Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kłodzku

UZASADNIENIE

M. R. wniosła o nakazanie M. S. (1), aby opuścił, opróżnił i wydał powódce lokal mieszkalny, położony w W. 210a/2.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa, podnosząc, że przez szereg lat był głównym najemcą lokalu, poniósł wysokie nakłady na jego usprawnienie oraz przebudowę, a po jego wykupie miał on należeć do synów stron, którzy w nim zamieszkują i nadal chcą mieszkać wspólnie z pozwanym.

Stan faktyczny:

Powódka jest właścicielką lokalu mieszkalnego, położonego w W. 210a/2, o powierzchni 46,40 m2, dla którego Sąd Rejonowy w Kłodzku prowadzi księgę wieczystą (...), wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, objętej księgą wieczystą (...). Własność lokalu powódka nabyła od Gminy K. na podstawie umowy sprzedaży z dnia 6.04.2018r., jako dotychczasowy najemca lokalu, wraz z pozwanym, w którym mieszkali z dwoma ich synami K. S. i M. S. (2). Pozwany nie zdecydował się na zakup spornego lokalu od Gminy, jako dotychczasowy najemca, wspólnie z powódką, z obawy przed egzekucją długów, które miał wobec innych wierzycieli. Strony tworzyły związek konkubencki, po rozpadzie którego powódka, w lutym 2021r., wyprowadziła się ze wspólnego mieszkalnia. Pismem z dnia 5 grudnia 2022r., skierowanym do pozwanego, oświadczyła o wypowiedzeniu łączącej strony ustnej umowy użyczenia lokalu, podając, jako przyczynę, rażąco naganne zachowanie pozwanego, polegające na znęcaniu się nad powódką, znieważaniu jej, co uniemożliwiało wspólne zamieszkiwanie w przedmiotowym lokalu; wezwała pozwanego do opuszczenia lokalu po upływie terminu wypowiedzenia, oznaczonego na 3 miesiące.

Dowód:

odpis z księgi wieczystej (k-5-6)

wypowiedzenie umowy użyczenia (k-7)

umowa sprzedaży – akt notarialny Rep. A nr (...) (k-39-42)

zeznania powódki (k-45);

zeznania pozwanego (k-46).

Z uwagi na istnienie podejrzenia stosowania przemocy w rodzinie, wobec stron prowadzona była procedura Niebieskiej Karty, którą zakończono w dniu 22.12.2022r., wobec stwierdzenia, że sytuacja w rodzinie uległa poprawie odkąd powódka wyprowadziła się ze wspólnego mieszkania i zamieszkała z nowym partnerem w K..

(...) stron, od lutego do czerwca 2021r. przebywali w placówce opiekuńczo-wychowawczej. Następnie mieszkali w różnych okresach z pozwanym w przedmiotowym lokalu lub z powódką w lokalu, który zajmował wraz z nowym partnerem, wedle ich wyboru i oceny, stosownie do ich bieżących interesów. Następnie starszy syn K. zamieszkał w innym lokalu wraz ze swoją partnerką i ich nowonarodzonym dzieckiem. Strony są skonfliktowane. Swoje wzajemne negatywne nastawienie przekładają na dzieci, nie wspierają się i nie współdziałają w ich wychowaniu.

Na mocy prawomocnego postanowienia z dnia 24 lutego 2023r., w sprawie o sygn. akt III Nsm 1211/22, tut. Sąd w Wydziale III Rodzinnym i Nieletnich, powierzył powódce wykonywanie władzy rodzicielskiej na małoletnimi dziećmi stron K. S., ur. (...), i M. S. (2), ur. (...), pozostawiając wykonywanie tej władzy pod nadzorem kuratora sądowego. Władzę rodzicielską pozwanego nad małoletnimi synami ograniczono do współdecydowania w poważnych przypadkach leczenia i rehabilitacji. W toku tamtego postepowania ustalono, że pozwany nadal spożywa alkohol, nie współpracuje z kuratorem, unika kontaktu z nim, nie wykazuje zainteresowania sytuacją edukacyjną małoletnich; oboje rodzice prezentują niski stopień pozytywnego i konstruktywnego wpływu na małoletnich, jednak to matka czyni starania o poprawę sytuacji, skutecznie i wytrwale poddała się terapii przeciwalkoholowej, kontaktuje się ze szkołą i współpracuje z kuratorem sądowym, a nadto gwarantuje małoletnim stabilność mieszkania, którego jest właścicielką, obecnie zajmowanego przez pozwanego, a w którym wychowywali się małoletni przez znaczną część życia.

Powódka prowadzi działalność gospodarczą, jako fryzjerka. Przez cały czas ponosi wydatki związane z utrzymaniem spornego lokalu i uczestniczy w kosztach zarządu, związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej. Pozwany jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę, jako dekarz.

Dowód:

postanowienie tut. Sądu z dnia 24.02.2023r., wraz z uzasadnieniem, w aktach sprawy tamt. Sądu sygn. III Nsm 1211/22;

dokumentacja, związana z procedurą Niebieskiej Karty, przekazana przez Zespół (...) z pismem z dnia 23.08.2023r.

zeznania powódki (k-45)

zeznania pozwanego (k-46).

Na mocy prawomocnego wyroku z dnia 29 maja 2023r., wydanego w sprawie o sygn. akt III K 174/22, Sąd Okręgowy w Świdnicy uznał powódkę za winną tego, że w dniu 1.02.2022r. w W., przewidując i godząc się na spowodowanie u pozwanego ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, w postaci choroby realnie zagrażającej życiu, zadała mu uderzenie siekierą w głowę w okolicę ciemieniową, czym spowodowała u niego obrażenia ciała w postaci płytkiej rany rąbanej o dł. 2,3 cm, które to obrażenia skutkowały naruszeniem czynności narządów ciała na okres poniżej siedmiu dni, lecz zamierzonego skutku nie osiągnęła z przyczyn od siebie niezależnych, tj. czynu z art. 13§1 kk w zw. z art. 156§1 pkt 2 kk i art. 157§2 kk w zw. z art. 11§2 kk, i za to wymierzył jej karę 1 roku pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby, wynoszący 3 lata, w którym oddano ją pod dozór kuratora sądowego, oraz zobowiązano do powstrzymywania się od nadużywania alkoholu.

Dowód:

wyrok Sądu Okręgowego w Świdnicy z dnia 29 maja 2023r., w aktach sprawy tam. Sądu sygn. III K 174/22.

Sąd zważył:

Powództwo, w świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego, zasługiwało na uwzględnienie.

W myśl przepisu art. 222§1 kc, właściciel może żądać od osoby, która włada faktycznie jego rzeczą, ażeby rzecz została mu wydana, chyba że osobie tej przysługuje skuteczne względem właściciela uprawnienie do władania rzeczą.

Powódka jest właścicielem spornego lokalu mieszkalnego. Może zatem, w myśl powołanego przepisu, domagać się od pozwanego wydania lokalu, mając przy tym na uwadze, że pozwanemu nie przysługuje przeciwko powódce skuteczne uprawnienie do władania lokalem. Zgodnie z art. 716 kc, jeżeli rzecz stanie się potrzebna użyczającemu z powodów nieprzewidzianych w chwili zawarcia umowy, użyczający może żądać zwrotu rzeczy. Pozwanemu nie przysługuje żadne prawo skuteczne względem właściciela, niezależnie od faktu zameldowania w przedmiotowym lokalu oraz poczynionych nakładów. Na wezwanie powódki, pozwany zobowiązany był do opróżnienia ze swoich rzeczy i wydania powódce zajmowanych pomieszczeń. Okoliczność, że pozwany poniósł nakłady na remont przedmiotowego lokalu, a także inne zarzuty pozwanego, nie są skuteczne względem roszczenia powódki i nie stanowią podstawy do oddalenia powództwa. Ochrona własności wiąże się z bezwzględnym charakterem tego prawa. Oznacza to, że właściciel może „z wyłączeniem innych osób" nie tylko swobodnie z rzeczy korzystać, ale i swobodnie nią rozporządzać. Dla osób trzecich płynie stąd obowiązek biernego poszanowania cudzego prawa własności. Ochrona własności jest zasadą konstytucyjną. Utrwalona linia orzecznicza oraz podążające za nią stanowisko doktryny opowiadają się za niedopuszczalnością oddalenia powództwa windykacyjnego na podstawie art. 5 k.c., a więc z uwagi na zasady współżycia społecznego. Podnoszone przez pozwanego argumenty o długoletnim zamieszkiwaniu w spornym lokalu i poczynionych tam nakładach, nie stanowią wystarczającej podstawy do pozbawienia właściciela ochrony przysługującego mu prawa. Uzasadnieniem dla oddalenia powództwa nie może także być okoliczność, że aktualnie synowie stron wyrazili chęć mieszkania w spornym lokalu z pozwanym. Jak ustalono, na mocy prawomocnego postanowienia z dnia 24 lutego 2023r., w sprawie o sygn. akt III Nsm 1211/22, tut. Sąd w Wydziale III Rodzinnym i Nieletnich, powierzył powódce wykonywanie władzy rodzicielskiej na małoletnimi dziećmi stron; władzę rodzicielską pozwanego ograniczono do współdecydowania w poważnych przypadkach leczenia i rehabilitacji. Zgodnie z art. 26§1 kc, miejscem zamieszkania dziecka, pozostającego pod władzą rodzicielską, jest miejsce zamieszkania rodziców albo tego z rodziców, któremu wyłącznie przysługuje władza rodzicielska, lub któremu zostało powierzone wykonywanie władzy rodzicielskiej.

Roszczenie windykacyjne nie zmierza do przywrócenia stanu poprzedniego, w jakim rzecz się znajdowała w chwili objęcia jej w posiadanie przez niewłaściciela. Przedmiotem roszczenia wydobywczego jest wydanie rzeczy w jej obecnym stanie, a ewentualne nakłady poczynione na rzecz, mogą być odrębnie rozliczone przez strony, w sytuacji, gdy zajdą ku temu podstawy prawne (art. 226 § 1 i 2 kc, art. 230 kc).

Przepisy ustawy z dnia 21 czerwca 2001 roku o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie kodeksu cywilnego (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 725) regulują zasady i formy ochrony praw lokatorów, do których – w rozumieniu ustawy – zaliczyć należało pozwanego (art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy). Okoliczność, że pozwany nie ma możliwości zamieszkania w innym lokalu, niż dotychczas używany, nie jest wystarczającą przesłanką do orzeczenia wobec niego uprawnienia do otrzymania lokalu socjalnego z zasobów mieszkaniowych gminy i zarazem wstrzymania opróżnienia przedmiotowego lokalu do czasu zaoferowania przez gminę lokalu socjalnego. Pozwany ma dochody z wynagrodzenia za pracę, może więc przeznaczyć uzyskane tak środki na czynsz najmu lokalu; jego sytuacja materialna pozwala na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych we własnym zakresie.

Orzeczenie o kosztach procesu oparto na przepisie art. 98 § 1, 1 ¹ i 3 kpc. W skład kosztów procesu, które pozwany, jako przegrywający sprawę, powinien zwrócić powódce, wchodzi: opłata sądowa od pozwu (200 zł), wynagrodzenie pełnomocnika, będącego adwokatem w stawce minimalnej (240 zł), opłata skarbowa od pełnomocnictwa (17 zł).

Z/

- odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pozwanemu z pouczeniem o apelacji;

kal. 14 dni.

12.01.24r.