Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 769/23 - uzasadnienie Sąd Rejonowy w Kłodzku z 2024-01-03

Sygn. akt I C 769/23

UZASADNIENIE

Strona powodowa Wspólnota Mieszkaniowa (...) 4 w N. wniosła o zasądzenie solidarnie od pozwanych K. Ś. i J. P. (poprzednio G.) kwoty 3 665,02 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 14 marca 2022 r. do dnia zapłaty oraz kosztów postępowania według norm przepisanych i opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. W uzasadnieniu strona powodowa podała, że w dniu 9 kwietnia 2021 r. Wspólnota podjęła uchwałę, w której udzieliła pełnomocnictwa dla Burmistrza Miasta N. T. K. do podpisania dokumentów w celu realizacji projektu „Dekarbonizacja budynków mieszkaniowych partnerstwo Noworudzkie - R. zdegradowanych działalnością kopalni (...) w ramach Funduszu na rzecz Sprawiedliwej Transformacji”. Strona powodowa podała, że koszt projektu obciążający pozwanych wyniósł 5 408,55 zł, na koncie funduszu remontowego pozwanych zgromadzone były środki w łącznej kwocie 1 743,53 zł. Wobec powyższego strona powodowa wezwała pozwanych do pokrycia pozostałej części kosztów w wysokości 3 665,02 zł, co okazało się bezskuteczne.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 26 czerwca 2023 r. wydanym przez Referendarza Sądowego w Sądzie Rejonowym w Kłodzku, w sprawie o sygn. akt I Nc 1332/23 nakazano zapłacić dochodzone kwoty w całości.

Pozwani w dniu 18 lipca 2023 r. wnieśli sprzeciwy od nakazu zapłaty, w których podali, że wnoszą o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych. W uzasadnieniu sprzeciwów podali, że uchwała nr 4/2021 z dnia 9 kwietnia 2021 r. została podjęcia bez wymaganej ilości głosów. Pozwani podali, że w dacie podjęcia uchwały byli już rozwiedzeni, a J. P. nie zamieszkiwała w lokalu mieszkalnym przy ul. (...) w N., o czym strona powodowa została poinformowana. Pozwani dodali również, że pracownik zarządcy Wspólnoty poinformował K. Ś., że remont budynku będzie bezpłatny.

Strona powodowa w odpowiedzi na sprzeciwy pozwanych podtrzymała dotychczasowe stanowisko.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dacie wniesienia pozwu Wspólnotę Mieszkaniową (...) 4 w N. tworzyli pozwani J. P. i K. Ś. – współwłaściciele lokalu nr (...) i Gmina Miejska N. jako właściciel pozostałych lokali.

Okoliczność bezsporna

W dniu 10 lutego 2016 r. Sąd Okręgowy w Świdnicy rozwiązał małżeństwo pozwanych przez rozwód. W wyniku apelacji od wyroku wyrok rozwodowy uprawomocnił się w dniu 26 lipca 2016 r.

Dowód:

– kopia wyroku Sądu Okręgowego – k. 40-40 verte

kopia wyroku Sądu Apelacyjnego – k. 41-41 verte

Pozwani K. Ś. i J. P. w wyniku rozwiązania małżeństwa stali się współwłaścicielami lokalu mieszkalnego nr (...) przy ul. (...) w N. i posiadali po 15,15 % w nieruchomości wspólnej (przed orzeczeniem rozwodu łącznie 30,30%). Gmina Miejska N. posiadała udział w nieruchomości wspólnej wynoszący 69,70% udziału.

Dowód:

– KW nr (...) – k. 6-14

– załącznik nr 1 do uchwały nr 4/2021 z dnia 9 kwietnia 2021 r. – k. 15 verte

W dniu 13 lutego 2018 r. K. Ś. złożył pisemne oświadczenie z podpisem notarialnie poświadczonym, że:

– będzie ponosił odpowiedzialność za wszystkie koszty użytkowania lokalu przy ul. (...) w N.,

– prawomocnym wyrokiem został orzeczony między nim a J. P. (zd. G.) rozwód,

J. P. (zd. G.) od 2014 r. nie zamieszkuje we wspólnym lokalu, a w lokalu zamieszkuje on sam.

Dowód:

– oświadczenie pozwanego – k. 39-39 verte

Pozwana J. P. nie zamieszkuje w lokalu mieszkalnym przy ul. (...) w N. od 2014 r. O tym fakcie poinformowała osobiście Zarządcę Wspólnoty ( (...)) w D. w 2018 r. przekładając wyrok rozwodowy i oświadczenie, że mąż jest odpowiedzialny za przedmiotowe mieszkanie oraz informację o nowym adresie zamieszkania przy ul. (...) w Ś..

Pozwana o fakcie podjęcia uchwały nie została powiadomiona ani przez Zarządcę, ani przez byłego męża (pozwanego).

Pozwana otrzymała przedsądowe wezwanie do zapłaty z 26 stycznia 2023 r. na adres w Ś. ul. (...), który wskazała stronie pozwanej, końcem marca lub początkiem kwietnia 2023 r..

Dowód:

– zeznania pozwanej – k. 63–63 verte,

– przedsądowe wezwanie do zapłaty wraz z kopertą – k. 65–66

W dniu 31 marca 2021 r. J. F., pracownik (...) sp. z o.o. w N. (dalej (...)) w celu zebrania podpisów od członków Wspólnoty Mieszkaniowej (...) 4 K. Ś. i J. P. pod uchwałą nr 4/2021 w sprawie „Udzielenia pełnomocnictwa dla osoby podpisującej umowę w imieniu beneficjenta na realizację projektu – Dekarbonizacja budynków mieszkalnych partnerstwo N.-R. zdegradowanych działalnością kopalni (...) w ramach Funduszu na rzecz Sprawiedliwej Transformacji” przy ul. (...) w N. udał się do pozwanego. J. F. w rozmowie z K. Ś. nie podał szczegółów projektu ani informacji, że będzie on odpłatny, zachęcał pozwanego do podpisania uchwały podając, że wymagany jest wyłącznie podpis. Rozmowa trwała krótko i odbywała się w progu mieszkania pozwanych. Pozwany, ze względu na warunki w jakich odbywała się rozmowa, nie zapoznał się z treścią uchwały. Przed opisaną rozmową z J. F. pozwani nie byli informowani o projekcie. Nie odbyły się również zebrania Wspólnoty w tym przedmiocie. Gdyby pozwany wiedział, że w związku z podjęciem uchwały będzie zobowiązany ponieść jakiekolwiek koszty nie podpisałby uchwały. Projekt uchwały nr 4/2021 podpisał tylko pozwany K. Ś. oraz za Gminę Miejską N. Burmistrz tego miasta. .

Dowód:

– uchwała nr 4/2021 z załącznikiem nr 1 – k. 15-15 verte

– zeznania świadka J. F. – k. 57-57 verte

– zeznania pozwanego K. Ś. – k. 57 verte i 63 verte

W związku z realizacją projektu została wystawiona faktura VAT nr (...) w wysokości 17 850,01 zł.

Dowód:

faktura VAT nr (...) – k. 16

W lipcu 2023 r. pozwani dokonali podziału majątku wspólnego i lokal przypadł w całości na własność pozwanemu.

Okoliczność bezsporna

Sąd zważył co następuje:

Powództwo podlegało oddaleniu w całości.

W sprawie sporna pozostawała kwestia ważności uchwały Wspólnoty Mieszkaniowej (...) 4 nr (...) z dnia 9 kwietnia 2021 r. Bezsporne pozostawało przy tym, że tylko pozwany K. Ś. złożył podpis pod przedmiotową uchwałą w dniu 31 marca 2021 r.

Stwierdzić należy w odniesieniu do przeprowadzonych dowodów, że z chwilą prawomocnego rozwiązania małżeństwa pozwanych przez rozwód ustała między nimi wspólność ustawowa. Skoro wyrok rozwodowy uprawomocnił się 26 lipca 2016 r., to pozwani stali się współwłaścicielami lokalu.

O wiedzy strony powodowej o rozwodzie świadczą nie tylko spójne i logiczne zeznania pozwanych, lecz również przedłożona na rozprawie w dniu 11 grudnia 2023 r. koperta k.66 akt sprawy potwierdzająca relację pozwanej, że podała zarządcy nowy adres, poinformował o rozwodzie i złożyła oświadczenie pozwanego z podpisem notarialnie poświadczonym. Strona powodowa z tego względu korespondencję kierowaną do pozwanej przesłała na nowy adres, który znała. Świadczy to o wiarygodności zeznań pozwanych, a więc, że pozwana poinformowała zarządcę o rozwodzie i nowym zakresie i złożyła oświadczenie pozwanego. W związku z tym, bezzasadne jest powoływanie się przez stronę powodową na działanie w zaufaniu do treści księgi wieczystej podczas sporządzania uchwały. Rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych (art. 5 u.k.w.h.) odnosi się do sytuacji niezgodności między stanem prawnym nieruchomości ujawnionym w księdze wieczystej a rzeczywistym stanem prawnym. Wówczas treść księgi rozstrzyga na korzyść tego, kto przez czynność prawną z osobą uprawnioną według treści księgi nabył własność lub inne prawo rzeczowe. Taka sytuacja nie wystąpiła w niniejszej sprawie. Wobec tego dla skutecznego podjęcia uchwały wymagane było, ażeby podpisy pod nią zostały złożone przez wszystkich współwłaścicieli nieruchomości (art. 200 k.c. w zw. z art. 19 u.w.l.), a więc oboje pozwanych. W związku z tym nie doszło w ogóle do podjęcia tej uchwały, skoro nie podpisali jej wszyscy współwłaściciele. Strona powodowa w braku zgody pozwanej winna była albo uzyskać podpis od niej pod jej nowym adresem zamieszkania, albo wystąpić do sądu z wnioskiem o rozstrzygnięcie w trybie art.199 zd. 2 k.c. Skoro uchwała nie została podpisana przez wszystkich właścicieli, to nie może być ona podstawą do obciążania pozwanych należnościami z niej wynikającymi i z tego względu sąd oddalił powództwo w całości.

Ponadto zwrócić należy uwagę na okoliczności uzyskania podpisu od pozwanego - rozmowa odbywała się pośpiesznie i chaotycznie, była prowadzona w progu mieszkania pozwanego, a sam J. F., który zbierał podpisy pod uchwałą przyznał, że nie informował o odpłatności projektu. Z treści uchwały w sprawie udzielenia pełnomocnictwa dla osoby podpisującej umowę w imieniu beneficjenta na realizację projektu „Dekarbonizacja budynków mieszkalnych partnerstwo N.-R. zdegradowanych działalnością kopalni (...) w ramach Funduszu na rzecz Sprawiedliwej Transformacji”, nie wynika, by pozwani obowiązani byli ponieść jakiekolwiek koszty. Treść tej uchwały dotyczyła udzielenia pełnomocnictwa Burmistrzowi Miasta N. do podpisania umowy o dofinasowanie i wniosków o płatność. Brak jest jakichkolwiek dowodów, na podstawie której sąd mógłby ustalić, jak miało odbywać się finasowanie projektu. Faktura VAT (...) jest niewystarczająca w tym zakresie, ponieważ w ocenie sądu brak było uchwały świadczącej o wyrażeniu zgody na realizację przedmiotowego projektu i określenie zasad jego finasowania.

Z tych względów sąd orzekł jak w sentencji.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Marta Kulig
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Kłodzku
Data wytworzenia informacji: