Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kłodzku

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) z siedzibą w L. wniosła o zasądzenie od strony pozwanej kwoty 8807,50 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od 8267,50 zł od 22 maja 2024 r. do dnia zapłaty i od 540,00 zł od dnia wytoczenia powództwa, jak również o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu pozwu wskazała, że 20 maja 2024 r. doszło do zdarzenia drogowego, w następstwie którego uszkodzeniu uległ pojazd marki P. o nr rej. (...) stanowiący własność P. B.. Sprawca zdarzenia posiadał ubezpieczenie OC u pozwanego. Strona pozwana (...) S.A. przeprowadziła postępowanie likwidacyjne i przyznała poszkodowanemu odszkodowanie w wysokości 8823,56 zł tytułem odszkodowania. Powód dokonał analizy kalkulacji pozwanego oraz we własnym zakresie przeliczył koszty naprawy i stwierdził, że należne odszkodowanie zostało zaniżone. W związku z tym strona powodowa zmuszona była zlecić sporządzenie prywatnej ekspertyzy niezależnemu rzeczoznawcy, której koszt wyniósł 540 zł. Powód w konsekwencji odwołał się od decyzji pozwanego i wezwał do zapłaty 8807,50 zł. Strona powodowa podała, że ciągiem umów cesji z 29 maja 2024r. i 4 czerwca 2024r. nabyła od poszkodowanego wierzytelność.

Strona pozwana (...) S.A. z siedzibą w W. wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Pozwana przyznała, że prowadziła postępowanie likwidacyjne, w toku którego wypłacono poszkodowanemu kwotę 8823,56 zł, która jej zdaniem w pełni rekompensuje powstałą szkodę. Pozwana zarzuciła, że w piśmie z 20 maja 2024r. wskazała poszkodowanemu konkretny warsztat należący do (...) S.A., który mógł naprawić pojazd poszkodowanego w sposób bezkosztowy dla niego. Ponadto 27 maja 2024r. poszkodowanemu wskazano inny warsztat, lecz poszkodowany nie przyjął propozycji ubezpieczyciela. Zdaniem pozwanej, poszkodowany przed naprawą powinien uzgodnić z ubezpieczycielem koszty naprawy. Wypłata odszkodowania ponad ustaloną wartość wymagała potwierdzenia, że koszty naprawy były wyższe niż suma wypłaconego odszkodowania i przedłożenia na tę okoliczność stosownych faktur.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

20 maja 2024 r. miało miejsce zdarzenie, w wyniku którego uszkodzeniu uległ pojazd marki P. o nr rej. (...) stanowiący własność P. B.. Sprawca szkody posiadał ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej u strony pozwanej.

Strona pozwana w postępowaniu likwidacyjnym nr (...) wykonała 7 marca 2022r. kosztorys nr (...) i na podstawie decyzji z 22 maja 2024r. przyznała poszkodowanemu odszkodowanie w wysokości 8823,56 zł.

Bezsporne.

Poszkodowany P. B. 29 maja 2024r. zbył na rzecz (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O. W.. wierzytelności wynikające ze szkody w pojeździe marki P. o nr rej. (...) powstałej w wyniku zdarzenia z 20 maja 2024 r., likwidowanej pod numerem szkody (...) wobec wszystkich podmiotów zobowiązanych do naprawienia tej szkody, w tym wobec pozwanego.

3 czerwca 2024 r. na zlecenie (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O. W.. została sporządzona kalkulacja naprawy, z której wynikało, że koszt naprawy pojazdu wynosi 17091,06 zł.

Umową przelewu wierzytelności z 4 czerwca 2024r. (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O. W.. zbyła tę wierzytelność na rzecz strony powodowej.

4 czerwca 2024 r. (...) Sp. z o.o. w R. wystawiła na rzecz (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O. W.. fakturę nr (...) za analizę i wydanie opinii dla szkody częściowej pojazdu nr rej. (...) na kwotę 540 zł, z terminem płatności do 4 lipca 2024r.

Strona powodowa pismem z 8 czerwca 2024 r. odwołała się od decyzji z 22 maja 2024r., wezwała pozwaną do dopłaty 8267,50 zł oraz zwrotu kosztów kalkulacji naprawy 540 zł. Jednocześnie zawiadomiono (...) S.A. o przelewie wierzytelności.

Strona pozwana pismem z 12 czerwca 2024 r. podtrzymała swoje dotychczasowe stanowisko.

Dowód:

- kalkulacja naprawy nr (...) z 03.06.2024 r. k. 12 – 14;

- Faktura VAT z 04.06.2024r. k. 15;

- umowa sprzedaży wierzytelności z 29.05.2024r. z pełnomocnictwami k. 18 – 21;

- umowa sprzedaży wierzytelności z 04.06.2024r. z pełnomocnictwami k. 22 – 24;

- wezwanie do zapłaty k. 16;

- pismo strony pozwanej k. 17.

Poszkodowany P. B. naprawił samochód po szkodzie, lecz z uwagi na zbyt niską kwotę przyznanego odszkodowania naprawą zajmował się samodzielnie, trochę korzystał z pomocy znajomego. Lakierowanie zderzaka przeprowadził warsztat z D.. Poszkodowany lampę kupował sam, była to część zamienna, gdyż oryginalna nowa kosztowałaby jego zdaniem ponad 6000 zł. Poszkodowany zbył wierzytelność wobec pozwanej za 2000 zł. Wskazał, że kwota otrzymanego odszkodowania oraz uzyskana cena z tytułu sprzedaży wierzytelności nie wystarczyły na pokrycie kosztów przeprowadzonej naprawy, pomimo że naprawę przeprowadzał w dużej mierze sam i z użyciem używanych części. Do kosztów naprawy musiał jeszcze dołożyć z własnych środków.

Dowód:

- zeznania świadka P. B. k. 66.

Koszt naprawy samochodu marki P. (...). (...) o nr rej. (...) w technologii przewidzianej przez producenta samochodu z użyciem części oryginalnych zalecanych przez producenta pojazdu i dostępnych w sieci dealerskiej P. i średniej stawki roboczogodziny mającej zastosowanie w warsztatach rzemieślniczych wynosił 19167,25 zł brutto.

Koszt naprawy samochodu marki P. (...). (...) o nr rej. (...) w technologii przewidzianej przez producenta samochodu z użyciem części oryginalnych „O” zalecanych przez producenta pojazdu i dostępnych w sieci dealerskiej P. oraz części w jakości „Q” czyli części odpowiadających jakością założeniom techniczno – eksploatacyjnym producenta pojazdu oraz średniej stawki roboczogodziny mającej zastosowanie w warsztatach rzemieślniczych wynosił 14489,20 zł brutto. Części zamienne w jakości „Q” są produkowane przez producentów. Naprawa samochodu z wykorzystaniem części alternatywnych jakości Q jest możliwa, przywróciłaby pojazdowi założone przez producenta samochodu parametry techniczno – eksploatacyjne, zapewniłaby właściwe walory estetyczne oraz bezpieczeństwo pasażerów w trakcie użytkowania pojazdu.

Przeprowadzona przez stronę pozwaną weryfikacja kalkulacji kosztów naprawy oszacowanych przez stronę powodową na 17091,06 zł do kwoty 8823,56 zł obejmowała zastosowanie stawki roboczogodziny w wysokości 55 zł netto, zastosowanie cen części zamiennych w jakości „P”, obniżenie cen części o 25% i materiałów lakierniczych o 33% w odniesieniu do cen przyjętych w systemie AUDATEX. Stawka roboczogodziny została znacznie i rażąco zaniżona. Naprawa z uwzględnieniem cen części zamiennych w jakości „P” nie przywróciłaby stanu pojazdu do stanu sprzed szkody, tym bardziej, że strona pozwana nie wskazała, że uszkodzone części były inne niż oryginalne.

Poszkodowany nie dokonał wymiany prawego przedniego błotnika lewego, lecz przeprowadził jego naprawę, co daje podstawy do przyjęcia, że po tej naprawie nie został przywrócony stan pojazdu sprzed wypadku. Naprawy dokonano z użyciem części używanych, poszkodowany kupił nową lampę świateł dziennych lecz w jakości „P”. Nie zakupiono uszkodzonej w kolizji obręczy koła przedniego lewego, ze względu na brak możliwości jej zakupu na rynku części używanych. Poszkodowany zakupił komplet obręczy o innym wzorze.

Kalkulacja kosztów naprawy pojazdu przeprowadzonej przez poszkodowanego z uwzględnieniem naprawy błotnika przedniego lewego oraz cen części oryginalnych używanych, nowej lampy świateł dziennych jakości „P” oraz obręczy koła przedniego według AUDATEX (brak na platformach internetowych obręczy używanej) wyniosła 10191,76 zł brutto. Naprawa wykonana przez poszkodowanego nie przywróciła stanu pojazdu sprzed zdarzenia.

Dowód:

- opinia sądowa wraz z kalkulacją naprawy sporządzona przez biegłego sądowego z zakresu techniki pojazdów samochodowych, mgr inż. T. G. z 16.11.2024 r. k. 75 – 114;

- pisemne wyjaśnienia do opinii z 23.12.2024r. k. 134 – 135.

Sąd zważył:

Powództwo podlegało uwzględnieniu w części.

W przedmiotowej sprawie poza sporem był fakt zaistnienia w dniu 22 maja 2024 r. zdarzenia, w następstwie którego uszkodzeniu uległ pojazd marki P. o nr rej. (...) stanowiący własność P. B.. Strona pozwana przyznała, że w ramach postępowania likwidacyjnego poszkodowanemu została wypłacona kwota 8823,56 zł, jak również, że posiada ona legitymację bierną do występowania w niniejszym procesie.

Zgodnie z art. 361 § 1 k.c. zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. Stosownie zaś do treści art. 363 § 1 k.c. naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Jednakże gdyby przywrócenie stanu poprzedniego było niemożliwe albo gdyby pociągało za sobą dla zobowiązanego nadmierne trudności lub koszty, roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczenia w pieniądzu.

Szkodą w mieniu jest wszelki uszczerbek majątkowy. Przy ustaleniu wysokości szkody należy posługiwać się przyjętą w piśmiennictwie i orzecznictwie teorią różnicy. Oznacza to, że dla ustalenia wysokości szkody zestawia się obecną wartość samochodu z tą, jaką by on przedstawiał gdyby nie było wypadku (tak, G. Bieniek, Odpowiedzialność cywilna za wypadki drogowe, Warszawa 2006 str.140). Zasada pełnego odszkodowania w ujęciu kodeksu cywilnego przejawia się w tym, że naprawienie szkody obejmuje zarówno straty jakie poszkodowany poniósł, jak i korzyści które mógł osiągnąć gdyby mu szkody nie wyrządzono. Zgodnie z art. 361 k.c. zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność za normalne następstwa działania lub zaniechania z którego szkoda wynikła.

Wymaga podkreślenia, że podmiot odpowiedzialny za szkodę z tytułu odpowiedzialności cywilnej zobowiązany jest pokryć koszty przywrócenia pojazdu poszkodowanego do stanu sprzed zdarzenia. Naprawa powinna być przeprowadzona zgodnie z zaleceniami producenta z użyciem materiałów lakierniczych oraz w takim warsztacie, które gwarantują usunięcie uszkodzeń i przywrócenie walorów technicznych i estetycznych pojazdu, jakie posiadał przed kolizją. Nie ma przy tym znaczenia, czy i jak poszkodowany dokonał naprawy pojazdu. Jak ustalono w przedmiotowej sprawie poszkodowany dokonał naprawy pojazdu systemem gospodarczym, a naprawa ta nie zapewniła przywrócenia pojazdu do stanu sprzed zdarzenia wyrządzającego szkodę, mimo że naprawa ta przekroczyła wartość wypłaconego poszkodowanemu odszkodowania.

Nie ulega wątpliwości, że pojazd w stanie uszkodzonym przedstawia wartość znacznie niższą niż przed kolizją. Nawet po dokonaniu naprawy cena rynkowa pojazdu, który był uszkodzony, miał naprawiane powłoki lakiernicze jest niższa od ceny pojazdu o podobnych parametrach w stanie nieuszkodzonym, pojazd taki jest też mniej atrakcyjny dla potencjalnych kupujących.

Spór dotyczył zakresu odpowiedzialności odszkodowawczej pozwanej, w tym ustalenia uzasadnionych kosztów naprawy pojazdu poszkodowanego w związku ze zdarzeniem z 20 maja 2024 r. oraz zasadności żądania zwrotu kosztów kalkulacji wykonanej na zlecenie poprzednika prawnego strony powodowej.

Celem ustalenia kosztów naprawy pojazdu, Sąd zgodnie z art. 278 k.p.c. dopuścił i przeprowadził dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu techniki pojazdów samochodowych, kalkulacji warsztatowej, mgr inż. T. G., który posiada specjalistyczną wiedzę.

Opinia sporządzona przez biegłego jest w ocenie Sądu fachowa, rzetelna i wyczerpująca. Biegły w sposób rzeczowy i precyzyjny określił, jakie prace należy wykonać, aby przywrócić pojazd poszkodowanego do stanu sprzed szkody z 20 maja 2024 r. Opinia w zasadzie nie była kwestionowana przez strony. Biegły z dużym zaangażowaniem odniósł się do tez zgłoszonych przez pełnomocnika strony pozwanej, w szczególności żądania wyliczenia kosztów naprawy przy użyciu części alternatywnych oraz jakości i wartości naprawy przeprowadzonej przez poszkodowanego. Biegły precyzyjnie wyjaśnił, dlaczego części zamienne jakości niższej niż „O” i Q” nie gwarantują przywrócenia stanu pojazdu do stanu sprzed szkody.

Koszt naprawy samochodu w technologii zalecanej przez producenta samochodu z użyciem części oryginalnych „O” zalecanych przez producenta pojazdu i dostępnych w sieci dealerskiej P. oraz części w jakości „Q”, a także średniej stawki roboczogodziny mającej zastosowanie w warsztatach rzemieślniczych wynosił 14489,20 zł brutto. Biegły wyjaśnił, że naprawa samochodu z wykorzystaniem części alternatywnych jakości Q jest możliwa, przywróci pojazdowi założone przez producenta samochodu parametry techniczno – eksploatacyjne, a także walory estetyczne i bezpieczeństwo.

Biegły kategorycznie wskazał, że naprawa pojazdu poszkodowanego zgodnie z kalkulacją wykonaną w toku postępowania likwidacyjnego nie przywróciłaby samochodu pod względem technicznym i estetycznym do stanu sprzed kolizji. Stąd można uznać, że pozwana znacznie zaniżyła należne poszkodowanemu odszkodowanie. Ponadto kategorycznie stwierdził, że naprawa przeprowadzona przez poszkodowanego nie przywróciła stanu pojazdu sprzed szkody.

W oparciu o ustalony stan faktyczny, Sąd uznał, że uzasadniony koszt naprawy pojazdu poszkodowanego umożliwiający przywrócenie go do stanu sprzed zdarzenia z 20 maja 2024r., przy uwzględnieniu technologii przewidzianej przez producenta i zastosowaniu średniej stawki za roboczogodzinę w warsztatach blacharsko – mechanicznych i lakierniczych w obrębie zamieszkania poszkodowanego wynosił 14489,20 zł brutto. Skoro w toku postępowania likwidacyjnego poszkodowanemu wypłacono sumę 8823,56 zł, roszczenie strony powodowej obejmujące dalsze uzasadnione koszty naprawy zasługiwało na uwzględnienie w części tj. co do kwoty 5665,64 zł. Powództwo co do pozostałych kosztów naprawy pojazdu podlegało oddaleniu.

Nieuzasadnione było także żądanie zasądzenia 540 zł z tytułu zwrotu kosztów poniesionych w związku ze sporządzeniem kosztorysu przez niezależnego rzeczoznawcę. Strona powodowa w pozwie wskazała, że kalkulacja została wykonana na jej zlecenie, co pozostaje w sprzeczności z treścią faktury wystawionej na rzecz poprzednika prawnego strony powodowej. Powódka nie wykazała też, że jej poprzednik przelał na nią wierzytelność z tytułu kosztów kalkulacji, ani że cena nabycia tej usługi została zapłacona na rzecz wykonawcy kalkulacji. Kalkulacja została wykonana 3 czerwca 2024., a więc w przeddzień zawarcia umowy cesji pomiędzy poprzednikiem prawnym powódki a powódką. Faktura za wykonanie tej usługi wskazywała termin zapłaty kwoty 540 zł przelewem na wskazany rachunek bankowy do 4 lipca 2024r. W ocenie Sądu brak jest dowodów, aby przyjąć że koszty (o ile zostały rzeczywiście poniesione) związane z wykonaniem kosztorysu stanowiły uzasadnione koszty pozostające w adekwatnym związku przyczynowym ze szkodą z 20 maja 2024r. Celem tej wyceny było ustalenie opłacalności nabycia wierzytelności. Strona powodowa, jak i jej poprzednik prawny, profesjonalnie zajmują się nabywaniem tego typu wierzytelności i oczywistym jest, że w ramach prowadzonej działalności przed zawarciem umowy ustalają rzeczywistą wartość nabywanych wierzytelności. Stąd w ocenie Sądu kwota 540 zł nie pozostaje w normalnym związku przyczynowym ze zdarzeniem z wywołującym szkodę w pojeździe poszkodowanego, co skutkowało oddaleniem powództwa w tej części. Strona powodowa nie przedłożyła dowodu potwierdzającego zapłatę kwoty 540 zł wynikającej z tej faktury, czy to przez stronę powodową czy jej poprzednika prawnego.

Mając na uwadze powyższe Sąd zasądził od strony pozwanej na rzecz strony powodowej kwotę 5665,64 zł i w pozostałym zakresie powództwo oddalił.

Jednocześnie Sąd orzekł o należnych odsetkach ustawowych za opóźnienie od zgłoszonego roszczenia w oparciu o art. 481 § 1 k.c., 455 k.c. oraz art. 817 k.c. i 14 ust. 1 uoc w myśl którego zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie w terminie 30 dni licząc od dnia złożenia przez poszkodowanego lub uprawnionego zawiadomienia o szkodzie. Zauważyć należy, że w toku postępowania likwidacyjnego strona pozwana decyzją z 22 maja 2024r. przyznała poszkodowanemu odszkodowanie. Poszkodowany nie odniósł się do treści tej decyzji i dopiero strona powodowa pismem z 8 czerwca 2024r. złożyła odwołanie od decyzji i wezwała do zapłaty kwoty 8267,50 zł, w tym 540 zł tytułem kosztów kalkulacji. Powódka nie przedłożyła dowodu doręczenia tego odwołania stronie pozwanej. Skoro pozwana odpowiedziała na to wezwanie pismem z 12 czerwca 2024 r. to od tej daty należy liczyć 30 termin do weryfikacji zasadności zgłoszonej szkody. Zatem dalsze odszkodowanie z tytułu szkody w pojeździe powinno być spełnione w terminie 30 dni od zgłoszenia tj. najpóźniej do 12 lipca 2024r., zaś pozwana pozostawała w opóźnieniu od 13 lipca 2024 r.

O kosztach orzeczono po myśli art. 100 k.p.c, przyjmując że strona powodowa wygrała proces w 64,35%. Łączne koszty postępowania wyniosły 5925,56 zł, w tym opłata sądowa 500 zł, wynagrodzenie biegłego łącznie 1791,56 zł, wynagrodzenie pełnomocnika powoda 1817 zł i wynagrodzenie pełnomocnika strony pozwanej 1817 zł. Dokonując stosunkowego rozdzielenia tych kosztów, powód powinien je pokryć do kwoty 2112,46 zł, a pozwana do kwoty 3813,10 zł. Strona powodowa poniosła koszty w łącznej wysokości 4108,56 zł, w tym 500 zł opłata sądowa od pozwu, 1791,56 zł zaliczka na wynagrodzenie biegłego sądowego oraz 1817 zł koszty zastępstwa procesowego strony powodowej. A zatem strona pozwana powinna zwrócić stronie powodowej koszty w wysokości 1996,10 zł (4108,56 zł – 2112,46 zł) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia prawomocności wyroku.

1.  (...)

2.  (...)

3.  K. (...)