Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kłodzku

UZASADNIENIE

O. T. wniósł pozew przeciwko (...) S.A. w W. o zapłatę kwoty 3000 zł, tytułem zadośćuczynienia, i kwoty 150 zł, tytułem zwrotu kosztów leczenia, z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 21.08.2014r.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa, zaprzeczyła, aby, w wyniku wypadku z dnia 13.02.2013r., powód doznał obrażeń, które uzasadniałyby przyznania zadośćuczynienia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W wyniku wypadku komunikacyjnego z dnia 13.02.2013r., powód doznał urazu głowy i kręgosłupa szyjnego oraz zespołu stresu pourazowego.

Sprawca wypadku, kierujący samochodem ciężarowym marki V. z przyczepą najechał na tył pojazdu marki V., kierowany przez ojca powoda, którego pasażerami byli 12-letni wówczas powód i jego brat.

Po wypadku powód był konsultowany przez ortopedę, który rozpoznał u niego bóle głowy i odcinka szyjnego kręgosłupa, zaburzenia snu i koncentracji, nadmierną płaczliwość i ckliwość oraz lęk przed jazdą samochodem. W wyniku zaleconej konsultacji psychologicznej, której koszt wyniósł 150 zł, stwierdzono u powoda ostrą reakcję na stres, objawiającą się zakłóceniem snu, wycofaniem, mimowolnymi wspomnieniami, dotyczącymi wypadku. Powód miał problemy z koncentracją podczas lekcji, częściej robił błędy, odsunął się od rówieśników, miał tendencje do izolacji, wystąpiły u niego zmiany nastroju, trudno mu było zapanować nad emocjami. W trakcie jazdy samochodem odczuwał lęk i napięcie, powodujące dyskomfort. Przez długi czas po wypadku pozostawał wycofany, zamknięty w sobie, miał zaburzenia snu, koncentracji, bał się jazdy samochodem. Utrzymujące się bóle głowy, szumy w uszach, poczucie zachwiania równowagi były powodem jego konsultacji neurologicznej. Wystąpiło u niego zaburzenie poczucia bezpieczeństwa, pogorszenie funkcjonowania w sferze kontaktów społecznych, w tym z rówieśnikami. Wymienione wyżej zaburzenia wystąpiły u powoda w bezpośrednim związku z wypadkiem. Miały charakter rozstroju emocjonalnego i utrzymującej się reakcji depresyjno – lękowej. Zaburzenia te trwają do chwili obecnej, z tym, że występują w złagodzonej postaci z tendencją do dalszego zmniejszania nasilenia objawów i dotyczą głównie lęku komunikacyjnego i wspomnień, dotyczących wypadku. Zaburzenia te spowodowały długotrwały uszczerbek na zdrowiu w wysokości 5%. Skutki wypadku w sferze psychicznej osłabiły ogólną aktywność fizyczną, psychiczną i umysłową powoda, satysfakcję z życia osobistego, przyczyniły się do obniżenia jego nastroju, wystąpienia reakcji lękowych i problemów emocjonalnych, osłabiły zdolność efektywnego rozwiązywania problemów życiowych.

Dowód:

karta informacyjna nr (...) (k-14), karta konsultacji (k-15), zaświadczenie z konsultacji ortopedycznej z dn. 15.02.2013r. (k-16), opinia psychologa L. K. (k-17-19), faktura nr (...) z dn. 16.01.2014r. (k-34); zeznania świadka J. T. (k-55); opinia biegłego psychiatry M. Ż. (k-71-78, 89-94); zeznania powoda (k-55v.).

Sąd zważył, co następuje:

Kwestia odpowiedzialności pozwanej za skutki wypadku powoda nie była sporna. Zgodnie z przepisem art. 822 § 1 i 2 kc, przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. Jeżeli strony nie umówiły się inaczej, umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej obejmuje szkody, o jakich mowa w § 1, będące następstwem przewidzianego w umowie zdarzenia, które miało miejsce w okresie ubezpieczenia.

Przepis art. 445 § 1 k.c. w zw. z art. 444 k.c. stanowi, że sąd może przyznać poszkodowanemu, w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia, odpowiednią sumę, tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Chodzi tu o krzywdę (szkodę niemajątkową), ujmowaną, jako cierpienie fizyczne, a więc ból i inne dolegliwości, oraz cierpienia psychiczne, to jest ujemne uczucia, przeżywane w związku z wypadkiem. Zadośćuczynienie, przyznawane jednorazowo, stanowić ma rekompensatę za całą krzywdę. Ma na celu przede wszystkim złagodzenie doznanych cierpień, a jego wysokość musi uwzględniać stopień doznanej krzywdy, rodzaj naruszonego dobra, zakres i rodzaj rozstroju zdrowia, czas trwania cierpień, wiek pokrzywdzonego, intensywność ujemnych doznań fizycznych i psychicznych, rokowania na przyszłość. ( tak: wyrok SN z dnia 20.04.2006r., IV CSK 99/05, LEX nr 198509; wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 8.02.2006r., I A Ca 1131/05, LEX nr 194522).

Skutki wypadku na zdrowiu powoda ustalono w oparciu o dołączoną do akt dokumentację z leczenia powypadkowego, zeznania świadka J. T. i powoda oraz na podstawie dowodu z opinii biegłego sądowego z zakresu psychiatrii, wydanej po przeprowadzeniu badania psychiatrycznego powoda i analizie dokumentacji psychologicznej, ocenionej, jako wiarygodna, spójna, jasna i rzetelna.

Ustalono, że w wyniku wypadku komunikacyjnego z dnia 13.02.2013r., powód doznał zespołu stresu pourazowego, objawiającego się lękami, bezsennością, wzmożonym napięciem psychicznym, reakcją depresyjną, które to zaburzenia ograniczyły u niego poziom satysfakcji życiowej oraz zdolność do efektywnego radzenia sobie ze swoimi problemami. Miarkując zadośćuczynienie, Sąd miał ponadto na uwadze, że w wyniku wypadku powód doznał długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 5%, oraz, że rokowanie co do całkowitego wycofania się objawów zespołu stresu pourazowego jest pomyślne. Okoliczność, że powód nie leczył się psychiatrycznie w następstwie wypadku nie świadczy o braku podstaw do zasądzenia zadośćuczynienia. Dowody, zgromadzone w sprawie, pozwoliły na uznanie, że przedmiotowy wypadek skutkował u powoda rozstrojem zdrowia, utrudniającym prawidłowe funkcjonowanie w życiu codziennym, co uzasadnia zasądzenie zadośćuczynienia w oparciu o powołane wyżej przepisy. Żądana przez powoda kwota 3000 zł jest adekwatna do rozmiaru krzywdy, uwzględnia rodzaj naruszonego dobra, jakim jest zdrowie człowieka, młody wiek powoda oraz rozmiar cierpień, odczuwanych przez niego w następstwie wypadku.

Zgodnie z przepisem art. 444 § 1 kc, naprawienie szkody obejmuje także zwrot wszelkich wydatków, poniesionych przez poszkodowanego w związku z leczeniem i rehabilitacją oraz inne dodatkowe koszty, związane z doznanym uszczerbkiem. Uwzględniając treść przepisu art. 361§2 kc, należne powodowi odszkodowanie obejmuje kwotę 150 zł, tytułem zwrotu kosztów konsultacji psychologicznej (wysokość tych wydatków powód wykazał, przedstawiając fakturę nr (...) z dnia 16.01.2014r., k-34).

Odsetki zasądzono od dnia następnego po upływie terminu, wskazanego w wezwaniu do zapłaty z dnia 14.09.2020r. (k-25-28), przyjmując, że doręczenie pisma, nadanego przesyłką poleconą (k-28) nastąpiło w dniu 16.09.2020r. Dalej idące powództwo co do odsetek, żądanych od daty wcześniejszej, podlegało oddaleniu (art. 481 § 1 i 2 kc w zw. z art. 455 kc i art. 817 § 1 kc).

Mając powyższe na uwadze, na podstawie powołanych przepisów, orzeczono, jak w punkcie I i II wyroku. Orzeczenie o kosztach w pkt III wyroku oparto na przepisach art. 100 zd. 1 kpc w zw. z art. 98 § 1 i 3 kpc. Pozwany, jako przegrywający sprawę powinien zwrócić powodowi koszty procesu, w skład których wchodzi: opłata sądowa od pozwu, wynagrodzenie pełnomocnika, będącego radcą prawnym w stawce minimalnej, opłata skarbowa od pełnomocnictwa oraz uiszczona zaliczka na wynagrodzenie biegłego (200 zł + 900 zł + 17 zł + 300 zł). W toku postępowania Skarb Państwa poniósł tymczasowo wydatki na wynagrodzenie biegłego w kwocie 185,70 zł (k. 79), po wykorzystaniu zaliczki powoda. Wydatkami tymi obciążono stronę pozwaną zgodnie z wynikiem procesu, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (pkt IV wyroku).