Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 600/23 - zarządzenie, uzasadnienie Sąd Rejonowy w Kłodzku z 2023-12-14

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) Ltd. z/s w L. wniosła o zasądzenie od pozwanego 3651,27 zł z odsetkami maksymalnymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 2700 zł od 26 stycznia 2023r. do dnia zapłaty; odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 427,25 zł od 26 stycznia 2023 r. do dnia zapłaty oraz kosztów procesu wg norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwu wskazano, że podstawę dochodzonego roszczenia stanowi zawarta 8 czerwca 2022r. umowa pożyczki krótkoterminowej nr (...) pomiędzy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. a pozwanym. Mocą tej umowy pozwany zobowiązał się do zapłaty na rzecz pożyczkodawcy całkowitej kwoty pożyczki 3240 zł w terminie do 8 lipca 2022r. Pozwany nie spłacił zadłużenia w terminie. (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. zawarł ze stroną powodową 8 grudnia 2022r. umowę przelewu wierzytelności, na mocy której pożyczkodawca dokonał cesji wierzytelności względem pozwanego. Na dochodzoną pozwem kwotę 3651,27 zł składały się 2700,00 zł suma niespłaconego kapitału pożyczki, 527,02 zł prowizja umowna, 15,98 zł suma odsetek umownych, 311,59 zł odsetki umowne (maksymalne) za opóźnienie naliczone przez pierwotnego wierzyciela, 99,68 zł odsetki umowne za opóźnienie naliczone przez powoda do dnia poprzedzające wniesienie pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym.

Pozwany F. J. w odpowiedzi na pozew wniósł o rozłożenie zadłużenia na raty po 150 zł miesięcznie. Wskazał, że zadłużenie zamierzał spłacać regularnie, lecz ma trudności z uzyskaniem stałego zatrudnienia, gdyż cierpi na głęboki niedosłuch. Postanowieniem z 14 września 2023r. ustanowiono dla pozwanego pełnomocnika z urzędu. Pozwany pismem z 19 października 2023r. wniósł o „wycofanie jego sprzeciwu”, w związku z polubownym załatwieniem sporu.

Pozwany nie stawił się na rozprawie w dniu 5 grudnia 2023r. pomimo wezwania i nie usprawiedliwił swojego niestawiennictwa. Na rozprawie stawił się tłumacz języka migowego.

Strona powodowa w piśmie z 23 listopada 2023r., zaprzeczyła twierdzeniom pozwanego, że pomiędzy stronami doszło do zawarcia ugody. Powódka sprzeciwiła się wnioskowi pozwanego o rozłożenie świadczenia na raty wskazując, że pozwany pomimo licznych prób kontaktu nie wykazał chęci polubownego zakończenia sporu. Zdaniem strony powodowej pozwany nie wykazał, aby znajdował się w wyjątkowej sytuacji, nie dostarczył też przekonujących argumentów, że będzie w stanie wywiązać się z ratalnej spłaty zobowiązania. Strona powodowa podkreśliła, że pozwany zarówno przed dniem cesji wierzytelności, jak i po cesji, nie dokonał żadnej wpłaty na poczet przeterminowanego zobowiązania, co poddaje w wątpliwość jego chęć spłaty zobowiązania w ratach.

Sąd ustaliła następujący stan faktyczny:

Pozwany F. J. 8 czerwca 2022 r. zawarł z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. umowę pożyczki nr (...) na kwotę 2700,00 zł. Zgodnie z umową kwota pożyczki wynosiła 2700,00 zł, jednocześnie pozwany zobowiązał się zapłacić 524,02 zł tytułem prowizji oraz 15,98 zł tytułem odsetek, całkowity koszt pożyczki wynosił 540,00 zł, całkowita kwota do spłaty 3240,00 zł. Termin spłaty ustalono na 8 lipca 2022 r., (...) 819,12 %, okres kredytowania 30 dni.

Zgodnie z § 4 ramowej umowy pożyczki warunkiem zawarcia umowy pożyczki za pośrednictwem strony internetowej oraz udzielenia pożyczki jest uprzednie utworzenie przez pożyczkobiorcę Profilu klienta na stronie internetowej i posiadanie przez pożyczkobiorcę aktywnego Profilu klienta. W celu potwierdzenia rachunku bankowego do wypłaty pożyczki, pożyczkobiorca zobowiązany jest dokonać przelewu weryfikacyjnego na rachunek bankowy pożyczkodawcy, wpisując w tytule przelewu tekst zgodny z komunikatem otrzymanym drogą elektroniczną po poprawnym wypełnieniu formularza internetowego.

Pozwany F. J. 2 stycznia 2022r. przeprowadził rejestrację i wykonał opłatę weryfikacyjną ze swojego rachunku bankowego o nr (...).

(...) Sp. z o.o. w dniu 8 czerwca 2022r. przekazał na rachunek pozwanego kwotę 2700 zł tytułem pożyczki nr (...).

Strona powodowa (...) Ltd. z/s w L. zawarła 8 grudnia 2022r. umowę przelewu pakietu wierzytelności z pożyczkodawcą (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.. Zgodnie z załącznikiem nr 4 do umowy przelewu strona powodowa nabyła wierzytelność wobec pozwanego F. J. w łącznej wysokości 3551,59 zł.

Strona powodowa pismami z 19 grudnia 2022r. zawiadomiła pozwanego o przelewie wierzytelności oraz wezwała go do zapłaty zadłużenia w wysokości 3582,40 zł w terminie do 10 stycznia 2023r.

Dowód:

- umowa pożyczki (...). k. 14 – 17;

- potwierdzenie wypłaty transzy pożyczki k. 17v;

- potwierdzenie wykonania operacji – wypłata pożyczki k. 19;

- potwierdzenie wykonania operacji – opłata weryfikacyjna k. 18;

- umowa przelewu wierzytelności z 12.10.2022r. k. 20 – 25;

- umowa przelewy wierzytelności „poszczególna umowa” z 08.12.2022r. k. 25v – 27;

- oświadczenie potwierdzające uiszczenie k. 27v;

- załącznik nr 4 do umowy przelewu – wykaz wierzytelności k. 28;

- zawiadomienie o cesji k. 42;

- wezwanie do zapłaty k. 41.

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył co następuje:

Powództwo podlegało uwzględnieniu w całości.

Strona powodowa dochodziła roszczeń wynikających z umowy pożyczki zawartej przez pozwanego F. J. z poprzednikiem prawnym powoda (...) Sp. z o.o. z/s w W.. Okoliczności faktyczne, w tym treść i warunki umowy pożyczki zostały wykazane przez stronę powodową przedłożonymi dokumentami, w tym umową pożyczki potwierdzającą warunki jej udzielenia. Pozwany nie kwestionował zasadności dochodzonego roszczenia. Pozwany w odpowiedzi na pozew wniósł jedynie o rozłożenie świadczenia na raty. Następnie w piśmie z 19 października 2023r. twierdził, że zawarł ze stroną powodową porozumienie co do spłaty zadłużenia.

Pozwany nie zaoferował żadnych dowodów, na poparcie swoich twierdzeń, w szczególności, że istnieją podstawy do rozłożenia świadczenia na raty oraz, że gwarantuje on spłatę zadłużenia w ratach. Jednocześnie pozwany nie stawił się na rozprawę pomimo, że został wezwany do osobistego stawiennictwa oraz, że Sąd dążąc do zagwarantowania pozwanemu ochrony jego praw, wezwał na rozprawę tłumacza języka migowego.

Tymczasem strona powodowa wykazała, że pozwany zawarł umowę pożyczki, którą zobowiązał się spłacić jednorazowo w terminie 30 dni od dnia jej zawarcia. Pozwany przeprowadził rejestrację Profilu klienta na stronie internetowej pożyczkodawcy dokonując weryfikacji swojego rachunku bankowego, a pożyczkodawca 8 czerwca 2022r. przelał na wcześniej zweryfikowany rachunek bankowy pozwanego kwotę 2700 zł tytułem umowy pożyczki z 8 czerwca 2022r.

Podkreślić należy, że pozwany zobowiązał się spłacić kwotę pożyczki wraz z jej kosztami łącznie 3420 zł w terminie do 7 lipca 2022r. Pozwany pomimo upływu terminu nie dokonał spłaty jakiejkolwiek części zadłużenia.

Pozwany nie podjął żadnej próby polubownego załatwienia sporu, a w piśmie z 23 października 2023r. podał nieprawdę, informując o „polubownym załatwieniu sporu” ze stroną powodową (k. 71).

Sąd dążył do zagwarantowania pozwanemu pełnej ochrony jego praw, mając na uwadze, że jest on osobą niepełnosprawną. W związku z tym ustanowił mu pełnomocnika z urzędu oraz wezwał go na rozprawę z udziałem tłumacza języka migowego. Pozwany nie stawił się jednak na rozprawie i nie usprawiedliwił swojej nieobecności, a pełnomocnik ustanowiony pozwanemu z urzędu napotkał poważne trudności w nawiązaniu kontaktu z pozwanym. W celu ustalenia, czy istnieją podstawy do rozłożenia świadczenia na raty przewidziane w art. 320 k.p.c. oraz, czy pozwany daje jakiekolwiek gwarancje, że podejmie się spłaty zadłużenia Sąd zamierzał przeprowadzić dowód z przesłuchania stron z ograniczeniem go do przesłuchania pozwanego. Pozwany pomimo wezwania go do osobistego stawiennictwa, bez usprawiedliwienia nie stawił się na rozprawie. W tych okolicznościach brak było podstaw, aby uznać za zasadny wniosek o rozłożenie świadczenia na raty.

Zgodnie z umową pozwany zobowiązał się do spłaty pożyczki wraz z prowizją oraz odsetkami umownymi, przy czym koszty tej pożyczki mieściły się w maksymalnych ustawowych granicach wyznaczonych przez art. 36 a ustawy z 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (Dz.U.2018, poz. 993 j.t., ze zm.) pozaodsetkowymi kosztami i odsetkami umownymi. Skoro pozwany zawarł umowę pożyczki, zobowiązując się do jej spłaty w terminie 30 dni od dnia zawarcia tj. do 8 lipca 2022r., to wobec braku spłaty zadłużenia w terminie pożyczkodawca miał uprawnienie do naliczania odsetek umownych za opóźnienie oraz do dochodzenia roszczenia wobec pozwanego. Pozwany nie wykazał przy tym, że spłacił chociażby w części zadłużenie z tytułu umowy pożyczki z 8 czerwca 2022 r.

W związku z powyższym powództwo podlegało uwzględnieniu w całości.

O kosztach orzeczono po myśli art. 98 k.p.c, zasądzając od pozwanego na rzecz strony powodowej w całości koszty postępowania w łącznej kwocie 1117 zł, w tym 200 zł opłata sądowa od pozwu, 900 zł wynagrodzenie pełnomocnika oraz 17 zł opłata skarbowa od pełnomocnictwa. Jednocześnie ustalono i przyznano adw. A. B. wynagrodzenie za pomoc prawną udzieloną pozwanemu z urzędu w kwocie 1107 zł w tym VAT, obciążając tymi kosztami Skarb Państwa – Sąd Rejonowy w Kłodzku.

ZARZĄDZENIE

1.  Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełn. pozwanego;

2.  K.. 14 dni.

13.12.2023r.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Marta Kulig
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Kłodzku
Data wytworzenia informacji: