Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kłodzku

UZASADNIENIE

Powód T. P. wniósł o zasądzenie od pozwanej (...) Oddziału w Polsce kwoty 11 285,25 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 23 listopada 2022 r. oraz o zasądzenie od strony pozwanej kosztów procesu. Powód wskazał w uzasadnieniu pozwu, że w wyniku zdarzenia z 26 sierpnia 2022 r. doszło do szkody w samochodzie O. (...) nr rej. (...) stanowiącym własność P. W. z winy uczestnika ruchu drogowego ubezpieczonego u strony pozwanej, a poszkodowany zmuszony był skorzystać z pojazdu zastępczego wynajętego u powoda. Powód wskazał, że poszkodowany zgłosił szkodę w pojeździe u pozwanej, która co do zasady uznała swą odpowiedzialność i wynajął pojazd zastępczy u powoda w okresie od 26 sierpnia 2022 r. do 26 października 2022 r. marki T. (...) nr rej. (...), a koszty najmu wyniosły 16 573,51 zł, następnie powód nabył wierzytelność z tytułu najmu pojazdu zastępczego i pozwana po wezwaniu do zapłaty wypłaciła powodowi jedynie kwotę 5 288,26 zł.

Strona pozwana w sprzeciwie od nakazu zapłaty wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od strony powodowej na rzecz pozwanej kosztów procesu podnosząc, że zaprzecza uzasadnieniu dobowej stawki najmu pojazdu zastępczego w kwocie 200 netto, celowości najmu pojazdu w okresie przekraczającym 35 dni, konieczności wymiany lewej opony. Pozwana wskazała, że dobowa stawka najmu winna wynosić 95 zł netto/116,85 zł brutto przez okres 35 dni, uznała także, ze czas parkowania był nieuzasadniony.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 26 sierpnia 2022 r. doszło do zdarzenia drogowego z winy uczestnika ruchu drogowego posiadającego ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych u strony pozwanej (...) Oddziału w Polsce, w wyniku którego uszkodzony został samochód marki O. (...) nr rej. (...) stanowiący własność P. W.

Okoliczność bezsporna

W dniu 26 sierpnia 2022 r. poszkodowany zlecił powodowi T. P. holowanie uszkodzonego pojazdu na lawecie na parking, którego koszt wyniósł 608,11 zł, wynajął od powoda samochód zastępczy marki T. (...) nr rej. (...). Powód świadczył też usługę parkingową uszkodzonego pojazdu przez 26 dni, której koszt wyniósł 959,40 zł (30 zł netto za dzień). Najem trwał do 26 października 2022 r. Poszkodowany zlecił naprawę firmie (...) w Ś..

Dowód: umowa najmu pojazdu – k.11, faktura VAT numer (...) – k.10, formularz usługi pomocy drogowej – k.13, wydruk mapki – k.14, kosztorys – k.16 – 17, zeznania świadka P. W. – k.108

Poszkodowany zgłosił szkodę u strony pozwanej. Nie został poinformowany o możliwości najmu pojazdu zastępczego za jej pośrednictwem.

Dowód: zeznania świadka P. W. – k.108

W połowie 2022 r. stawki dobowe najmu pojazdów z segmentu C wynosiły od 230 zł brutto do 295 zł brutto z K., jego okolic i W..

Dowód: cenniki – k.28 – 33

Strona pozwana zawarła umowy w przedmiocie współpracy w zakresie wynajmu pojazdu zastępczego w dniu 3 lipca 2017 r. z (...) w W., w dniu 2 stycznia 2016 r. z (...) S.A. z siedzibą w W..

Dowód: umowy o współpracy z załącznikami – k.72-77, 78-85, aneks nr (...) – k.86-87

W dniu 14 września 2022 r. strona pozwana wezwała poszkodowanego do przesłania określonych dokumentów i dokumentacji fotograficznej z miejsca zdarzenia. Mechanik mający naprawiać pojazd zwrócił się do strony pozwanej o przyjazd rzeczoznawcy w celu przeprowadzenia oględzin uszkodzonego pojazdu dotyczących tylnego prawego zawieszania. Strona pozwana przesłała wycenę kosztów naprawy pojazdu, a w odpowiedzi na nią mechanik przesłał kosztorys naprawy pojazdu. W dniu 1 października 2022 r. pozwana zweryfikowała kosztorys i określiła technologiczny czas naprawy na 3 dni. Mailem z 3 października 2022 r. mechanik zwrócił się o jak najszybszą wypłatę kwoty odszkodowania za naprawę pojazdu. Decyzją z dnia 6 października 2022 r. strona pozwana przyznała odszkodowanie w kwocie 6 867,47 zł. Mechanik zwrócił się do strony pozwanej o uwzględnienie w kosztorysie opony przesyłając zdjęcie.

Dowód: e-maile od Auro – Serwis (...) – k.57-60, 65 - 66 kosztorys – k.61- 64

W dniu 26 października 2022 r. poszkodowany przelał na powoda swoją wierzytelność z tytułu zwrotu kosztów parkingu, holowania uszkodzonego pojazdu oraz najmu auta zastępczego wyżej wymienionego.

Dowód: umowa cesji wierzytelności – k.12

Powód wezwał stronę pozwaną pismem z dnia 26 października 2022 r. do zapłaty kwoty 16 573,51 zł, które doręczono pozwanej 2 listopada 2022 r.

Dowód: pismo z dnia 26.10.2022 r. – k18, potwierdzenie odbioru – k.19, wezwanie do zapłaty – k.26, potwierdzenie odbioru – k.19, odpowiedź na wezwanie do zapłaty – k.27

Strona pozwana przyznała powodowi kwotę 4 089,75 zł tytułem zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego, 590,40 zł tytułem zwrotu kosztów parkowania pojazdu i 608,11 zł tytułem kosztów holowania pojazdu wypłacając łącznie kwotę 5 288,26 zł. Powód wezwał pozwaną do wypłaty pozostałej kwoty 11 285,25 zł w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania, jednak strona pozwana nie zmieniła swej decyzji.

Dowód: pismo pozwanej z 22.11.2022 r. – k.24, szczegóły transakcji – k.25

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało uwzględnieniu w całości.

W niniejszej sprawie odpowiedzialność strony pozwanej za skutki zdarzenia z dnia 26 sierpnia 2022 r. i legitymacja procesowa czynna były bezsporne.

Spór dotyczył okresu najmu pojazdu zastępczego i wysokości dobowej stawki za okres najmu oraz okresu parkowania .

Zgodnie z art. 361 § 1 k.c. zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. Naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Jednakże gdyby przywrócenie stanu poprzedniego było niemożliwe albo gdyby pociągało za sobą dla zobowiązanego nadmierne trudności lub koszty, roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczenia w pieniądzu. (art.363 § 1 k.c.).

Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego, sąd uznał za zasadne roszczenie powoda w zakresie żądania zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego oraz parkowania w wysokości dochodzonej pozwem. Sąd ustalił stan faktyczny w oparciu o zaoferowane przez strony dowody z dokumentów oraz zeznania świadka P. W..

Wskazać należy, że strona pozwana nie wykazała w istocie, kiedy przelała na rzecz poszkodowanego odszkodowanie z tytułu szkody w pojeździe umożliwiające naprawę pojazdu. Z niewiadomych względów pozwany ubezpieczyciel uznał czas trwania najmu pojazdu zastępczego przez 35 dni. Strona pozwana wskazała w uzasadnieniu odpowiedzi na pozew, że naprawa pojazdu winna nastąpić do 11 października 2022 r. Strona pozwana w wyszczególniając czas na określone czynności posługiwała się sformułowaniem „wydanie decyzji i przyznanie odszkodowania”, a nie sformułowaniem „data wypłaty odszkodowania”. Poszkodowany w swoich zeznaniach podał, że nastąpiło to w kilku transzach, do czego strona pozwana w żaden sposób się nie odniosła. W tym kontekście zupełnie bezzasadny był wniosek strony pozwanej o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego sądowego z zakresu motoryzacji na okoliczności wnioskowane przez pozwaną w pkt 5 odpowiedzi na pozew. W tym zakresie brak jest podstaw, by powoływać biegłego do sporządzenia opinii, skoro strona pozwana nie wykazała, kiedy przelała pełną wartość odszkodowania za uszkodzony pojazd na rzecz mechanika samochodowego, który naprawiać miał pojazd poszkodowanego. Z tych względów sąd oddalił ten wniosek. Wskazać wypada, że data wypłaty tego odszkodowania determinuje długość okresu najmu. Strona pozwana nie wzięła pod uwagę czasu likwidacji szkody w pojeździe uznając, że to poszkodowany ma obowiązek minimalizacji szkody, natomiast na niej, jako profesjonaliście, taki obowiązek nie spoczywa. Z e-maili mechanika, któremu poszkodowany zlecił naprawę wynikało, że istniała konieczność przeprowadzenia oględzin, czego strona pozwana wcześniej nie zleciła opierając się jedynie na przesłanej dokumentacji fotograficznej. Dodatkowe oględziny pojazdu i dodatkowy kosztorys świadczą o braku rzetelności postępowania likwidacyjnego prowadzącej do wydłużania się likwidacji szkody, a w efekcie do przedłużania się okresu najmu. Zwrócić należy uwagę, że poszkodowani nie mają obowiązku wykładania własnych środków na naprawę pojazdu. Rzeczą pozwanego ubezpieczyciela było wypłacenie odszkodowania za uszkodzony pojazd najpóźniej w terminie 30 dni od daty zgłoszenia szkody (art.14 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych), by poszkodowany mógł przystąpić do naprawy pojazdu. W związku z tym uznać należało za zasadny okres najmu do 26 października 2022 r. Kwestia przystąpienia do naprawy wpływała też na długość parkowania pojazdu poszkodowanego u powoda. Z faktury VAT nr (...) wynika, że czas parkowania wyniósł 26 dni, co jest spójne i logiczne z kwestią przystąpienia do naprawy. Strona pozwana przyjęła w swoim stanowisku założenia, które nie odnoszą się w żaden sposób do stanu faktycznego, ponieważ do 21 września 2022 r. pojazd poszkodowanego parkowany był u powoda. W tym czasie nie nastąpiła wypłata odszkodowania. W związku z tym nie sposób uznać, że czas parkowania uszkodzonego pojazdu był niezasadnie wydłużony.

Strona pozwana zobowiązana została do przedstawienia w terminie 14 dni potwierdzenia wysyłania maili do poszkodowanego z adnotacją o ich odczytaniu przez adresata, a nadto do przedłożenia odpisów faktur lub umów najmu zawartych przez wypożyczalnie pojazdów współpracujące ze stroną pozwaną z jakimikolwiek poszkodowanymi z terenu powiatu (...), którzy zgłosili szkodę pozwanej w okresie sierpień - wrzesień 2022 r. dotyczących najmu pojazdu zastępczego. W związku z tym strona pozwana nie udowodniła stawek dobowych obowiązujących w wypożyczalniach z nią współpracujących.

Strona pozwana przedstawiła fakturę za sierpień 2021 r. oraz marzec 2023 r., czym nie uczyniła zadość zobowiązaniu, a nadto nie wykazała stawek najmu pojazdów z tego samego segmentu, który wynajął poszkodowany u powoda w okresie od 26 sierpnia 2022 r. do 26 października 2022 r. W zasadzie nie wynika z niej z jakiego segmentu pojazd został wynajęty, lecz w fakturze z 30 sierpnia 2021 r. wskazano cenę netto 260 zł. Ponadto, strona pozowana nie wykazała, że przesłała maila o możliwości najmu pojazdu zastępczego. Strona pozwana jako profesjonalista winna stosować potwierdzenie odbioru maili. Twierdzenia strony pozwanej w piśmie z dnia 25 września 2023 r. , iż same wiadomości e-mail stanowią dowód ich wysłania pozostają gołosłowne.

Zwrócić należy także uwagę, że dołączone przez powoda cenniki wskazują na ceny najmu pojazdów z segmentu C, które zależą od długości najmu i przy dłuższym czasie cena brutto to 230 zł. Zdaniem sądu, cenniki dołączone przez pozwaną do umów o współpracy w żaden sposób nie przystają do cen rynkowych, ponieważ pochodzą z 2016 r. i 2017 r. Brak jest więc podstaw by się na nich opierać.

Mając na względzie powyższe, sąd zasądził kwotę 11 285,25 zł uwzględniając wypłacone odszkodowanie 5 288,26 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie zgodnie z art.482 k.c. i art. 14 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych. Żądanie zapłaty przez powoda od dnia 23 listopada 2022 r. jest przedwczesne, ponieważ zgłosił szkodę pismem z dnia 26 października 2022 r., doręczonym 2 listopada 2022 r. (k.18 i 19 akt sprawy). Odsetki należne są po upływie terminu 30 – dniowego, a więc od 3 grudnia 2022 r. W związku z tym żądanie odsetek od 23 listopada 2022 r., podlegało oddaleniu jako bezzasadne.

O kosztach procesu orzeczono na mocy art.98 § 1 i 3 k.p.c. zasądzając je od strony pozwanej jako przegrywającej proces w kwocie 4 367 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku. Na koszty te składają się: 750 zł opłata od pozwu, 17 zł koszty zastępstwa procesowego i 3 600 zł koszty zastępstwa procesowego.