Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kłodzku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 lutego 2014 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Daria Ratymirska

Protokolant: Daria Paliwoda

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 lutego 2014 roku w Kłodzku

sprawy z powództwa G. S.

przeciwko P. S.

o zapłatę kwoty 2.149,53 zł

oddala powództwo.

sygn. akt I C 425/13

UZASADNIENIE

Powód G. S. wniósł pozew przeciwko P. S. o zapłatę kwoty 2149,53 zł, z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty i kosztami procesu. W uzasadnieniu podał, że w dniu 5.08.2004r. wziął kredyt na zakup towarów w K. w wysokości 1872,70 zł, którą to kwotę w całości przekazał pozwanemu. Pozwany zobowiązał się do spłaty kredytu i miał regulować zadłużenie wobec powoda w ratalnej formie. Powód podał, że dokonywał regularnych spłat pobranego przez siebie kredytu.

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa, zaprzeczył, aby powód wziął dla niego kredyt, który on miał spłacać. Podał, że powód kupił mu drzwi, w zamian za podrobienie jego podpisu na umowie o świadczenie usług telekomunikacyjnych, w grudniu 2003r., zawartej z operatorem telefonii komórkowej sieci (...), na podstawie której powód otrzymał telefon komórkowy za 1 zł, a pozwany został obciążony opłatami abonamentowymi bez swojej woli i wiedzy. Pozwany podał, że powód sam zaproponował mu zakup tych drzwi w ramach rekompensaty. Wskazał także, że obaj mają umiarkowany stopień upośledzenia umysłowego.

Bezspornym było, że powód zawarł z K. w dniu 5.08.2004r. umowę kredytu na zakup drzwi P., w wysokości 1872,70 zł, zobowiązując się wobec Banku do spłaty kredytu w ratach. Za środki, uzyskane z kredytu, kupił drzwi, które następnie zostały zamontowane w mieszkaniu pozwanego przy ul. (...) w K., brata powoda, w porozumieniu z nim.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W pismach z dnia 18.06.2012r. i 8.08.2012r. powód wezwał pozwanego do zapłaty w terminie 7 dni kwoty 2.149,53 zł, tytułem kredytu zaciągniętego i przekazanego pozwanemu na montaż drzwi przy ul. (...) w K..

Dowód:

pisma powoda (k-9 i 11).

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Twierdzenia powoda, zawarte w uzasadnieniu pozwu, jakoby powód przekazał pozwanemu całą kwotę kredytu oraz, że dokonywał regularnych spłat pobranego przez siebie kredytu nie polegały na prawdzie. Z zeznań samego powoda wynika, że za środki uzyskane z kredytu, powód kupił drzwi, zamontowane następnie w mieszkaniu pozwanego, czemu pozwany nie przeczył. Z okoliczności sprawy wynika nadto, że kredytodawca wszczął i prowadził przeciwko powodowi egzekucję należności pieniężnych, wobec braku dobrowolnej spłaty kredytu, na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego z dnia 19.12.2006r., wystawionego na kwotę 2.149,53 zł, zaopatrzonego w klauzulę wykonalności postanowieniem Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 17.02.2006r., w sprawie o sygn. akt (...) Twierdzenia powoda, że spłacił cały kredyt, w toku przymusowej egzekucji, pozostały gołosłowne, tym bardziej, że w tamtym okresie (tj. od 2003r. do 2012r.) przeciwko powodowi toczyło się dwudzieścia postępowań egzekucyjnych, z wniosków różnych banków. Jak ponadto wynika z pisma Komornika, prowadzącego postepowanie egzekucyjne z wniosku K. w W., przeciwko powodowi (sygn. akt (...)), na podstawie w.w. tytułu, według stanu na kwiecień 2012r., podczas trwania egzekucji ze świadczenia rentowego powoda wyegzekwowano łącznie jedynie 421,12 zł (k-68-69 akt Prokuratury Rejonowej w (...) sygn. akt (...)).

Na powodzie spoczywał ciężar udowodnienia, że pozwany zobowiązał się wobec niego do spłaty rat kredytu, zaciągniętego przez powoda na zakup drzwi P. (art. 6 kc). Na tą okoliczność powód powołał dowody z zeznań świadków H. S. i I. S.. Zeznania powoda i świadka H. S., matki stron, Sąd ocenił jako niewiarygodne. Zarówno powód, jak i świadek pozostają z pozwanym w konflikcie rodzinnym, są skłóceni i wyraźnie negatywnie nastawieni do pozwanego. Zeznania świadka były niespójne, nielogiczne, nosiły znamiona zeznań uzgodnionych, świadek przedstawiała tylko okoliczności korzystne dla powoda, co do innych zasłaniała się niewiedzą lub twierdziła, że więcej nic nie słyszała (poza tym, że pozwany zobowiązał się do spłaty rat kredytu). Jej zeznania były nadto sprzeczne z zeznaniami, złożonymi w postępowaniu karnym, prowadzonym przez Prokuratora Prokuratury Rejonowej w (...) w sprawie o sygn. akt (...), gdzie świadek raz zeznała, że nie była obecna przy rozmowie synów i dowiedziała się o wszystkim z relacji syna G., a następnie, że osobiście słyszała, jak pozwany mówił, że będzie spłacał te drzwi (k-35 akt sygn. (...)). Zeznania świadka H. S. oraz powoda nie znalazły ponadto potwierdzenia w zeznaniach świadka I. S., siostry stron. O tym, że raty za drzwi miał spłacać pozwany wiedziała tylko z relacji powoda, co wyklucza jej zeznania, jako miarodajne.

Dowodem na zawarcie przez strony umowy, co do spłaty rat kredytu, nie są, dołączone do pozwu, wezwania do zapłaty, będące jedynie oświadczeniem powoda, skierowanym do pozwanego, potwierdzającym żądanie zapłacenia określonej w nich kwoty. Również okoliczność, że powód złożył zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa (z art. 286§ 1 kk i z art. 190§1 kk), a dochodzenie w tej sprawie zostało umorzone z powodu braku danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie popełnienia czynu zabronionego (akta Prokuratury Rejonowej w (...) sygn. (...)), nie były istotne dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie przepisów art. 471 kc w zw. z art. 6 kc, orzeczono jak w sentencji wyroku.