Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kłodzku

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) z siedzibą w Luksemburgu wniosła o zasądzenie od strony pozwanej kwoty 7684,66 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od 7144,66 zł od 28 listopada 2022 r. do dnia zapłaty i od 540,00 zł od dnia wytoczenia powództwa, jak również o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu pozwu wskazała, że 29 sierpnia 2022 r. doszło do zdarzenia komunikacyjnego, w następstwie którego uszkodzeniu uległ pojazd marki N. nr rej. (...) stanowiący własność R. K.. Sprawca zdarzenia posiadał ubezpieczenie u pozwanego. Pozwane Towarzystwo (...) przeprowadziło postępowanie likwidacyjne i przyznało poszkodowanemu odszkodowanie w wysokości 3289,07 zł, które w jego ocenie było niewystarczające. Powódka dokonała analizy kalkulacji pozwanego oraz we własnym zakresie przeliczyła koszty naprawy i stwierdziła, że należne odszkodowanie zostało zaniżone. W związku z tym powódka zmuszona była zlecić sporządzenie prywatnej ekspertyzy niezależnemu rzeczoznawcy, której koszt wyniósł 540 zł. zł. Strona powodowa podała, że ciągiem cesji z 9 stycznia 2023r. i 11 stycznia 2023r. nabyła od poszkodowanego wierzytelność i w konsekwencji odwołała się od decyzji pozwanego, wzywając do zapłaty (...),66.

Strona pozwana Towarzystwo (...) z siedzibą w W. wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Pozwana przyznała, że prowadziła postępowanie likwidacyjne, w toku którego wypłacono poszkodowanemu kwotę 3289,07 zł, która, jej zdaniem, w pełni rekompensuje powstałą szkodę. Zakwestionowała jednak legitymację czynną powódki w niniejszym procesie, wysokość dochodzonego roszczenia, zasadność roszczenia o zwrot kosztów prywatnej kalkulacji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 29 sierpnia 2022 r. miała miejsce kolizja drogowa, w wyniku której uszkodzeniu uległ pojazd marki N. o nr rej. (...) stanowiący własność R. K.. Sprawca szkody posiadał ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej w pozwany Towarzystwie (...).

W toku postępowania likwidacyjnego po wykonaniu 12 września 2022r. kosztorysu nr (...) ustalono zakres uszkodzeń w pojeździe i na podstawie decyzji z 28 listopada 2022r. przyznano poszkodowanemu odszkodowanie w wysokości 3289,07 zł.

Bezsporne.

9 stycznia 2023 r. została sporządzona kalkulacja naprawy, z której wynika, że koszt naprawy pojazdu wynosi 10433,73 zł. Poszkodowany R. K. 9 stycznia 2023r. zbył na rzecz (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O. W.. wierzytelności wynikające ze szkody w pojeździe N. nr rej. (...) powstałej w wyniku zdarzenia z 29 sierpnia 2022 r. , likwidowanej pod numerem szkody (...) wobec wszystkich podmiotów zobowiązanych do naprawienia tej szkody, w tym wobec pozwanego. Umową przelewu wierzytelności z 11 stycznia 2023r. (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O. W.. zbyła tę wierzytelność na rzecz strony powodowej.

11 stycznia 2023 r. (...) Sp. z o.o. w R. wystawiła na rzecz (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O. W.. fakturę nr (...) za analizę i wydanie opinii dla szkody częściowej pojazdu nr rej. (...) na kwotę 540 zł, z terminem płatności do 10 lutego 2023r.

Strona powodowa pismem z 11 stycznia 2023 r. odwołała się od decyzji z 28 listopada 2022r., wezwała pozwaną do dopłaty 7144,66 zł oraz do zwrotu kosztów kalkulacji naprawy 540 zł, jednocześnie zawiadomiono Towarzystwo (...) z siedzibą w W. o cesji wierzytelności. Ubezpieczyciel pismem z 31 stycznia 2021 r. podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko.

Dowód:

- kalkulacja naprawy nr 32/1/23/K z 09.01.2023 r. k. 10 – 12;

- Faktura VAT z 11.01.2023r. k. 13

- umowa sprzedaży wierzytelności z 09.01.2023r. z pełnomocnictwami k. 17 – 20;

- umowa sprzedaży wierzytelności z 11.01.2023r. z pełnomocnictwami k. 21 – 23;

- wezwanie do zapłaty k. 14;

- pismo strony pozwanej k. 15 – 16.

Poszkodowany R. K. nadal jest właścicielem uszkodzonego pojazdu. Po zdarzeniu pojazd mimo uszkodzeń był sprawny i dopuszczony do ruchu drogowego. Poszkodowany nie zlecił wykonania naprawy pojazdu, nie pamiętał aby zapoznał się z informacjami od ubezpieczyciela dotyczącymi możliwości skorzystania z autoryzowanych serwisów naprawy współpracujących z ubezpieczycielem. Poszkodowany z zawodu jest marynarzem, pracuje w systemie rotacyjnym, rzadko przebywa w miejscu zamieszkania, co drugi miesiąc jest na statku.

Dowód:

- zeznania świadka R. K. k. 195.

W wyniku zdarzenia z 29 sierpnia 2022 r. w pojeździe poszkodowanego uszkodzeniu uległy następujące elementy nadwozia: błotnik tylny lewy wgnieciony z załamaniami, zderzak tylny, strona lewa osłon błotnika, osłona przeciwbryzgowa przetarta. Koszt naprawy samochodu marki o N. (...). dCi nr rej. (...) w technologii przewidzianej przez producenta samochodu z użyciem części oryginalnych zalecanych przez producenta pojazdu i dostępnych w sieci dealerskiej N., średniej stawki roboczogodziny, mającej zastosowanie w warsztatach rzemieślniczych wynosi 7831,93 zł brutto, w tym części zamienne 3252,61 zł, robocizna 1079,00 zł, lakierowanie 1989,81 zł i koszty dodatkowe 46 zł.

Pojazd po szkodzie nie został naprawiony. Koszt naprawy pojazdu w wysokości (...),93 jest ekonomicznie uzasadniony.

Warsztaty autoryzowane oraz sprzedawcy hurtowi części zamiennych udzielają podmiotom gospodarczym rabatów w zależności od ilości zlecanych usług czy zamawianych części. Z raportu części alternatywnych do kalkulacji z 7 lipca 2023r. wynikał brak części zamiennych jakości innej niż O.

Ostatecznie po dokonaniu oględzin pojazdu do wymiany zakwalifikowano zderzak tylny oraz osłonę błotnika tylnego lewego i osłonę przeciwbryzgową tylną, lewą, zaś do naprawy ścianę boczną tylną lewą.

Dowód:

- opinia sądowa wraz z kalkulacją naprawy sporządzona przez biegłego sądowego z zakresu techniki pojazdów samochodowych, mgr inż. T. G. z 14.05.2023 r. k. 80 – 95; opinia uzupełniająca wraz z kalkulacją naprawy i dokumentacją fotograficzną z 04.07.2023r. k. 110 – 126.

Sąd zważył:

Powództwo podlegało uwzględnieniu w części.

W przedmiotowej sprawie poza sporem był fakt zaistnienia w dniu 29 sierpnia 2022 r. kolizji, w następstwie której uszkodzeniu uległ pojazd marki N. nr rej. (...) stanowiący własność R. K.. Strona pozwana przyznała, że w ramach postępowania likwidacyjnego poszkodowanemu została wypłacona kwota 3289,07 zł, jak również, że posiada ona legitymację bierną do występowania w niniejszym procesie. Zakwestionowała jednak legitymację czynną powódki, wysokość dochodzonego roszczenia, oraz zasadność żądania zwrotu kosztów prywatnej kalkulacji.

Zgodnie z art. 361 § 1 k.c. zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. Stosownie zaś do treści art. 363 § 1 k.c. naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Jednakże gdyby przywrócenie stanu poprzedniego było niemożliwe albo gdyby pociągało za sobą dla zobowiązanego nadmierne trudności lub koszty, roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczenia w pieniądzu.

Szkodą w mieniu jest wszelki uszczerbek majątkowy. Przy ustaleniu wysokości szkody należy posługiwać się przyjętą w piśmiennictwie i orzecznictwie teorią różnicy. Oznacza to, że dla ustalenia wysokości szkody zestawia się obecną wartość samochodu z tą, jaką by on przedstawiał gdyby nie było wypadku (tak, G. Bieniek, Odpowiedzialność cywilna za wypadki drogowe, Warszawa 2006 str.140). Zasada pełnego odszkodowania w ujęciu kodeksu cywilnego przejawia się w tym, że naprawienie szkody obejmuje zarówno straty jakie poszkodowany poniósł, jak i korzyści które mógł osiągnąć gdyby mu szkody nie wyrządzono. Zgodnie z art. 361 k.c. zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność za normalne następstwa działania lub zaniechania z którego szkoda wynikła.

Wymaga podkreślenia, że podmiot odpowiedzialny za szkodę komunikacyjną zobowiązany jest pokryć koszty przywrócenia pojazdu poszkodowanego do stanu sprzed zdarzenia. Naprawa powinna być przeprowadzona zgodnie z zaleceniami producenta z użyciem materiałów lakierniczych oraz w takim warsztacie, które gwarantują usunięcie uszkodzeń i przywrócenie walorów technicznych i estetycznych pojazdu, jakie posiadał przed kolizją. Nie ma przy tym znaczenia, czy poszkodowany dokonał naprawy pojazdu, czy też, jak w przedmiotowej sprawie nadal korzysta z pojazd w stanie uszkodzonym.

Nie ulega wątpliwości, że pojazd w stanie uszkodzonym przedstawia wartość znacznie niższą niż przed kolizją. Nawet po dokonaniu naprawy cena rynkowa pojazdu, który uczestniczył w kolizji drogowej jest niższa od ceny pojazdu o podobnych parametrach w stanie nieuszkodzonym, pojazd taki jest też mniej atrakcyjny dla potencjalnych kupujących.

Odnosząc się do zarzutu strony pozwanej dotyczącej braku legitymacji czynnej powódki, należało uznać go za bezzasadny. Podkreślić należy, że wbrew zarzutom pełnomocnika pozwanej przedłożone wraz pozwem dokumenty umowy cesji z 9 i 11 stycznia 2023 r., stanowią dowód w myśl art. 232 k.p.c., albowiem ich kserokopia została poświadczona za zgodność z oryginałem przez pełnomocnika będącego adwokatem. Sąd nie miał wątpliwości, że w istocie doszło do skutecznego przeniesienia wierzytelności stanowiącej podstawę dochodzonego w sprawie roszczenia.

Mając na uwadze, że obie strony posiadały legitymację do występowania w przedmiotowym procesie, zasadnym było ustalenie zakresu odpowiedzialności odszkodowawczej pozwanej, w tym ustalenie uzasadnionych kosztów naprawy pojazdu poszkodowanego w związku z kolizją z 29 sierpnia 2022 r. oraz zasadności żądania zwrotu kosztów kalkulacji wykonanej na zlecenie poprzednika strony powodowej.

Celem ustalenia kosztów naprawy pojazdu, Sąd zgodnie z art. 278 k.p.c. dopuścił i przeprowadził dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu techniki pojazdów samochodowych, kalkulacji warsztatowej, mgr inż. T. G., który posiada specjalistyczną wiedzę.

Opinia sporządzona przez biegłego, a także opinia uzupełniająca są w ocenie Sądu fachowa, rzetelna i wyczerpująca. Biegły w sposób rzeczowy i precyzyjny określił, jakie prace należy wykonać, aby przywrócić pojazd poszkodowanego do stanu sprzed szkody z 29 sierpnia 2022r. Biegły z dużym zaangażowaniem odniósł się do zastrzeżeń zgłoszonych przez pełnomocnika strony pozwanej do opinii głównej, w szczególności pomimo trudności związanych z niewielką dostępnością właściciela pojazdu, z uwagi na wykonywaną pracę, przeprowadził oględziny pojazdu, które w zasadniczy sposób miały wpływ na ocenę charakteru uszkodzeń. Ostatecznie biegły precyzyjnie ustalił i wyjaśnił, które części i z jakiego powodu zakwalifikował do naprawy, a które do wymiany. Biegły wskazał przy tym, że bak było części zamiennych alternatywnych zakwalifikowanych do wymiany.

Koszt naprawy samochodu w technologii zalecanej przez producenta, przy zastosowaniu średniej stawki za roboczogodzinę mającej zastosowanie w warsztatach rzemieślniczych w obrębie zamieszkania poszkodowanego wynosił 7831,93 zł brutto. Można więc uznać, że naprawa pojazdu poszkodowanego zgodnie z kalkulacją wykonaną w toku postępowania likwidacyjnego nie przywróciłaby samochodu pod względem technicznym i estetycznym do stanu sprzed kolizji. W kalkulacji wykonanej przez biegłego koszt części zamiennych wynosił 3253,61 zł, zatem wypłacona przez ubezpieczyciela kwota 3289,07 zł pokryłaby zaledwie koszt zakupu części zamiennych. Stąd można uznać, że pozwana znacznie zaniżyła należne poszkodowanemu odszkodowanie.

W oparciu o ustalony stan faktyczny, Sąd uznał, że uzasadniony koszt naprawy pojazdu poszkodowanego umożliwiający przywrócenie go do stanu sprzed zdarzenia z 29 sierpnia 2022r., przy uwzględnieniu technologii przewidzianej przez producenta i zastosowaniu średniej stawki za roboczogodzinę w warsztatach blacharsko – mechanicznych i lakierniczych w obrębie zamieszkania poszkodowanego wynosi 7831,07 zł brutto. Skoro w toku postępowania likwidacyjnego poszkodowanemu wypłacono sumę 3289,07 zł, roszczenie strony powodowej w części obejmującej uzasadnione koszty naprawy zasługiwało na uwzględnienie w części tj. co do kwoty 4542,86 zł. Powództwo co do pozostałych kosztów naprawy pojazdu podlegało oddaleniu.

Nieuzasadnione było także żądanie zasądzenia 540 zł z tytułu zwrotu kosztów poniesionych w związku ze sporządzeniem kosztorysu przez niezależnego rzeczoznawcę. W pierwszej kolejności należy zauważyć, że z kalkulacja dołączona do akt sprawy nie zawiera informacji, kto ją wykonał i na czyje zlecenie. Strona powodowa w pozwie wskazała, że kalkulacja została wykonana na jej zlecenie, co pozostaje w sprzeczności z treścią faktury wystawionej na rzecz poprzednika prawnego strony powodowej. Kalkulacja została wykonana 9 stycznia 2023., a więc w dniu zawarcia umowy cesji poszkodowanego z poprzednikiem prawnym powódki, lecz przed zawarciem umowy cesji z 11 stycznia 2023r. Zatem należało przyjąć, że celem tej wyceny było ustalenie opłacalności nabycia tej wierzytelności. Strona powodowa oraz jej poprzednik prawny profesjonalnie zajmują się nabywaniem tego typu wierzytelności i oczywistym jest, że w ramach prowadzonej działalności przed zawarciem umowy ustala rzeczywistą wartość nabywanych wierzytelności. Stąd w ocenie Sądu kwota 540 zł nie pozostaje w normalnym związku przyczynowym ze zdarzeniem z 29 sierpnia 2023 r., co skutkowało oddaleniem powództwa w tej części drogę sądową. Na marginesie należy zauważyć, że strona powodowa nie przedłożyła dowodu potwierdzającego zapłatę kwoty 540 zł wynikającej z tej faktury, czy to przez stronę powodową czy jej poprzednika prawnego.

Mając na uwadze powyższe Sąd zasądził od strony pozwanej na rzecz strony powodowej kwotę 4542,86 zł i w pozostałym zakresie powództwo oddalił.

Jednocześnie Sąd orzekł o należnych odsetkach ustawowych za opóźnienie od zgłoszonego roszczenia w oparciu o art. 481 § 1 k.c., 455 k.c. oraz art. 817 k.c. i 14 ust. 1 uoc w myśl którego zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie w terminie 30 dni licząc od dnia złożenia przez poszkodowanego lub uprawnionego zawiadomienia o szkodzie. Zauważyć należy, że w toku postępowania likwidacyjnego strona pozwana decyzją z 28 listopada 2022r. przyznała poszkodowanemu odszkodowania. Poszkodowany nie odniósł się do treści tej decyzji i dopiero strona powodowa pismem z 11 stycznia 2023r. złożyła odwołanie od decyzji i wezwała do zapłaty kwoty 7144,66 zł i 540 zł. Od daty tej należy liczyć 30 termin do weryfikacji zasadności zgłoszonej szkody. Zatem dalsze odszkodowanie z tytułu szkody w pojeździe powinno być spełnione w terminie 30 dni od zgłoszenia tj. najpóźniej do 10 lutego 2023r., zaś pozwana pozostawała w opóźnieniu od 11 lutego 2023 r.

O kosztach orzeczono po myśli art. 100 k.p.c, przyjmując że strona powodowa wygrała proces w 59%. Łączne koszty postępowania wyniosły 6144,00 zł, w tym opłata sądowa 500 zł, wynagrodzenie biegłego łącznie 2010,00 zł, wynagrodzenie pełnomocnika powoda 1817 zł i wynagrodzenie pełnomocnika strony pozwanej 1817 zł. Dokonując stosunkowego rozdzielenia tych kosztów, powód powinien je pokryć do kwoty 2519,04 zł, a pozwana do kwoty 3624,96 zł. Strona powodowa poniosła koszty w łącznej wysokości 4317,00 zł, w tym 500 zł opłata sądowa od pozwu, 2000 zł zaliczka na wynagrodzenie biegłego sądowego oraz 1817 zł koszty zastępstwa procesowego strony powodowej. A zatem strona pozwana powinna zwrócić stronie powodowej koszty w wysokości 1797,96 zł (4317 zł – 2519,04 zł) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia prawomocności wyroku.

1.  Odnotować;

2.  Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi stron pozwanej.

3.  K..14 dni.