fakturę. Pozwana jako ubezpieczyciel odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdu sprawcy kolizji uznała swoją odpowiedzialność za szkodę jedynie w części co do kwoty 1870,00 zł, akceptując cały okres najmu 22 dni według stawki 85,00 zł brutto. Dochodzona pozwem kwota stanowi pozostałą część roszczenia powoda wynikającą z faktury, w tym za uznany okres najmu 22 dni najmu przy stawce 221,40 zł co stanowiło kwotę 4870,80 zł brutto oraz koszty podstawienia i odbioru pojazdu w kwocie 73,80 zł brutto, pomniejszone o sumę wypłaconą 1870 zł, razem 3074,60 zł brutto. Jednocześnie powód skapitalizował odsetki ustawowe liczone od kwoty 3074,60 zł od dnia 2 lutego 2022 r. do 22 lutego 2024r. co stanowi kwotę 725,80 zł.

Strona pozwana(...) w W. w sprzeciwie od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym wydanym w sprawie (...)zaskarżyła nakaz zapłaty w całości i wniosła o oddalenie powództwa oraz zasądzenie na jej rzecz zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych. Strona pozwana przyznała, że przeprowadziła postępowanie likwidacyjne i wypłaciła odszkodowanie za najem pojazdu w kwocie 1870,00 zł brutto. Pozwana zarzuciła, że pełnomocnik poszkodowanego zgłosił szkodę z 9 grudnia 2021r. w drodze listu poleconego, który został doręczony pozwanej dopiero 14 grudnia 2021r. oraz, że pozwana przekazała poszkodowanemu pismem z 16 grudnia 2021r. informację o możliwości zorganizowania najmu pojazdu zastępczego przez podmiot współpracujący z ubezpieczycielem za stawkę 85 zł brutto za dobę. Pozwana zarzuciła, że pełnomocnik poszkodowanego zgłosił szkodę korespondencyjnie, aby wydłużyć czas potwierdzenia przyjęcia zgłoszenia szkody, a ponadto w zgłoszeniu nie podano numeru telefonu oraz adresu email poszkodowanego, co uniemożliwiło pozwanej nawiązanie kontaktu z poszkodowanym w celu zorganizowania mu pojazd zstępczego.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

8 grudnia 2021 r. pojazd marki Volkswagen Golf należący do poszkodowanego M. K. został uszkodzony wskutek kolizji, został lawetą zwieziony z miejsca zdarzenia. Sprawca kolizji był ubezpieczony u strony pozwanej. Poszkodowany znał firmę powoda i postanowił skorzystać z profesjonalnej pomocy przy likwidacji szkody w pojeździe firmy (...) z siedzibą w B.. Poszkodowany 9 grudnia 2021r. udzielił pełnomocnictwa firmie (...) szkody sp. z o.o. z siedzibą w B. oraz P. W., która w imieniu poszkodowanego zgłosiła szkodę ubezpieczycielowi sprawcy szkody. Zgłoszenie szkody z 9 grudnia 2021r. zostało wysłane listem poleconym i doręczone stronie pozwanej 14 grudnia 2021r. Zgłoszenia dokonano na formularzu, który zawierał dane adresowe oraz kontaktowe, w tym numer telefonu i adres e-mail pełnomocnika poszkodowanego.

Poszkodowany w dacie zdarzenia mieszkał w miejscowości D., a pracował w Z. Ś.. Samochód był poszkodowanemu niezbędny do dojeżdżania do pracy, dojazdów z dzieckiem do lekarza, na zakupy. Poszkodowany nie otrzymał od strony pozwanej żadnej korespondencji, w tym pisma z 16 grudnia 2021r. Wszelkie informacje o przebiegu postępowania likwidacyjnego otrzymywał od swojego pełnomocnika, w tym o terminie oględzin pojazdu, w których uczestniczył. Poszkodowany w czasie korzystania z pojazdu zastępczego marki Volkswagen Jetta (segment C) miał kolizję, z tego powodu ostatnie 3 dni najmu korzystał z innego pojazdu dostarczonego przez powoda marki Skoda Rapid (segment C).

.

Dowód:

- zeznania świadka M. K. k. 114;

- formularz zgłoszenia szkody wraz z pełnomocnictwem z 09.12.2021 r. k. 21 – 22 i 23.

Poszkodowany M. K. zawarł umowę najmu samochodu z powodową spółką (...) Sp. z o.o. Sp. K. z siedzibą w B.. W umowie najmu z 9 grudnia 2021 r. wskazano, że przedmiotem umowy najmu był samochód marki VW Jetta nr rej. (...). Cena za dobę wynosiła 180 zł + VAT. Zgodnie z załącznikiem nr 1 miejscem wydania auta w dniu 9 grudnia 2021r. o g. 14 ( 00) był D.. Pojazd został zwrócony 27 grudnia 2021 r. o g. 16 po kolizji i tego samego dnia poszkodowany w D. zawarł kolejną umowę najmu pojazdu marki Skoda Rapid nr rej.(...). Cena za dobę wynosiła 180 zł + VAT. Pojazd został zwrócony 29 grudnia 2021r. o godz. 15 ( 00) w D..

Dowód:

- zeznania świadka M. K. k. 114;

- umowa najmu pojazdu z 09.12.2021r. k. 13;

- załącznik nr 1 do umowy k. 14 i 15;

- umowa najmu pojazdu z 27.12.2021r. k. 16;

- załącznik nr 1 do umowy k. 17 i 18;

Szkoda w pojeździe Volkswagen Golf nr rej. (...) została zgłoszona ubezpieczycielowi 9 grudnia 2021r., zgłoszenie szkody na formularzu wraz z pełnomocnictwem, dowodem rejestracyjnym uszkodzonego pojazdu i umową kupna wysłano listem, doręczonym do strony pozwanej 14 listopada 2021r. Strona pozwana wysłała do pełnomocnika poszkodowanego maila z 16 grudnia 2021r., potwierdzając przyjęcie zgłoszenia szkody, z podaniem numeru szkody (...)-01 i informując o potrzebnych dokumentach w tym zdjęciach uszkodzonego pojazdu, numer rachunku bankowego.

Dowód:

- zgłoszenie szkody z załącznikami k. 20 – 26;

- potwierdzenie przyjęci zgłoszenia szkody z informacją o potrzebnych dokumentach k. 31, 32 - 33;

Strona powodowa 29 grudnia 2021 r. wystawiła fakturę VAT nr (...) na kwotę 4944,60 zł brutto, w tym:

- za najem samochodu segmentu C nr rej. (...) przez 19 dni do umowy najmu nr (...) za cenę 180 zł netto za dobę, w tym netto 3420,00 zł netto, podatek VAT 786,60 zł, wartość brutto 4206,60 zł;

- za najem samochodu segmentu C nr rej. (...) przez 3 dni do umowy najmu nr (...) za cenę 180 zł netto za dobę, w tym netto 540,00 zł netto, podatek VAT 124,20 zł, wartość brutto 664,20 zł;

- usługa podstawienia i odbioru pojazdu za cenę 60 zł netto, 73,80 zł brutto.

Strona powodowa zawarła z M. K. 29 grudnia 2021r. umowę przelewu wierzytelności, na mocy której poszkodowany przelał na powoda wierzytelności przysługujące cedentowi od (...) S.A. z/s w W. wynikające z umowy najmu samochodu zastępczego nr (...) z dnia 9 grudnia 2021r. i wystawionej na jej podstawie faktury. Pismem z 29 grudnia 2021 r. M. K. powiadomił (...) S.A. z/s w W. o przelewie , a strona powodowa pismem z 29 grudnia 2021r. wezwała pozwaną do zapłaty kwoty wskazanej w fakturze.

Strona pozwana na podstawie decyzji z 7 stycznia 2022r. pokryła koszty najmu samochodu zastępczego w wysokości 1870,00 zł brutto. Pozwana uznała okres najmu 22 dni, przyjmując wysokość stawki czynszu najmu na kwotę 85 zł brutto za dzień najmu.

Dowód:

- Faktura (...) k. 19;

-umowa przelewu wierzytelności k. 8;

- zawiadomienie o cesji wraz z potwierdzeniem doręczenia k. 9 i 10;

- wezwanie do zapłaty k. 11;

- decyzja z 07.01. 2022 r. k. 34.

W tak ustalonym stanie faktyczny Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jako zasadne podlegało uwzględnieniu w całości.

Według art. 822 § 1 k.c., powstanie obowiązku zapłaty przez zakład ubezpieczeń (ubezpieczyciela) odszkodowania z tytułu ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakłada powstanie odpowiedzialności ubezpieczonego, czyli samego ubezpieczającego lub osoby, na której rzecz ubezpieczający zawarł umowę ubezpieczenia, za szkody wyrządzone osobom trzecim. Zobowiązanie do zapłaty odszkodowania z tytułu ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ma więc ze swej istoty charakter akcesoryjny, tylko zatem wtedy, gdy ubezpieczony stanie się zgodnie z przepisami prawa cywilnego odpowiedzialny za szkodę wyrządzoną osobie trzeciej, dochodzi do powstania odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń wobec tej osoby z tytułu ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej. Zakres odpowiedzialności ubezpieczonego wobec osoby trzeciej wyznacza co do zasady zakres odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń z tytułu ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej (por. np. uzasadnienie uchwały składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 22 kwietnia 2005 r., III CZP 99/04, OSNC 2005, nr 10, poz. 166 oraz wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 stycznia 2002 r., II CKN 353/99, nie publ.). Akcesoryjny, wynikający z art. 822 § 1 k.c., charakter zobowiązania ubezpieczyciela z tytułu ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej potwierdzają w odniesieniu do obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych przepisy art. 23, 34, 35 i 36 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. Nr 124, poz. 1152 ze zm. - dalej: "ustawa o ubezpieczeniach obowiązkowych" lub "u.u.o."). W myśl tych przepisów, na podstawie umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, do której zawarcia obowiązany jest posiadacz bezpośrednio eksploatujący pojazd (por. uzasadnienie uchwały składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 22 kwietnia 2005 r., III CZP 99/04), zakład ubezpieczeń jest zobowiązany, w granicach ustalonej sumy gwarancyjnej, do zapłaty odszkodowania za szkodę na osobie lub w mieniu wyrządzoną w związku z ruchem pojazdu, objętą odpowiedzialnością posiadacza (art. 436 § 1 zdanie pierwsze lub art. 436 § 1 zdanie drugie k.c.). Odpowiedzialność za szkody wyrządzone ruchem wszelkich pojazdów mechanicznych oparta została na zasadzie ryzyka (art. 436 k.c. w związku z art. 435 k.c.). Uzasadnieniem tej zaostrzonej odpowiedzialności jest przede wszystkim szczególne i wzmożone niebezpieczeństwo jakie wiąże się z użyciem tych środków komunikacji.

W tak ukształtowanej odpowiedzialności posiadacza pojazdu mechanicznego przesłanki stanowią powstanie szkody w mieniu lub na osobie, spowodowanie szkody przez ruch mechanicznego środka komunikacji, oraz związek przyczynowy między szkodą a ruchem pojazdu. Szkoda wywołująca odpowiedzialność z tytułu ryzyka musi być wyrządzona przez ruch mechanicznego środka komunikacji. Ponadto pomiędzy działaniem sprawcy szkody a skutkiem tego działania musi zachodzić związek przyczynowy (opisany w art. 361 kc). W Świetle tego zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa swojego działania.

Szkodą w mieniu jest wszelki uszczerbek majątkowy. Przy ustaleniu wysokości szkody należy posługiwać się przyjętą w piśmiennictwie i orzecznictwie teorią różnicy. Oznacza to, że dla ustalenia wysokości szkody zestawia się obecną wartość samochodu z tą, jaką by on przedstawiał gdyby nie było wypadku (tak, G. Bieniek, Odpowiedzialność cywilna za wypadki drogowe, Warszawa 2006 str.140). Zasada pełnego odszkodowania w ujęciu kodeksu cywilnego przejawia się w tym, że naprawienie szkody obejmuje zarówno straty jakie poszkodowany poniósł, jak i korzyści które mógł osiągnąć gdyby mu szkody nie wyrządzono. Zgodnie z art. 361 k.c. zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność za normalne następstwa działania lub zaniechania z którego szkoda wynikła.

Podkreślić należy, że zgodnie poglądem Sądu Najwyższego wyrażonym uchwała 7 sędziów SN z 17.11.2011 r., III CZP 5/11, OSNC 2012, nr 3, poz. 28. odpowiedzialność ubezpieczyciela z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za uszkodzenie albo zniszczenie pojazdu mechanicznego niesłużącego do prowadzenia działalności gospodarczej obejmuje celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki na najem pojazdu zastępczego; nie jest ona uzależniona od niemożności korzystania przez poszkodowanego z komunikacji zbiorowej. Ponadto Sąd Najwyższy w uchwale z 24.08.2017 r., w sprawie III CZP 20/17 (OSNC 2018, nr 6, poz. 56) wskazał, że wydatki na najem pojazdu zastępczego poniesione przez poszkodowanego, przekraczające koszty zaproponowanego przez ubezpieczyciela skorzystania z takiego pojazdu są objęte odpowiedzialnością z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, jeżeli ich poniesienie było celowe i ekonomicznie uzasadnione.

W oparciu o powołane orzeczenia należało przyjąć, że pełne odszkodowanie w niniejszej sprawie obejmować powinno celowe i ekonomicznie uzasadnione koszty najmu pojazdu. Rację ma strona pozwana, że na poszkodowanym spoczywał obowiązek minimalizacji szkody oraz niezwłocznego zgłoszenia szkody. Podkreślić trzeba, że poszkodowany dzień po powstaniu szkody z 8 grudnia 2021r. udzielił pełnomocnictwa firmie (...) szkody sp. z o.o. z siedzibą w B. oraz P. W., która w imieniu poszkodowanego zgłosiła szkodę ubezpieczycielowi sprawcy szkody. Zgłoszenie szkody nastąpiło pismem z 9 grudnia 2021r., które zostało wysłane listem poleconym i doręczone stronie pozwanej 14 grudnia 2021r. Można krytycznie ocenić sposób zgłoszenia szkody, w sytuacji gdy obecnie powszechnie przyjęte jest, że korespondencja między ubezpieczycielem a poszkodowanym odbywa się drogą elektroniczną. Mimo tego pełnomocnik poszkodowanego celowo skorzystał z poczty tradycyjnej, żeby wydłużyć czas od dnia powstania szkody do dnia jej zgłoszenia. Tym niemniej, wbrew zarzutom strony pozwanej zgłoszenia dokonano na formularzu, który zawierał dane adresowe oraz kontaktowe w tym numer telefonu i adres e –miał pełnomocnika poszkodowanego. Strona pozwana otrzymała zgłoszenie szkody 14 grudnia 2021r. i 16 grudnia 2021r. na adres e-mail pełnomocnika poszkodowanego przesłała potwierdzenie zgłoszenia szkody. Pełnomocnikowi poszkodowanego nie dostarczono pisma zawierającego informacje o możliwości skorzystania z pojazdu zastępczego oraz zasadach najmu pojazdów zastępczych akceptowanych przez stronę pozwaną. Pismo z 16 grudnia 2021r. zaadresowane do poszkodowanego, na jego adres korespondencyjny, nie zostało skutecznie doręczone M. K.. Pozwana nie przedstawiła dowodu doręczenia, a poszkodowany zaprzeczył, aby taki dokument został mu doręczony pocztą tradycyjną. Należy podkreślić, że strona pozwana mając dane o udzieleniu pełnomocnictwa miała obowiązek korespondować z pełnomocnikiem poszkodowanego. Z dokumentów zgromadzonych w aktach szkody wynika, że pozwana nie wysyła do pełnomocnika poszkodowanego informacji dotyczących możliwości skorzystania przez poszkodowanego z pojazdu zastępczego.

W tych okolicznościach w ocenie Sądu należało podzielić pogląd powoda, że pełne odszkodowanie w niniejszej sprawie obejmować powinno rzeczywiście poniesione i ekonomicznie uzasadnione koszty najmu pojazdu. Powód domagał się zasądzenia kosztów najmu pojazdu zastępczego za okres 22 dni według stawki 180 zł netto. W ocenie Sądu wskazana stawka nie została rażąco zawyżona dla pojazdów klasy C, a w takiej klasie mieściły się wynajęte samochody marki VW Jetta i Skoda Rapid, podobnie jak uszkodzony pojazd poszkodowanego marki VW Golf. Podkreślić należy, że poszkodowany skorzystał z pomocy powodowej spółki już następnego dnia po zdarzeniu, w tym dniu otrzymał niezbędny mu pojazd zastępczy, a ponadto zlecił firmie współpracującej z powodową firmą prowadzenie postępowania likwidacyjnego. Szkoda została zgłoszona pismem z 9 grudnia 2021r., doręczonym dopiero 14 grudnia 2021r., lecz mimo otrzymania zgłoszenia strona pozwana nie poinformowała pełnomocnika poszkodowanego, że istnieje możliwość zorganizowania dla niego pojazdu zastępczego oraz o ewentualnych konsekwencjach nieskorzystania z oferty ubezpieczyciela.

W ocenie Sądu skoro pozwana nie zaoferowała poszkodowanemu pomocy przy organizacji najmu pojazdu zastępczego, a jednocześnie nie kwestionowała okresu najmu trwającego 22 dni to należało uznać powództwo za uzasadnione w całości, za cały okres 22 dni przy stawce dziennej 180 zł netto. Również stawka 60 zł netto za podstawienie i odbiór pojazdu na trasie B.D.B. nie była wysoka, a zatem zasadne jest żądanie jej pokrycia przez ubezpieczyciela. Należność z tytułu umowy zawartej przez poszkodowanego w powodem wynosiła zgodnie z fakturą 4944,60 zł brutto. Skoro pozwana w postępowaniu likwidacyjnym wypłaciła 1870,00 zł, do zapłaty pozostała kwota 3074,60 zł, objęta niniejszym pozwem wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od tej kwoty do 2 lutego 2022r. Strona powodowa zgodnie z art. 482 k.c. skapitalizowała należnej jej odsetki za okres od 3 lutego 2022r. do dnia 20 lutego 2024r., i kwotę należnych odsetek za ten okres wynoszącą 725,80 złi doliczyła do należności głównej, domagając się do całej należności 3800,40 zł dalszych odsetek od dnia wniesienia pozwu tj. od 5 lipca 2024r. do dnia zapłaty.

Sąd orzekł o należnych odsetkach ustawowych od zgłoszonego roszczenia w oparciu o art. 481 § 1 k.c., 482 k.c. oraz art. 817 k.c. i 14 ust. 1 uoc w myśl, którego zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie w terminie 30 dni licząc od dnia złożenia przez poszkodowanego lub uprawnionego zawiadomienia o szkodzie. Strona powodowa zgłosiła szkodę i wezwała stronę pozwaną do zapłaty 3 stycznia 2022r., zatem świadczenie powinno być spełnione w terminie 30 dni od zgłoszenia tj. najpóźniej do 1 lutego 2022 r., zaś strona pozwana pozostawała w opóźnieniu od 3 lutego 2022 r., zatem żądanie odsetek i dokonanie ich kapitalizacji za okres od 3 lutego 2022r. do 20 lutego 2024r. oraz dalszych odsetek od całej należności liczonych od dnia wniesienia pozwu 5 lipca 2024r. do dnia zapłaty było w pełni uzasadnione.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. Powód w całości wygrał proces i poniósł łączne koszty postępowania w wysokości 1117 zł, w tym opłata sądowa od pozwu w kwocie 200 zł; kwota 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz kwota 900 zł tytułem kosztów wynagrodzenia pełnomocnika.

ZARZĄDZENIE

(...)

(...)

20 lutego 2025 r.

(...)

(...)

(...)

(...)

(...)

(...)

(...)

(...)

(...)

(...)

(...)

(...)

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Marta Kulig
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Kłodzku
Data wytworzenia informacji: