Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kłodzku

UZASADNIENIE

(...) Państwowe Spółka Akcyjna w W. wniosła pozew przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej przy ul. (...) w Ś. o zapłatę kwoty 3876,53 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 29.11.2022r., tytułem należności, wynikającej z dołączonej faktury nr (...), wystawionych zgodnie z umową, łączącą strony, zawartą w dniu 8.07.2020r., na dostawę zimnej wody oraz odprowadzanie ścieków z/do sieci (...).

Strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa, zarzucając nieudowodnienie roszczenia co do zasady i wysokości, wobec zapłaty kwot, wynikających z faktur zaliczkowych za pobór wody i odprowadzanie ścieków za listopad 2022r. Podniosła, że nadpłaciła za usługi w okresie od stycznia do grudnia 2022r., a wysokość nadpłaty wynosi 29.911,76 zł. Po uprawomocnieniu się wyroku tut. Sądu w sprawie sygn akt IC 720/22, w dniu 6.09.2023r. strona powodowa wystawiła fakturę rozliczeniową nr (...), korygując naliczenie właśnie za 2022r. z kwoty 43516,53 zł do kwoty 13.604,77 zł. Korekta obejmowała fakturę, której zapłaty strona powodowa dochodzi w niniejszym postępowaniu. Tym samym, po stronie pozwanej powstała nadpłata w wysokości 29.911,76 zł. Należność dochodzona w niniejszym postępowaniu dotyczy zużycia wody i odprowadzania ścieków w listopadzie 2022r. i została objęta fakturą rozliczeniową (korektą). Tym samym, strona pozwana nie zalega z płatnością za listopad 2022r. Pozwana podała, że bezskutecznie zwracała się do strony powodowej o potwierdzenie salda i wystawienie wszystkich korekt po oddalonych powództwach, dostając zamiast tego kolejne pozwy za rzekomo nieuregulowane należności. Pozwana podała, że pomimo istniejącej nadpłaty, zapłaciła za usługi z listopada 2022r. i będzie dochodziła zwrotu. Ponadto, z faktury rozliczeniowej wynika wprost, że w 2022r. strona pozwana zużyła 646 m3 wody i odprowadziła 646 m3 ścieków, co daje średnio 58,83 m3 wody i ścieków miesięcznie, a nie 181 m3, jak to zostało wskazane na fakturze zaliczkowej z dnia 7.11.2022r. Faktura ta, zdaniem pozwanej, opiewa na rażąco zawyżoną kwotę i niewłaściwe zużycie. Według pozwanej, strona powodowa obciążyła ją zawyżonymi kosztami w całkowitym oderwaniu od faktycznego zużycia, opierając się jedynie na stanie licznika, stanowiącego własność strony powodowej, którego wskazanie obejmowało zużycie wody przez inne jeszcze obiekty, niż budynek Wspólnoty. Podniosła, że faktura, stanowiąca podstawę pozwu została przez powoda skorygowana, czego pozew już nie uwzględnia. Pozwana wskazała ubocznie, że wszystkie powództwa, skierowane przez powoda przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej przy ul. (...), oparte na tej samej podstawie faktycznej i prawnej, różniące się jedynie okresem) zostały oddalone (w sprawach tut. Sądu sygn. IC 720/22, IC 625/23, IC 760/23, IC 761/23, IC 1218/23).

W piśmie procesowym z dnia 4.06.202r. strona powodowa ograniczyła powództwo, oświadczając, że cofa pozew o kwotę 1000 zł, wobec zapłaty, po wniesieniu pozwu, tj. 28.05.2024r., części należności z faktury dołączonej do pozwu. Zdaniem powoda, dokonanie wpłaty potwierdza istnienie zobowiązania i zasadność roszczenia.

W kolejnym piśmie procesowym z dnia 24.06.2024r. strona powodowa cofnęła pozew o dalszą kwotę 2839,23 zł, wobec zapłaty przez pozwaną w dniu 3.06.2024r., podtrzymując żądanie pozwu w zakresie kwoty 37,30 zł, tytułem skapitalizowanych odsetek od kwoty 222,23 zł od dnia 27.10.2022r. do 25.03.2024r. oraz wnosząc o zasądzenie odsetek ustawowych za opóźnienie liczonych od zapłaconych w toku procesu kwot od dnia wymagalności, wynikającego z faktury, do dnia zapłaty.

Strona pozwana wniosła o umorzenie postępowania co do kwoty 3839,23 zł, objętej cofnięciem; o oddalenie powództwa w pozostałym zakresie i zasądzenie kosztów procesu na rzecz pozwanej. Podniosła, że pozew w niniejszej sprawie został wywiedziony na podstawie faktury zaliczkowej nr (...) z dnia 7.11.2022r. W dniu 6.09.2023r. strona powodowa wystawiła fakturę rozliczeniową nr (...) (k. 96), dokonując korekty m.in. faktury w.w. nr (...). Korekta obejmowała rozliczenie za 2022r., weryfikowała zawyżone obciążenia okresowe z kwoty 43516,53 zł do kwoty 13604,77 zł. Tym samym, po stronie pozwanej powstała nadpłata w wysokości 29.911,76 zł i w konsekwencji na dzień wniesienia pozwu strona pozwana nie zalegała z zapłatą za fakturę zaliczkową nr (...). Podniosła, że zapłata w toku procesu kwot 1000 zł i 2839,23 zł nastąpiła omyłkowo i nie stanowi uznania powództwa, a pozwana będzie dochodziła zwrotu, bowiem świadczenie było nienależne. Zarzuciła nadto, że podtrzymywane przez powoda żądanie zapłaty kwoty 37,30 zł jest bezzasadne i nieudowodnione, bowiem strona powodowa nie sprecyzowała, z czego wynika żądanie zasądzenia skapitalizowanych odsetek za opóźnienie od kwoty 222,23 zł od dnia 27.10.2022r. do dnia 25.03.2024r. Podniosła, że faktura nr (...) nie obejmuje tej kwoty. Ponadto, z uwagi na dokonaną korektę, brak jest podstaw do obciążania pozwanej odsetkami, co do których strona powodowa podtrzymała żądanie. Strona pozwana zarzuciła, że nie dała żadnych podstaw do wytoczenia powództwa i wniosła o zasądzenie na jej rzecz kosztów zastępstwa procesowego. Podniosła, że faktura rozliczeniowa za 2022r. została wystawiona przez powoda w dniu 6.09.2023r., zaś pozew w niniejszej sprawie został wniesiony w dniu 15.04. (...). Przed wszczęciem procesu strona pozwana nie zalegała z zapłatą za listopad 2022r., czego powód nie zweryfikował i obecnie stara się, zdaniem pozwanej, obciążyć ją konsekwencją swoich zaniedbań.

W piśmie procesowym z dnia 9.08.2024r. strona powodowa podtrzymała dotychczasowe stanowisko, składają ponownie oświadczenie o cofnięciu pozwu co do kwoty 2839,23 zł, domagając się zasądzenia kwoty 37,30 zł oraz odsetek od zapłaconych w toku procesu kwot od dnia wymagalności, wynikającego z faktury, wskazanej w pozwie, tj. 29.11.2022r., do dnia zapłaty. Wniosła też o zasądzenie kosztów procesu na jej rzecz, wskazując, że zaspokojenie roszczenia w toku procesu należy uznać za przegranie sprawy przez stronę pozwaną.

Stan faktyczny:

Pozwana Wspólnota Mieszkaniowa przy ul. (...) w Ś. (którą tworzy 9 lokali) powstała z wyodrębnienia zabudować z terenu stacji kolejowej w Ś.. Do 2019r. był to jeden kompleks, zarządzany przez (...) S.A. Z uwagi na brak infrastruktury wodociągowo – kanalizacyjnej na ul. (...) w Ś., pozwana Wspólnota zmuszona była korzystać z sieci, będącej własnością (...) S.A. Strony zawarły umowę nr (...).022.DM. (...).2019 o rozliczanie kosztów mediów, na podstawie której (...) S.A. zezwoliła na pobór zimnej wody i odprowadzanie ścieków przez użytkownika Wspólnotę Mieszkaniową przy ul. (...) w Ś., przez instalacje należące do (...) S.A., do/z obiektu (...). Strona pozwana, jako użytkownik, zobowiązała się do uiszczania opłat za media według zasad, określonych w Regulaminie, który stanowił Załącznik nr 2 do umowy, za miesięczne okresy rozliczeniowe, na podstawie faktur VAT, w terminie 21 dni od daty wystawienia faktury. Szczegółowe zasady ustalania opłat za media, w tym sposób ustalania ilości zużywanych mediów oraz wysokość stawek, obowiązujących w pierwszym okresie rozliczeniowym, określono w Załączniku nr 1. Zmiana stawek lub sposobu dokonywania rozliczeń za poszczególne media, dokonywana na podstawie i zgodnie z zasadami, wynikającymi z Regulaminu, nie powodowała konieczności wprowadzenia zmian w umowie. Informacje o wielkości i rodzaju zmian wynikać miały z otrzymanej faktury VAT (§ 2 umowy). Umowa została zawarta na czas nieokreślony od dnia 1.12.2019r.

W Załączniku nr 1 do umowy ustalono zaliczkę:

- za 70 m ³ zimnej wody za miesiąc w kwocie 316,40 zł, według stawki netto z uwzględnieniem wskaźnika celu inflacyjnego (4,41 zł/m ³ + 2,5%) w wys. 4,52 zł/m ³, zawierając w rubryce Uwagi zapis: „WM kolejowa 5 i 6 – udział %: 85% z licznika”;

- zaliczkę za 70 m ³ odprowadzonych ścieków za miesiąc w kwocie 548,80 zł netto, według stawki netto z uwzględnieniem wskaźnika celu inflacyjnego w wys. 7,84 zł/m ³ (7,65 zł/m ³ + 2,5%).

Procedura reklamacyjna, dotycząca rozliczeń, przedstawionych na fakturze, została uregulowana w postanowieniach § 34 i nast. Regulaminu. Rozpatrzenie reklamacji i udzielenie odpowiedzi powinno nastąpić w terminie 30 dni, a gdy niezbędne będzie przeprowadzenie pomiarów i kontroli urządzeń pomiarowych, wówczas termin rozpatrzenia reklamacji nie powinien przekroczyć 60 dni.

Dowód:

umowa nr (...).022.DM. (...).2019 o rozliczanie kosztów mediów (k-20 i nast.);

Załącznik nr 1 do umowy (k-28)

Protokół przekazania – przejęcia zarządu nad nieruchomością wspólną nr 01/05/2019 (k-30-32)

Regulamin rozliczeń kosztów M. obowiązujący w (...) S.A. (k-35 i nast.)

W fakturze zaliczkowej za listopad 2022r., nr (...), wystawianej przez stronę powodową 7.11.2022r., obciążano pozwaną opłatą za zimną wodę i odbiór ścieków wg stawki 8,19 zł netto/m ³ wody i 11,45 zł netto/m ³ za ścieki (+ 8% VAT), przyjmując ilość wody i ścieków na poziomie 181 m3.

W dniu 6.09.2023r. strona powodowa wystawiła fakturę rozliczeniową za dostawę wody i odbiór ścieków w okresie od 1.01 do 31.12.2022r., nr (...), wskazując, że zgodnie z dotychczasowymi fakturami zaliczkowymi (w tym w.w. fakturą za listopad 2022r. nr (...)) należność z tego tytułu wynosiła 43.516,53 zł (brutto), a winno być 13.604,77 zł (brutto), wobec zużycia w ilości 646 m ³ po cenie 7,99 zł netto (woda) i 11,51 zł netto (ścieki). W wyniku rozliczenia, po stronie pozwanej wskazano nadpłatę w kwocie 29.9111,76 zł (brutto).

Dowód:

Faktura nr (...) (k-64)

Faktura rozliczeniowa nr (...) (k-96)

W okresie obowiązywania umowy, pozwana Wspólnota zwracała się do strony powodowej o informację, czy z przyłącza studzienki na rogu budynku przy ul. (...) w Ś. są zaopatrywane inne budynki, stwierdzając, że dane z licznika nr (...), stanowiącego własność (...) S.A., wskazywały na rażąco wysokie zużycie, znacznie przewyższające sumę zużycia, wynikającą z liczników w lokalach członków Wspólnoty. Z tego powodu w budynku pozwanej Wspólnoty w dniu 27.11.2019r. zamontowano wodomierz.

W dniu 14.09.2021r. odbyło się spotkanie z udziałem przedstawicieli zarządcy pozwanej Wspólnoty i strony powodowej. (...) S.A. zapewnili, że od studzienki, zlokalizowanej na rogu budynku przy ul. (...) w Ś. pobór wody był zapewniony tylko do budynków przy ul. (...) w Ś.. Dokonano zamknięcia zaworów wodnych w trzech budynkach w celu sprawdzenia, czy zmniejszy się pobór wody z licznika w studzience. Po zamknięciu zaworów głównych w budynkach nie zmniejszył się pobór wody. O godzinie 10:22 spisano licznik ze stanem (...), (...), o godzinie 10:35 – mimo zakręcenia zaworów - stan licznika wskazywał na (...), (...). Ponieważ pracownicy (...) S.A. Oddział w K. twierdzili, że nie mają wiedzy, aby było inne przyłącze (przyłącza), na zlecenie pozwanej Wspólnoty oraz Wspólnoty przy ul. (...) w Ś., przeprowadzone zostały prace ziemne, mające na celu wykrycie przyczyn ponadnormatywnego poboru wody w budynku przy ul. (...). Podczas wykonywania prac ziemnych natrafiono na odnogę instalacji wodociągowej, która nie była naniesiona na mapę, przekazaną przez pracownika (...). Odnoga była czynna i znajdowała się pod ciśnieniem. Podczas zleconych prac doszło do uszkodzenia fragmentu odnogi łyżką koparki i nastąpił intensywny wypływ wody, który ustał po zakręceniu zaworu w studzience wodomierzowej. Uszkodzona odnoga została zaczopowana i pozostała w ziemi. Odnoga była skierowana w kierunku obiektu tzw. małego dworca. Po zamknięciu zaworów w budynkach mieszkalnych przy ul. (...), i po odkręceniu zaworu w studzience, wyciek wody nie ustał. Po dalszych pracach ziemnych odkryto kolejną odnogę do obiektu tzw. rozdzielni. Koszt zleconych prac wyniósł 10.455 zł, która to kwota została pokryta przez pozwaną Wspólnotę. Pozwana pisemnie poinformowała stronę powodową o powyższych ustaleniach, wskazując, że punktów poboru wody było więcej, aniżeli budynek pozwanej Wspólnoty.

Dowód:

korespondencja e-mail; zlecenie wykonania prac ziemnych Zakładowi (...) sp.j. w Ś. z dnia 11.10.2021r.; notatka służbowa pracownika (...) Sp. z o.o. K. W. z dnia 13.10.2021r.; protokół końcowego odbioru robót z dnia 13.10.2021r.; faktura za wykonanie prac ziemnych z dnia 20.10.2021r.; pisma strony pozwanej do strony powodowej z dnia 28.07.2021r. i 14.12.2021r. (k-82-92 akt sprawy tut. Sądu sygn. IC 761/23)

potwierdzenia transakcji (k-73-81);

protokoły zeznań świadków: K. W. (2), L. W., A. W., K. T., L. W. (akta sprawy j.w. k-127-128, 138-139).

Prawomocnym wyrokiem z dnia 26.01.2023r. (sygn. akt IC 720/22) tut. Sąd oddalił powództwo strony powodowej przeciwko pozwanej Wspólnocie o zapłatę, tytułem różnicy pomiędzy kwotą, wynikającą z faktury rozliczeniowej a sumą kwot, wynikających z faktur zaliczkowych za rok 2020.

Kolejne powództwa, skierowane przez powoda przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej przy ul. (...), oparte na tej samej podstawie faktycznej i prawnej (różniące się jedynie okresem) zostały również oddalone (w sprawach tut. Sądu sygn. IC 625/23, IC 760/23, IC 761/23, IC 1218/23 zakończonych prawomocnymi wyrokami).

Sąd zważył, co następuje:

Wobec cofnięcia pozwu co do kwoty 3839,23 zł, Sąd umorzył postępowanie w tej części (pkt I wyroku), na podstawie przepisów art. 355 kpc w zw. z art. 203§1 kpc.

W dalszej części powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Poza sporem było, że strony łączyła umowa o rozliczanie kosztów mediów, na podstawie której (...) S.A. zezwoliła pozwanej Wspólnocie na pobór zimnej wody i odprowadzanie ścieków, przez instalacje należące do (...) S.A., do/z budynku, położonego w Ś. przy ul. (...), zawarta na czas nieokreślony począwszy od 1.12.2019r. Strona pozwana, jako użytkownik, zobowiązała się do uiszczania opłat za media według zasad określonych w Regulaminie, który stanowił Załącznik nr 2 do umowy, za miesięczne okresy rozliczeniowe, na podstawie faktur VAT, w terminie 21 dni od daty wystawienia faktury. Szczegółowe zasady ustalania opłat za media, w tym sposób ustalania ilości zużywanych mediów oraz wysokość stawek, obowiązujących w pierwszym okresie rozliczeniowym, określono w Załączniku nr 1.

Pozew w niniejszej sprawie został wywiedziony na podstawie faktury zaliczkowej za listopad 2022r., nr (...) z dnia 7.11.2022r. (k.64). W dniu 6.09.2023r. strona powodowa wystawiła zaś fakturę rozliczeniową nr (...) (k. 96), dokonując korekty m.in. faktury w.w. nr (...). Korekta obejmowała rozliczenie za 2022r., weryfikowała zawyżone obciążenia okresowe z kwoty 43.516,53 zł do kwoty 13.604,77 zł. Tym samym, po stronie pozwanej powstała nadpłata w wysokości 29.911,76 zł i w konsekwencji – jak słusznie podnosiła pozwana – brak było podstaw do przyjęcia, że na dzień wniesienia pozwu strona pozwana zalegała z zapłatą za fakturę zaliczkową nr (...). Z faktury rozliczeniowej wynika ponadto wprost, że w 2022r. strona pozwana zużyła 646 m3 wody i odprowadziła 646 m3 ścieków, co daje średnio 58,83 m3 wody i ścieków miesięcznie, a nie 181 m3, jak to zostało wskazane na fakturze zaliczkowej z dnia 7.11.2022r. Strona powodowa w ogóle nie odniosła się do zarzutów pozwanej, nie zaprzeczyła faktom podnoszonym w wyniku rozliczenia, dokonanego w fakturze z dnia 6.09.2023r., i powstałej w związku z tym nadpłaty po stronie pozwanej w wysokości daleko przekraczającej żądanie pozwu, nie wskazała, czy powstałą nadpłatę zaliczyła na poczet jakichkolwiek zaległości pozwanej, nie przedstawiła rozliczenia salda, czego domagała się bezskutecznie pozwana. W tej sytuacji wniesienie powództwa w niniejszej sprawie i popieranie go co do zasady w obliczu zarzutów, przedstawionych w odpowiedzi na pozew, było całkowicie bezzasadne. W chwili wniesienia pozwu, po stronie pozwanej nie istniał obowiązek zapłaty za usługi powoda w kwocie dochodzonej pozwem w oparciu o fakturę nr (...). Z uwagi na dokonaną korektę, brak jest podstaw do obciążania pozwanej odsetkami, co do których strona powodowa podtrzymała żądanie.

Pomimo obowiązku, przewidzianego w art. 210 § 2 kpc, strona powodowa nie złożyła oświadczenia co do twierdzeń strony pozwanej, dotyczących istotnych faktów, i nie wyszczególniła tych faktów, jako te którym zaprzecza (konstrukcja generalnego zaprzeczenia co do "wszystkich faktów" jest nieskuteczna procesowo). Złożenie bądź nie oświadczenia przez stronę należy do jej czynności dyspozytywnych, zatem sąd nie może strony przymusić do złożenia takiego oświadczenia. Jednak konsekwencjami niezłożenia omawianego oświadczenia przez stronę mogą być skutki procesowe przewidziane w art. 230 kpc. Po doręczeniu stronie powodowej odpisu odpowiedzi na pozew, nie ustosunkowała się ona do okoliczności, wynikających z dołączonych dokumentów. W odpowiedzi na zarzuty pozwanej, ograniczyła się do cofnięcia pozwu, wobec zapłaty w toku procesu, bez odwołania się do skonkretyzowanych w odpowiedzi na pozew i dołączonych do niej dokumentach okoliczności. Również na rozprawie pełnomocnik powoda, z uwagi na nieobecność, nie ustosunkował się do przedmiotowych okoliczności. W tym stanie rzeczy Sąd miał podstawy do uznania, że strona pozwana wykazała wynikające z powołanych dowodów fakty, a strona powodowa musi ponieść negatywne konsekwencje niewypełnienia przez nią, określonego w art. 210 § 2 kpc, ciężaru złożenia oświadczenia co do twierdzeń strony przeciwnej.

Strona powodowa w żaden sposób nie odniosła się też do stanowiska pozwanej, że zapłata w toku procesu kwot 1000 zł i 2839,23 zł nastąpiła omyłkowo i nie stanowi uznania powództwa, a pozwana będzie dochodziła zwrotu, bowiem świadczenie było nienależne. Całkowicie w oderwaniu od zarzutów pozwanej, opartych na dokumencie, wystawionym przez samego powoda, popierał on powództwo co do zasady, utrzymując, że wniesienie pozwu do Sądu było konieczne. Takie stanowisko powoda oczywiście nie zasługiwało na uwzględnienie. Niezależnie od tego, podtrzymywane przez powoda żądanie zapłaty kwoty 37,30 zł było bezzasadne i pozostało nieudowodnione, bowiem strona powodowa nie sprecyzowała, z czego wynika żądanie zasądzenia skapitalizowanych odsetek za opóźnienie od kwoty 222,23 zł od dnia 27.10.2022r. do dnia 25.03.2024r., co słusznie podnosiła pozwana. Faktura nr (...) nie obejmuje tej kwoty. Strona powodowa również tu nie odniosła się do postawionego zarzutu, nie wyjaśniła spornej kwestii, a w kolejnym złożonym piśmie procesowym z dnia 9.08.2024r. powieliła jedynie oświadczenie o cofnięciu pozwu w dotychczasowej części, wobec zapłaty w toku procesu, całkowicie pomijając okoliczności, powoływane przez pozwaną.

Strona pozwana nie dała podstaw do wytoczenia powództwa, które było bezzasadne, niezależnie od dokonanej w toku procesu zapłaty. Według oświadczenia pozwanej zapłata została dokonana omyłkowo i stanowi nienależne świadczenie, podlegające obowiązkowi zwrotu (art. 405 kc w zw. z art. 410§2 kc). Jak słusznie podnosiła pozwana, faktura rozliczeniowa za 2022r. została wystawiona przez powoda w dniu 6.09.2023r., zaś pozew w niniejszej sprawie został wniesiony w dniu 11.04.2024r. Przed wszczęciem procesu strona pozwana nie zalegała z zapłatą za listopad 2022r., czego powód nie zweryfikował. W obliczu zaniechania zajęcia przez powoda stanowiska w istotnej kwestii, należało zgodzić się ze stroną pozwaną, że obecnie powód stara się obciążyć pozwaną konsekwencją swoich zaniedbań.

Orzeczenie w pkt III wyroku oparto na przepisach art. 98§ 1, 1 ¹ i 3 kpc. Powód, jako przegrywający sprawę, powinien zwrócić pozwanej koszty procesu, w skład których wchodzą: wynagrodzenie pełnomocnika, będącego adwokatem, w stawce minimalnej, uzależnionej od wartości przedmiotu sporu, i opłata skarbowa od pełnomocnictwa (900 zł + 17 zł).