Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kłodzku

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) Sp. z o.o. Sp. . z siedzibą w B. wniosła o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. kwoty 4 992,38 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych w uzasadnieniu wskazując, że poszkodowana R. N. w dniu 15 grudnia 2020 r. utraciła możliwość korzystania z użytkowanego pojazdu i zmuszona była wynająć pojazd zastępczy. Strona powodowa podała, że najem trwał 35 dni od 18 grudnia 2020 r., a stawka wynosiła 150 z netto za dobę (185,50 zł brutto), a odszkodowanie w związku ze szkodą całkowitą w pojeździe poszkodowanej wypłacono 12 i 26 stycznia 2021 r., zaś środki wpłynęły na rachunek poszkodowanej 14 i 28 stycznia 2021 r., przy czym poszkodowana zwróciła pojazd zastępczy 21 stycznia 2021 r., a koszty najmu pojazdu zastępczego, podstawienia i odbioru pojazdu oraz holowania w dniu zdarzenia wyniosły 7 103 zł. Strona powodowa podała, że poszkodowana zawarła z nią umowę cesji wierzytelności, a powód wezwała stronę pozwaną do zapłaty, lecz pozwana uznała roszczenie w części, do kwoty 2 560 zł brutto z tytułu kosztów najmu pojazdu zastępczego, w kwocie 571,70 zł z tytułu kosztów holowania. Strona powodowa wskazała, że w toku postępowania likwidacyjnego strona powodowa działała jako pełnomocnik poszkodowanej, poinformowała o korzystaniu przez poszkodowaną z pojazdu zastępczego i zwróciła się o przygotowanie oferty dla poszkodowanej wraz z projektem umowy i regulaminem najmu, a pozwana przesłała informacje o zasadach najmu pojazdu zastępczego, wskazała na partnera, z którym współpracuje oraz stawki najmu.

Strona pozwana w sprzeciwie od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od strony powodowej na rzecz pozwanej kosztów procesu. W uzasadnieniu sprzeciwu pozwana przyznała swą odpowiedzialność oraz, że wypłaciła odszkodowanie z tytułu najmu pojazdu zastępczego w kwocie 3 131,70 zł weryfikując stawkę i czas najmu. Strona pozwana podniosła, że stawka określona przez powoda na 184,50 zł jest zawyżona, zaś stawką czynszu najmu pojazdy zastępczego za pośrednictwem pozwanego wynosiła 80 zł brutto, zgodnie z przedłożoną ofertą i wskazała, że poszkodowany mimo przesłanej oferty nie skorzystał z niej. Strona pozwana zwróciła też uwagę, że w korespondencji e-mail powód zwrócił się do pozwanej z pytaniem o możliwość zorganizowania pojazdu zastępczego wskazując, że w przypadku takiej możliwości pojazd zostanie zamieniony, lecz po uzyskaniu takiej informacji nie podjął działań zmierzających do minimalizacji szkody. Strona pozwana nie uwzględniła również całego okr4esu najmu pojazdu zastępczego podnosząc, że szkoda została zgłoszona z opóźnieniem i w związku z tym uznała, że zasadny okres najmu wynosi 32 dni, tj. od dnia 21 grudnia 2020 r. do 14 stycznia 2021 r. + 7 dni.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 15 grudnia 2020 r. doszło do zdarzenia drogowego, w którym szkodę poniosła R. N.. Sprawca zdarzenia posiadał ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych u strony pozwanej. Strona powodowa holowała uszkodzony pojazd poszkodowanej.

Okoliczność bezsporna

W dniu 18 grudnia 2020 r. poszkodowana wynajęła pojazd zastępczy marki S. (...) nr rej. (...), który był jej niezbędny do normalnego użytkowania u strony powodowej (...) Sp. z o.o. sp. K. z siedziba w B.. Pojazd podstawiono jej do D..

Dowód: umowa wynajęcia samochodu nr (...) – k.15, protokół wydania i odbioru pojazdu – k.16, oświadczenie poszkodowanej z dnia 18.12.2020 r. – k.19

Poszkodowana udzieliła pełnomocnictwa stronie powodowej do zgłoszenia szkody ubezpieczycielowi, ustalania warunków najmu pojazdu zastępczego.

Dowód: pełnomocnictwo – k.21

W dniu 21 grudnia 2020 r. strona pozwana potwierdziła mailowo przyjęcie szkody w pojeździe wskazując w treści maila na prośbę o zapoznanie się z załącznikami. W załączniku wytłuszczoną czcionką wskazano, że w celu zorganizowania pojazdu zastępczego należy skontaktować się telefonicznie z A. pod wskazanym w piśmie numerem.

Dowód: treść maila – potwierdzenie otrzymania zgłoszenia – k.23 wraz z załącznikiem – k.24

Strona powodowa tego samego dnia również droga mailową zwróciła się do pozwanej o uszczegółowienie informacji o możliwości zorganizowania najmu pojazdu zastępczego wskazując, że poszkodowana postawiła kilka warunków, m. in. brak udziału własnego w szkodzie ze swojej winy, możliwość wyjazdu pojazdem zastępczym za granice RP, możliwość użyczania pojazdu osobom trzecim, także posiadającym prawo jazdy której niż 1 rok, możliwość palenia papierosów w wynajętym pojeździe przez kierowcę lub inne osoby podróżujące tym autem.

Dowód: treść maila strony pozwanej z dnia 21.12.2020 r. – k.25

Strona pozwana przedstawiła szczegółowe informacje w załączniku do maila z dnia 22 grudnia 2020 r.

Dowód: treść maila i załącznika – k.26, 26 verte - 27

Poszkodowana zwróciła pojazd w dniu 21 stycznia 2021 r.

Dowód: zwrot przedmiotu najmu – k.17

Strona powodowa wystawiła fakturę, zgodnie z którą koszty najmu pojazdu zastępczego wyniosły 6 457,50 zł (35 dni x 150 zł netto x 23 % VAT), usługa podstawienia i odbioru auta 60 zł netto, 733,80 zł brutto oraz koszty holowania 571,70 zł.

Dowód: faktura nr (...) – k.18, cennik usług (...) Sp. z o.o. Sp k. – k.20

W tym samym dniu strona powodowa i poszkodowana zawali umowę, na mocy której poszkodowana przelała na rzecz strony powodowej wierzytelność z tytułu najmu pojazdu zastępczego wynikającą z faktury VAT nr (...) oraz z tytułu kosztów holowania uszkodzonego pojazdu, kosztów podstawienia i odbioru auta zastępczego oraz parkowania pojazdu poszkodowanego. Strona pozwana została powiadomiona o cesji wierzytelności. Jednocześnie strona powodowa zgłosiła do rozliczenia nabyte roszczenia wynikające z faktury VAT nr (...) w dniu 25 stycznia 2021 r.

Dowód: umowa przelewu wierzytelności – k.10, pisma z dnia 21.01.2021 r. – k.11, 14, potwierdzenie odbioru - k.13

Strona pozwana wypłaciła stronie powodowej kwotę 3 131,70 zł, w tym 2 560 zł tytułem najmu pojazdu zastępczego za 32 dni za stawkę 80 zł oraz z tytułu kosztów holowania w całości w kwocie 571,70 zł.

Dowód: przelew na rachunek - k.30, pismo strony pozwanej z dnia 26 stycznia 2021 r. – k.29

Sąd zważy, co następuje:

W niniejszej sprawie bezsporny był fakt zdarzenia wywołującego szkodę po stronie R. N. w jej pojeździe. Strona pozwana przyznała, że do zdarzenia drogowego doszło z winy osoby ubezpieczonego w zakresie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w pozwanym towarzystwie ubezpieczeń oraz legitymację procesową czynną strony powodowej do występowania w niniejszym procesie. Przedmiotem sporu nie była zatem zasada odpowiedzialności pozwanej, lecz długość najmu pojazdu zastępczego i wysokość stawki dobowej najmu w kontekście ewentualnego zwiększenia rozmiarów szkody, a także wysokość kosztów podstawienia pojazdu zastępczego.

Odpowiedzialność ubezpieczyciela obejmuje celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki, a jak wskazał Sąd Najwyższy w uzasadnieniu uchwały 7 sędziów z 17 listopada 2011r. (III CZP 5/11, OSNC 2012/3/28) nie wszystkie wydatki pozostające w związku przyczynowym z wypadkiem komunikacyjnym mogą być refundowane. Istnieje bowiem obowiązek zapobiegania szkodzie i zmniejszania jej rozmiarów ( art. 354 § 2 k.c. , art. 362 k.c. i art. 826 § 1 k.c. ). Na ubezpieczycielu ciąży w związku z tym obowiązek zwrotu tylko wydatków celowych i ekonomicznie uzasadnionych, pozwalających na wyeliminowanie negatywnych dla poszkodowanego następstw, niedających się wyeliminować w inny sposób. Nie jest z kolei celowe nadmierne rozszerzanie odpowiedzialności gwarancyjnej ubezpieczyciela, a obowiązkiem poszkodowanego jest lojalne postępowanie na etapie likwidacji szkody, tj. nie powiększanie jej wysokości. Niepodjęcie zaś działań zmierzających do minimalizacji szkody, gdy takie leżały w zakresie możliwości poszkodowanego, nie może zwiększać odszkodowania należnego od ubezpieczyciela.

Sąd ustalił, że strona pozwana tuż po otrzymaniu zgłoszenia szkody drogą mailową przesłała na adres strony powodowej działającej z upoważniana poszkodowanej konkretną informację na temat możliwości, warunków i sposobu zorganizowania usługi najmu pojazdu zastępczego. Informacja ta zawierała wskazanie sposobu kontaktu celem sfinalizowania usługi oraz dodatkowe informacje dotyczące m. in. obowiązku minimalizowania szkody, zasad najmu. Słusznie zwróciła uwagę strona pozwana, że na skutek tego maila strona powodowa skierowała kolejnego maila związanego z wymaganiami stawianymi przez poszkodowaną, na co pozwana odpowiedziała następnego dnia – 22 grudnia 2020 r. Zauważyć wypada, że wbrew twierdzeniom strony powodowej zawartych w mailu do pozwanej z dnia 21 grudnia 2020 r., poszkodowana nie miała wymagań co do tego, by w najętym pojeździe zastępczym można było palić papierosy, przewozić zwierzęta, bądź by mogła wyjeżdżać wynajętym pojazdem poza granice Polski. W ocenie sądu z oświadczenia poszkodowanej z dnia 18 grudnia 2020 r. (k.19) jednoznacznie wynika, że poszkodowana nie miała żadnych wygórowanych oczekiwań co do najmowanego pojazdu. W związku z tym rzeczą strony powodowej po otrzymaniu informacji w dniu 21 grudnia 2020 r. było skontaktowanie się pod wskazanym numerem telefonu celem organizacji pojazdu zastępczego przez pozwanego ubezpieczyciela. Pismo przedstawiające usługę ubezpieczyciela nie musi stanowić oferty w rozumieniu przepisu art. 66 k.c., a wystarczające jest przedstawienie podstawowych zasad najmu, umożliwiających poszkodowanemu podjęcie inicjatywy w celu kontaktu i sprecyzowania warunków ewentualnej umowy, co nie może być uznane za nadmierną niedogodność (uchwała Sądu Najwyższego z 24 sierpnia 2017 roku, III CZP 20/17, OSNC 2018/6/56 ). Strona pozwana przedstawiła szereg czytelnych informacji dotyczących własnej usługi bazującej na przedstawionych warunkach i zastrzegła możliwość zweryfikowania stawki najmu w przypadku skorzystania z oferty innego usługodawcy. W tych okolicznościach to strona powodowa powinna była wykazać istnienie szczególnych racji przemawiających za skorzystaniem przez poszkodowaną z jego usługi, czego jednak nie uczyniła. Z tego względu sąd nie uwzględnił żądania zapłaty odszkodowania z tytułu najmu pojazdu zastępczego za okres od dnia 21 grudnia 2020 r. do 21 stycznia 2021 r. po stawce dobowej określonej przez stronę powodową na kwotę 184,50 zł brutto pomniejszonej o dotychczas wypłacone odszkodowanie za najem pojazdu zastępczego, skoro strona pozwana miała możliwość zorganizować pojazd zastępczy po zdecydowanie niższej stawce. W tym zakresie sąd oddalił powództwo jak w pkt II – im wyroku.

Sąd natomiast uznał za zasadne powództwo w zakresie odszkodowania za najem pojazdu zastępczego za okres trzech dni od 18 do 20 grudnia 2020 r. po stawce określonej przez stronę powodową w wysokości 184,50 zł, ponieważ 18 grudnia 2020 r. był to piątek, pojazd był poszkodowanej postawiany, a kolejne dwa dni były wolne od pracy. Trudno więc uznać, że najem samochodu zastępczego przez 3 dni do czasu zgłoszenia szkody stanowi zwiększenie rozmiaru szkody. Sąd zasądził więc kwotę 553,50 zł jako odszkodowanie za 3 dni najmu pojazdu u strony powodowej (3x184,50zł).

W ocenie sądu na uwzględnienie zasługiwało także roszczenie w zakresie kosztów podstawienia pojazdu zastępczego. Bacząc na treść maila strony pozwanej z dnia 22 grudnia 2020 r. koszty podstawienia pojazdów zastępczych w wypożyczalniach z nią współpracujących oscylują między 0 a 184,50 zł. W tym kontekście usługa podstawienia i odbioru auta zastępczego przez stronę powodową o wartości 60 zł brutto, 73,80 zł netto nie może być uznana za wygórowaną, tym bardziej że z żadnego z dowodów zaoferowanych przez stronę pozwana nie wynika, jaki byłby koszt podstawienia pojazdu zastępczego z wypożyczalni współpracujących z pozwana do miejsca zamieszkania poszkodowanej w D.. Zwrócić należy uwagę, że poszkodowani po zdarzeniu wywołującym szkodę działają w silnych emocjach, trudno więc oczekiwać od nich, by myśleli o kosztach związanych z podstawieniem im pojazdu zastępczego, gdy pojazd taki jest im potrzebny do codziennych czynności. Skoro poszkodowana zgłosiła potrzebę najmu pojazdu zastępczego stronie powodowej, a następnie ta zgłosiła szkodę stronie pozwanej i najem pojazdu już nastąpił, to koszty w kwocie 73,80 zł winny być przez ubezpieczyciela zwrócone.

Mając na względzie powyższe sąd zasądził łącznie kwotę 627,30 zł (553,50 zł + 73,80 zł) mając na względzie treść przepisu art.363 § 1 k.c. wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie. Odsetki ustawowe zasądzono zgodnie z treścią przepisu art. 481 § 1 i 2 k.c. W myśl jego brzmienia jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Dłużnik popada w opóźnienie jeśli nie spełnia świadczenia pieniężnego w terminie, w którym stało się ono wymagalne także wtedy, gdy kwestionuje istnienie lub wysokość świadczenia (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 października 2003 r., sygn. II CK 146/02). Zgodnie z art. 14 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych (…) ubezpieczyciel wypłaca odszkodowanie w terminie 30 dni od dnia złożenia zawiadomienia o szkodzie. Zawiadomienie o szkodzie nastąpiło w niniejszej sprawie w dniu 25 stycznia 2021 r., co wynika z potwierdzenia odbioru. Sąd nie dokonywał natomiast weryfikacji skapitalizowanych odsetek, lecz zasądził je od kwoty zasądzonej od daty wymagalności tj. 25 lutego 2021 r., nie wychodząc ponad żądanie strony powodowej. Z przestawionego przez stronę powodową wydruku kalkulatora odsetek ustawowych wynika, że strona powodowa naliczała odsetki od dnia 25 lutego 2021 r., przy czym określiła wartość zobowiązania w oparciu o kwotę faktury pomniejszonej o wypłacone odszkodowanie i dokonała skapitalizowania odsetek. Rozstrzygnięcie sądu w zakresie odsetek wynika jedynie z braku kapitalizacji odsetek i przyjęcia odmiennej kwoty zobowiązania (kwoty 627,30 zł, a nie 3 971,30 zł).

Sąd pominął wniosek dowodowy strony powodowej o dopuszczenie dowodu z zeznań świadka Renety N., ponieważ wniosek ten był spóźniony. Brak było jakichkolwiek przeszkód, zwłaszcza w odniesieniu do stanowiska strony pozwanej w postępowaniu likwidacyjnym, by złożyć go w pozwie. Wnioski strony pozwanej podlegały oddaleniu, ponieważ strona pozwana wnioskując o przeprowadzenie dowodów jak w pkt 4 sprzeciwu takich dowodów nie dołączyła w formie pisemnej do sprzeciwu, nie wskazała też, by określić je w sposób jednoznaczny, że znajdują się one na płycie CD, w konkretnych plikach o określonych nazwach. Nie jest rzeczą sądu domyślać się, gdzie wnioski dowodowe się znajdują, a po otwarciu poszczególnych plików przeszukiwać je celem odnalezienia.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art.100 k.p.c. Strona powodowa wygrała proces w 16 %, zaś strona pozwana w 84 %. Koszty strony powodowej to 2 217 zł, a więc od strony pozwanej należało zasądzić na rzecz strony powodowej kwotę 210,24 zł, natomiast koszty strony pozwanej wyniosły 917 zł, a więc na jej rzecz od strony powodowej należało zasądzić 770,28 zł.

23.05.2024 r.

ZARZĄDZENIE

1.  Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi strony pozwanej;

2.  K.. 14 dni.