Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kłodzku

UZASADNIENIE

Powód T. P. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w S. kwoty 10 477,82 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 5 października 2023 r. oraz o zasądzenie kosztów procesu podnosząc, że w dniu 19 lipca 2023 r. doszło do zdarzenia drogowego z winy uczestnika ruchu drogowego posiadającego ubezpieczenie oc u strony pozwanej, w wyniku którego uszkodzony został samochód marki O. (...) nr rej. (...) stanowiący własność Ł. G.. Powód podniósł, że poszkodowany zgłosił szkodę ubezpieczycielowi i w okresie od 20 lipca 2023 r. do 13 września 2023 r. wynajął u powoda pojazd zastępczy za cenę 160 zł netto za dobę, a następnie 200 zł netto za dobę oraz korzystał z usługi parkingowej za cenę 639,60 zł, holowania pojazdu poszkodowanego na parking za cenę 678,96 zł oraz holowania pojazdu do warsztatu 636,16 zł, łącznie koszty te wyniosły 14 795,92 zł brutto, zaś strona pozwana po zgłoszeniu szkody wypłaciła powodowi, który nabył wierzytelność od poszkodowanego kwotę 4 318,10 zł. Powód wskazał, że w związku z tym domaga się różnicy tych kwot.

Strona pozwana w sprzeciwie od wydanego nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym wniosła o oddalenie powództwa w całości podnosząc, że wysokość stawki dobowej najmu pojazdu, kosztów holowania i parkowania pojazdu poszkodowanego stanowiły nieuzasadnione zwiększenie szkody, zamiast minimalizacji szkody. Strona pozwana podała, że współpracuje z asystorami na terenie całego kraju dążąc do minimalizacji szkody, umowy jednak stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa w związku z czym nie mogą zostać przedstawione. Strona pozwana wskazała, że poszkodowany zaniechał kontaktu z ubezpieczycielem i wynajął pojazd zastępcy za 196,80 zł brutto, a następnie za 246 zł brutto kontynuując najem przez 55 dni.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 19 lipca 2023 r. miało miejsce zdarzenie drogowe, w wyniku którego uszkodzeniu uległ samochód osobowy marki O. (...) nr rej. (...) stanowiący własność Ł. G.. Sprawca zdarzenia posiadał ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych u strony pozwanej (...) Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą w S..

Okoliczność bezsporna

Samochód musiał być zholowany. Na koszty usługi pomocy drogowej udzielonej przez powoda składały się:

– dojazd do poszkodowanego w wysokości 121,80 zł netto (odległość 21 km przy stawce 5,80 zł/km),

– przewóz samochodu w wysokości 130,20 zł netto (odległość 21 km przy stawce 6,20 zł/km),

– czynności załadunkowe w wysokości 150 zł,

– czynności rozładunkowe w wysokości 150 zł,

– parking pojazdu w wysokości 5230 zł netto (przez okres 13dni przy stawce 40 zł/dzień).

Dowód:

- formularz usług pomocy drogowej – k. 21

- wydruk mapy z trasą holowania pojazdu – k. 22

W dniu 20 lipca 2023 r. poszkodowany wynajął u powoda samochód zastępczy marki R. (...) nr rej. (...) za 160 zł netto za dobę. Powód zwrócił ten samochód 3 sierpnia 2023 r. i tego samego dnia wynajął pojazd zastępczy w postaci T. (...) nr rej. (...) za cenę 246 zł brutto. Poszkodowana złożyła na piśmie oświadczenie o celowości wynajęcia pojazdu zastępczego oraz o poinformowaniu jej o tym, że powód nie jest firmą współpracującą z ubezpieczycielem sprawcy wypadku.

Dowód: umowy najmu pojazdu – k.13, 14, oświadczenie – k.17 i 18

Szkodę stronie pozwanej zgłosił poszkodowany wskazując jako osobę do kontaktu P. P., jego numer telefonu i e – mail (...). W zgłoszeniu wskazano na potrzebę najmu pojazdu zastępczego

Dowód: szczegóły zgłoszenia – k.63 – 64

W mailu z 24 lipca 2023 r. adresowanym do firmy powoda potwierdzenie zgłoszenia szkody. W treści maila podano, że pismo ma charakter informacyjny i nie wymaga żadnego działania. Jednocześnie była w nim informacja o możliwości organizacji wynajmu pojazdu zastępczego wraz z pokryciem kosztów. W mailu z 24 lipca 2023 r. godz.12.45 adresowanym do (...) strona pozwana wskazała, że klient jest zainteresowany wynajmem pojazdu zastępczego od asystora do szkody oc. W maili z 27 lipca 2023 r. (...) sp. z o.o. (platforma (...)) wskazała, że nie organizuje wynajmu pojazdu zastępczego ze względu na brak kontaktu.

Dowód: e – maile – k.65 – 66, 67 i 68

Strona pozwana w dniu 3 sierpnia 2023 r. wydała decyzję o przyznaniu odszkodowania 5 520,79 zł brutto za szkodę w pojeździe poszkodowanego.

Dowód: decyzja – k.69

Następnie samochód poszkodowanego został przewieziony do warsztatu w Ś. i koszty wyniosły 112,22 zł netto (odległość 18,1 km x 6,20 zł),

- powrót do bazy kosztował 104,98 zł netto (odległość 18,1 km x 5,80 zł),

– czynności załadunkowe w wysokości 150 zł,

– czynności rozładunkowe w wysokości 150 zł, łącznie 636,15 zł brutto

Dowód:

- formularz usług pomocy drogowej – k. 23

- wydruk mapy z trasą holowania pojazdu – k. 24

Poszkodowany zwrócił pojazd zastępczy w dniu 13 września 2023 r. Powód wystawił fakturę VAT poszkodowanemu na łączną kwotę 14 795,92 zł, przy czym koszty najmu pojazdu stanowiły kwotę 2 755,20 zł i 10 086 zł za okres od 20 lipca 2023 r. do 3 sierpnia 2023 r. i od 3 sierpnia 2023 r. do 13 września 2023 r., koszty holowania pojazdu na parking 678,96 zł, parkowanie na parkingu strzeżonym przez 13 dni po 40 zł netto kwotę 639,60 zł i koszty holowania pojazdu do warsztatu 636,16 zł brutto.

Dowód: faktura VAT nr (...) – k.73, formularz usługi pomocy drogowej – k.21 – 22, 23 - 24

Tego samego dnia poszkodowany i powód zawarli umowę cesji wierzytelności z tytułu zwrotu kosztów holowania, parkowania i najmu pojazdów zastępczych

Dowód: umowa cesji wierzytelności – k.15

Powód zwrócił się do strony pozwanej do zapłaty należności wynikającej z faktury VAT nr (...) w kwocie 14 795,92 zł brutto.

Dowód: pismo z dnia 14.09.2023 r. – k.26, potwierdzenie odbioru – k.28 i 28 verte

Strona pozwana przyznała odszkodowanie w kwocie 2 756 zł wskazując, że uwzględniła koszty holowania w kwocie 1 230 zł brutto, koszty parkowania 332,10 zł brutto. Ponadto poinformowała, że zweryfikowała czas najmu do 26 dni i stawkę dobową do 106 zł brutto.

Dowód: decyzja z dnia 4.10.2023 r. – k.29, 74

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się zasadne w przeważającej części.

Strona pozwana nie kwestionowała swej odpowiedzialności za zdarzenie, lecz wypłaciła odszkodowanie za najem pojazdu zastępczego w kwocie 2 756 zł arbitralnie uznając, że stawka dobowa najmu powinna wynosić 106 zł, a czas najmu 26 dni.

W odniesieniu do zaoferowanych przez strony dowodów stwierdzić należy co do kosztów parkowania oraz holowania, że strona pozwana nawet nie próbowała wykazać wysokości stawek rynkowych za 1 km holowania i kosztów parkowania samochodu osobowego na parkingu strzeżonym za 1 dobę. Przede wszystkim pozwany ubezpieczyciel nie proponował takich usług, lecz na podstawie sobie tylko znanych okoliczności uznał, nie popierając tego żadnym dowodem, że koszty holowania na parking strzeżony z miejsca zdarzenia, a następnie z parkingu do warsztatu to 1 230 zł, choć powód w tym zakresie uczynił zadość obowiązkowi dowodowemu z art. 6 k.c. i art.232 zd. 1 k.p.c. przedstawił pokonane odległości i stawki. Pozwane Towarzystwo nie wykazało stawek kosztów holowania za 1 km ani z terenu powiatu (...), ani województwa (...). Z treści decyzji w żaden sposób nie wynika sposób jak wyliczono koszty holowania na 1 230 zł. Podobnie jest z kosztem usługi parkingowej. Strona pozwana w decyzji z dnia października 2023 r. podała kwotę 332,10 zł nie odnosząc tego do cen na jakimkolwiek innym parkingu strzeżonym w K. lub okolicach.

Powód szczegółowo w formularzu usługi pomocy drogowej określił stawkę dojazdu do poszkodowanego celem holowania pojazdu na kwotę 5,80 zł i 6,20 zł na przewóz samochodu, wskazał liczbę pokonanych kilometrami, dołączył mapę z oznaczoną trasą, zarówno w dacie zdarzenia, jak i w dacie przewożenia do warsztatu. Ponadto określił cenę załadunku i rozładunku, jak też okres i cenę dzienną za parkowanie. Zatem poszczególne pozycje w zakresie holowania na parking, parkowania pojazdu poszkodowanego oraz holowania do warsztatu zostały przez powoda wykazane i wyliczone, znajdując następnie odzwierciedlenie w fakturze. Z tych względów Sąd uwzględnił te koszty w całości w kwocie 1 954,72 zł (678,96 + 639,60 +636,16). Strona pozwana zwróciła z tego tytułu powodowi kwoty 1 230 i 332,10 zł nie określając sposobu ich wyliczenia i nie popierając tego żadnymi dowodami.

W odniesieniu do kosztów najmu pojazdu stwierdzić należy, że sąd uwzględnił koszty najmu pojazdu za 55 dni po 196,80 zł brutto. Jak wynika z decyzji z dnia 3 sierpnia 2023 r. strona pozwana podjęła decyzję w tym dniu, co do wypłaty odszkodowania z tytułu uszkodzenia pojazdu. W żaden sposób nie odniosła się do dat zamówienia części w różnych datach i do czasu naprawy w kontekście zakresu i rodzaju uszkodzeń O. (...). Uszło uwadze strony pozwanej, że choć decyzja o wypłacie odszkodowania za szkodę w pojeździe zapadała 3 sierpnia 2023 r., to jednak brak jest dowodu, z którego wynikałoby kiedy konkretnie strona pozwana wypłaciła to odszkodowanie. Czas od najmu pojazdu zastępczego 20 lipca 2023 r. tylko do daty decyzji to 15 dni. Części zostały zamówione 4 i 8 sierpnia i odebrane odpowiednio 11 i 16 sierpnia 2023 r. i naprawa rozpoczęła się 17 sierpnia 2023 r. Naprawa zakończona została 8 września 2023 r. i był to piątek. Samochód został wydany 12 września 2023 r. Strona pozwana, podobnie jak w sprawach dotyczących odszkodowań za prywatne koszty leczenia, zakłada świadczenie usług przez mechaników samochodowych bez kolejek i czasu oczekiwania na usługę. Faktem powszechnie znanym jest, że świadczenia medyczne do specjalistów w ramach NFZ są udzielane po wielu miesiącach od rejestracji, na marginesie, nawet na wizyty prywatne są coraz dłuższe kolejki, że do mechanika również trzeba się wcześniej umówić, żeby naprawić samochód, a warsztat najczęściej nie posiada części zamiennych, które będą używane podczas naprawy uszkodzonego pojazdu. W związku z tym sądu uznał za zasadny okres najmu pojazdu zastępczego na 55 dni.

Strona pozwana nie udowodniła, że zaproponowała poszkodowanemu pojazd zastępczy, choć poszkodowany wskazał na taką potrzebę w zgłoszeniu szkody. W mailu z 24 lipca 2023 r. godz. 12:45 strona pozwana przesłała ważne informacje dotyczące zgłoszenia szkody, jednocześnie informując o warunkach m. in. najmu pojazdu zastępczego, ale także o tym że pismo mam charakter informacyjny i w danej chwili nie wymaga żadnego działania. Zwrócić należy uwagę, że poszkodowany zgłosił potrzebę najmu pojazdu zastępczego w zgłoszeniu szkody. Z maila kierowanego do (...) wynika, że strona pozwana przekazała jedynie, że „Klient jest zainteresowany wynajmem pojazdu zastępczego od asystora do szkody oc i w treści tematu maila określono numer szkody. Nie wynika jednak z treści tego maila, adresat maila miał zaproponować poszkodowanemu najem pojazdu zastępczego, skoro w treści maila nie było żadnych jego danych. W ocenie sądu wynikiem braku takich informacji jest inny e-mail z 27 lipca 2023 r., którym platforma EIS poinformowała, że nie organizuje wynajmu pojazdu zastępczego z powodu braku kontaktu. Czy, kiedy i w jaki sposób strona pozwana przekazała dane poszkodowanego firmie, która miała organizować pojazd zastępczy, to nie wynika to z zaoferowanych dowodów.

W odniesieniu do stawki dobowej najmu pojazdu zastępczego, stwierdzić należy, że powód nie wykazał, że poszkodowany domagał się zmiany pojazdu z R. C. na T. (...) po 14 dniach najmu pierwszego z nich. Mając na względzie obowiązek minimalizacji szkody, przy uwzględnieniu braku sprzeciwu poszkodowanego, Sąd uznał, że za cały okres najmu pojazdu stawka dobowa pojazdu wynosiła 196,80 zł, a więc należność za najem pojazdu zastępczego to 10 824 zł. Żądanie wyższej stawki za 41 dni po 200 zł netto (246 zł brutto) Sad uznał za niezasadne.

Zatem strona pozwana obowiązana była na podstawie art.363 § 1 k.c. i art.361 § 1 k.c. zwrócić powodowi kwotę 12 778,72 zł, a wypłaciła tylko 4 318,10 zł brutto. W związku z tym Sąd zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 8 460,62 zł, oddalając dalej idące powództwo.

Za zasadne sąd uznał także żądanie powoda w części dotyczącej zasądzenia należnych odsetek ustawowych za opóźnienie od zgłoszonego roszczenia, jednak jako datę początkową naliczania odsetek ustawowych za opóźnienie przyjęto dzień 20 października 2023 roku. Strona pozwana otrzymała wezwanie do zapłaty w dniu 19 września 2023 r. (vide: potwierdzenie odbioru wezwania k.29). Od tego dnia rozpoczął bieg 30 - dniowy termin do wypłaty odszkodowania, określony w art. 14 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, który stanowi, że zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie w terminie 30 dni licząc od dnia złożenia przez poszkodowanego lub uprawnionego zawiadomienia o szkodzie. Termin upłynął w dniu 19 października 2023 r., a więc powodowi zgodnie z treścią art. 481 k.c. w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych należą się odsetki od kolejnego dnia. Nie może być mowy o tym, że odsetki winny być naliczane od daty decyzji. Istotne jest ustalenie, kiedy zakład ubezpieczeń jest w opóźnieniu. Skoro ustawodawca określił czas na wypłatę odszkodowania na 30 dni, to dopiero po upływie tego terminu pozwany jest w opóźnieniu. Jeśli wypłacił część odszkodowania wcześniej, nie popada w opóźnienie

Dalej idące powództwo w zakresie odsetek jako bezzasadne podlegało oddaleniu (pkt II).

O kosztach procesu rozstrzygnięto w pkt III i IV stosownie do wyniku sporu. Powód wygrał proces w 81 %, a pozwana w 19 %. Powód poniósł koszty procesu w kwocie 4 367 zł (750 zł opłata od pozwu, 17 zł opłata skarbowa, 3 600 zł koszty zastępstwa). Storna pozwana 3 600 zł.