Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kłodzku

UZASADNIENIE

Powódka E. K. wniosła o zasądzenie od (...) S.A. z siedzibą w W. kwoty 14 000 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 18 stycznia 2023 r. tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę oraz kwoty 190 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie tytułem odszkodowania za zakup ortezy i temblaka oraz o zasądzenie kosztów procesu. Powódka wskazała w uzasadnieniu pozwu, że 26 maja 2022 r. wpadła w niezabezpieczoną dziurę na skrzyżowaniu ulic (...) i nie była w stanie samodzielnie wstać i dopiero pomógł jej przechodzień, który zadzwonił po pogotowanie ratunkowe, które przewiozło ją do (...) S.A. w P.. Powódka podniosła, że odczuwała bóle ramienia i stawu skokowego, musiała zakupić temblak i ortezę ponosząc koszty w kwocie 190 zł. Powódka podała, że w związku z doznanymi obrażeniami doznała stresu, bóle powodowały u niej bezsenność, obniżenie nastroju, strach i niepewność co do stanu zdrowia, okresowo zmuszona jest przyjmować leki przeciwbólowe, wymaga cały czas pomocy męża przy najprostszych czynnościach dnia codziennego. W związku z tym powódka podała, że domaga się zadośćuczynienia, a za zdarzenie odpowiada ubezpieczyciel Gminy Miejskiej K..

Strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na jej rzecz kosztów procesu zarzucając, że po stronie powódki zachodzi niemożność wykazania, że do zdarzenia doszło w okolicznościach skutkujących odpowiedzialnością Gminy Miejskiej K.. Strona pozwana skoncentrowała się na karcie informacyjnej leczenia szpitalnego z 26 maja 2022 r. Zarzuciła też brak dowodów potwierdzających rzekomo niewłaściwy stan techniczny chodnika i wskazała, że miejsce w którym powódka miała się przewrócić to zwyczajny chodnik, pozbawiony większych nierówności, a znajdujące się w okolicy miejsca zdarzenia nierówności to niewielkie zagłębienie do 2 cm. Następnie strona pozwana dywagowała o ostrożności w poruszaniu się po schodach – choć stan faktyczny sprawy nie dotyczył schodów. Wskazała też, że powódka mogła zasłabnąć ze względu a nadciśnienie i cukrzycę. Zdaniem strony pozwanej, nawet gdyby uznać, że do zdarzenia doszło, to był to nieszczęśliwy wypadek. Z ostrożności procesowej strona pozwana zakwestionowała również wysokość roszczeń. Wniosła także, by biegły sporządził opinię z uwzględnieniem stanu zdrowia powódki przed wypadkiem. Strona pozwana podniosła także, że poniesienie dodatkowych kosztów leczenia i rehabilitacji nie zostało wykazane i wskazała na możliwość nieodpłatnego leczenia i rehabilitacji w ramach NFZ, które są dobrze dostępne.

Pismem z dnia 2 listopada 2023 r. powódka rozszerzyła powództwo dodatkowo o kwotę 48 500 zł domagając się odsetek od kwoty 6 000 zł od dnia 18 stycznia 2023 r. i od kwoty 42 500 zł od dnia wniesienia rozszerzonego pozwu i precyzując roszczenie wniosła o zasądzenie kwoty 62 500 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwoty 20 000 zł od dnia 18 stycznia 2023 r. i od kwoty 42 500 zł od dnia wniesienia pisma rozszerzającego powództwo, kwoty 190 zł tytułem odszkodowania z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 18 stycznia 2023 r. i kwoty 2 940 zł tytułem kosztów opieki z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pisma rozszerzającego powództwo. Powódka sprecyzowała, że domaga się kosztów opieki sprawowanej przez 6 tygodni po 4 h dziennie i przez 2 tygodnie po 2 h dziennie po stawce 15 zł.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 26 maja 2022 r. powódka E. K. ok. godz. 14-ej szła, po zrobieniu zakupów w sklepie „u Dobosza”, do swojej siostry mieszkającej przy ul. (...) w K.. Idąc ul. (...), następnie skręciła w lewo w łącznik pomiędzy tymi dwoma ulicami. Przy końcu drugiego z budynków znajdujących się przy tym łączniku tuż przed miejscem, gdzie przy łączniku znajduje się kilka miejsc parkingowych, w powierzchni tego łącznika znajdował się duży ubytek nawierzchni o wymiarach ok.1,40 m x 1,60 m i głębokości ok.10 cm. Powódka idąc z dwoma torbami zakupów, zahaczyła o dziurę, której nie zauważyła i przewróciła się upadając na prawy bok. Nie była w stanie się podnieść. Po chwili nadszedł inny przechodzień – mężczyzna, który wezwał pogotowie ratunkowe. Pogotowie przyjechało o godz.14.19. Personel pogotowia stwierdził uraz barku i ramienia, podał powódce zastrzyk. Powódkę bardzo bolało ramię i noga, która spuchła. Powódka została przewieziona do (...) Centrum Medycznego S.A. w P..

Dowód: zdjęcia – k.9 – 10, karta medycznych czynności ratunkowych – k. 11, zeznania powódki – k.64, zeznania świadka T. K. – k.63

Na Szpitalnym Oddziale Ratunkowym stwierdzono złamanie nasady bliższej kości ramiennej, skręcenie i naderwanie stawu skokowego. Wykonano badania obrazowe stawu ramiennego i skokowego, które wskazały na złamanie głowy i szyjki kości ramiennej prawej, wieloodłamowe z przemieszczeniem, następnie wskazano na konieczność leczenia operacyjnego powódki na Oddziale (...) Urazowo – Ortopedycznej po uprzednim kontakcie z sekretariatem tego oddziału. Podczas badań rtg, kiedy powódce kazano się położyć i ułożyć prosto rękę, powódka krzyczała z bólu.

Dowód: karta informacyjna leczenia szpitalnego (po sprostowaniu) – k.67 - 68, zeznania powódki – k.64, wynik badania radiologicznego – k.71, 72, 74, 75, płyty z badaniami obrazowymi – k.69, 70, 73

W dniach od 2 do 3 czerwca 2022 r. powódka przebywała na Oddziale (...) S.A. w P. celem przeprowadzenia zabiegu, lecz w związku z obecnością infekcji dróg moczowych zdyskwalifikowano ją z leczenia operacyjnego i zalecono kontrolę za 10 dni w poradni urazowo – ortopedycznej następnie ustalenie kolejnego terminu zabiegu. Powódka musiała zakupić temblak kończyny górnej za 50 zł. Powódka odbyła wizytę w poradni 15 czerwca 2022 r.

Dowód: karta informacyjna leczenia szpitalnego – k. 15 – 16, skierowanie do poradni urazowo – ortopedycznej – k.17, faktura VAT (...) – k.28

Zarówno po powrocie do domu w dniu zdarzenia z (...), jak po pobycie w szpitalu 2-3 czerwca 2022 r. powódka cały czas odczuwała ból. Rękę miała w temblaku – chuście. Spała w pozycji półleżącej, nie mogła zmienić pozycji w łóżku ze względu na ból. Nie była w stanie niczego wykonywać w domu i przy sobie. Mąż pomagał powódce przy myciu, kąpieli, ubieraniu, pielęgnacji. Również zajmował się domem. Powódka dużo płakała, często zażywała leki przeciwbólowe, ponieważ bez nich nie była w stanie spać.

Dowód: zeznania świadka T. K. – k.63, zeznania powódki – k.64

W dniach 28 – 30 czerwca 2022 r. powódka przebywała na Oddziale (...) S.A. w P., gdzie w dniu 29 czerwca 2022 r. wykonano aloplastykę całkowitą urazową odwróconą stawu ramiennego prawego. Powódce usunięto odłam głowy zwichnięty do tyłu uprzednio odizolowano guziki kości ramiennej i ustabilizowano na lejcach. Powódka była w znieczuleniu ogólnym dotchawiczym z monitorowaniem rozszerzonym. Zabieg operacyjny i czas pooperacyjny przebiegały bez powikłań. Pionizacja powódki i chodzenie nastąpiły od pierwszej doby pooperacyjnej. Dren usunięto w pierwszej dobie.

Dowód: karta informacyjna leczenia szpitalnego – k.21 - 22

W dniu 1 lipca 2022 r. powódka zakupiła ortezę stawu barkowego wydatkując 150 zł.

Dowód: faktura VAT (...) – k.29

W dniu 30 czerwca 2022 r. otrzymała skierowanie na zabiegi fizjoterapeutyczne, a termin zabiegów określono na 1 marca 2023 r.

Dowód: skierowanie do poradni urazowo – ortopedycznej – k.19, skierowanie na rehabilitację – k.20

Po operacji powódka również odczuwała ból i wymagała opieki przy czynnościach higieniczno – pielęgnacyjnych, które pomagał jej wykonywać mąż. Powódka nie jest w stanie sama się uczesać, zapiąć biustonosza, nie może podnosić prawej ręki do góry. Powódka odczuwa lęk przed kolejnym upadkiem. Odczuwa wrażenie ciężkiej ręki oraz nadal ból ramienia, od ramienia do łokcia i pod łopatką. Mimo ćwiczeń ręka nadal ją boli. Obecnie zażywa silniejsze leki przeciwbólowe jak ręka ją bardzo boli.

Dowód: zeznania świadka T. K. – k.63, zeznania powódki – k.64

W dniu 11 sierpnia 2022 r. powódka była na kontroli, podczas której lekarz stwierdził, że rana pooperacyjna jest wygojona, lecz występuje ograniczenie ruchomości stawu ramiennego w każdej płaszczyźnie.

Dowód: informacja dla lekarza kierującego – k.25

Na kolejnej wizycie w poradni urazowo – ortopedycznej nastąpiła poprawa ruchomości stawu ramiennego w porównaniu z poprzednią wizytą, choć nadal występowało ograniczenie ruchomości. Zalecono kontrolne rtg celem kontroli prawidłowości osadzenia implantu. Również podczas wizyty w poradni 3 listopada 2022 r. stwierdzono poprawę ruchomości stawu ramiennego i zalecono ćwiczenia czynne stawu ramiennego, rehabilitację i kontrolę po rehabilitacji.

Dowód: informacja dla lekarza kierującego – k.26, 27

Łącznik, na którym powódka upadła stanowi działkę nr (...) i stanowi własność Gminy Miejskiej K. i w rejestrze gruntów oznaczony jest jako droga.

Dowód: wydruk z geoportalu – k.129, wypis z rejestru gruntów – k.152 – 153, kopia mapy – k.154, akta księgi wieczystej SW1K/00095275/9 (wydruk KW – okładka – tył)

Na skutek zgłoszenia zdarzenia wskazano na ubezpieczyciela Gminy Miejskiej K. w zakresie odpowiedzialności cywilnej, którym była (...) S.A. Powódka zgłosiła szkodę pismem z dnia 11 października 2022 r., lecz strona pozwana odmówiła rozpoznania roszczeń wskazując, że ubezpieczony nie uznał swej winy, ponieważ zdarzenie nie zostało potwierdzone i udokumentowane oraz nie powiadomiono ubezpieczonego o zdarzeniu, a ponadto, strona pozwana powołała zapis w dokumentacji medycznej wskazujący na upadek w łazience. Pismem z dnia 13 grudnia 2022 r. powódka reprezentowana przez pełnomocnika uzupełniła dokumentację i zgłosiła żądanie zapłaty zadośćuczynienia w kwocie 20 000 zł i odszkodowania w kwocie 190 zł, lecz strona pozwana podtrzymała swoje stanowisko. Strona pozwana pismem z dnia 19 grudnia 2022 r. nie znalazła podstaw do zmiany stanowiska.

Dowód: pismo UM w K. – k.30, pismo z dnia 11.10.2022 r. – k.31, pismo strony pozwanej – k.32, pismo z dnia 13.12.2022 r. – k.34 – 35, pismo pozwanej z dnia 19.12.2022 r. – k.376

W przeszłości powódka miała złamanie ręki lewej kości promieniowej w miejscu typowym i była leczona operacyjnie. W wyniku zdarzenia z dnia 26 maja 2022 r. doznała złamania wieloodłamowego głowy kości ramiennej prawej i przeszła protezoplastykę totalna odwrócona stawu barkowego oraz doznała urazu skrętnego lewego stawu skokowego. W wyniku złamania wieloodłamowego doznała trwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 25 %. Obecnie biegły stwierdził typowe zmiany po zabiegu – ograniczenie ruchomości w stawie barkowym. Po złamaniu wieloodłamowym szyjki kości ramiennej oraz zabiegu protezy stawu barkowego zawsze wtórnie dochodzi do zaburzeń ruchomości w stawie barkowym. Z powodu konieczności oszczędzania kończyny powódka wymagała pomocy osoby trzeciej. Obecnie powódka nie jest zdolna do wykonywania czynności prawą kończyną ponad głową i nie jest zdolna do wykonywania ciężkich prac tą kończyną. Po wypadku powódka wymagała pomocy osoby trzeciej przez 6 tygodni 4 godziny dziennie oraz przez kolejne 2 tygodnie po 2 godziny.

Dowód: opinia biegłego sądowego z zakresu ortopedii – traumatologii S. G. – k.83 – 86

Koszt usług opiekuńczych na terenie Gminy K. od dnia 1 stycznia 2022 r. ustalono na 15 zł, natomiast usług specjalistycznych na 30 zł.

Dowód: uchwała nr 331/ (...) – k.101

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie co do kwoty 56 130 zł.

W niniejszej sprawie bezsporna była jedynie legitymacja procesowa bierna pozwanej jako ubezpieczyciela Gminy Miejskiej K., ponieważ była ubezpieczycielem z tytułu umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej Gminy. Strona pozwana mimo przeprowadzonych dowodów nie zmieniła swojego stanowiska zaprzeczając zarówno miejscu zdarzenia, okolicznościom, zasadzie odpowiedzialności ubezpieczonego, a także wysokości zgłoszonych roszczeń.

Wbrew jednak temu stanowisku, z dowodów w postaci zdjęć, zeznań powódki E. K., oględzin przeprowadzonych w miejscu upadku powódki i karty medycznych czynności ratunkowych jednoznacznie wynika, że na działce nr (...) stanowiącej łącznik między ulicami (...), która stanowi własność Gminy Miejskiej K., do dnia oględzin znajdowała się bardzo duża dziura – ubytek w nawierzchni asfaltowej tego łącznika. Załączone do pozwu zdjęcia obrazują ją w sposób jednoznaczny, natomiast oględziny wykazały, że obecnie ubytek tej nawierzchni jest większy. Ponadto, z karty medycznych czynności ratunkowych wynika niezbicie, że jednostka pogotowania ratunkowego przyjechała na ulicę (...) i oznaczyła, że był to wjazd za sklepem (...) (opis miejsca zdarzenia) oraz, że powódka przewróciła się na prawy bok i widoczna była deformacja stawu barkowego oraz bolesność, doznała również urazu kostki lewej i opuchlizny. Trudno uznać za przekonywające zarzuty, że Gmina Miejska K. odmówiła uznania swej odpowiedzialności wskazując, że nie została zawiadomiona o zdarzeniu. Nie sposób zrozumieć taki argument w sytuacji, gdy powódka doznała poważnego złamania, odczuwała duży ból, nie mogła samodzielnie wstać i następnie wystąpił u niej dodatkowy problem zdrowotny, przez który została zdyskwalifikowana z operacji w dniu 3 czerwca 2022 r. Poszkodowany w takiej sytuacji przede wszystkim podejmuje działania nakierowane na leczenie, by chronić swoje dobro osobiste jakim jest zdrowie. Nie jest w takich momentach kluczowe zgłaszanie zdarzenia. Niejednokrotnie poszkodowani podejmują później czynności związane ze zgłoszeniem szkody i roszczeń i jest to naturalna kolejność. Rzeczą poszkodowanych jest jedynie zadbanie o zgłoszenie roszczeń w terminie, gdy nie dojdzie do przedawnienia, a nadto wykazanie odpowiednimi dowodami tychże roszczeń.

Zgodnie z przepisem art. 20 pkt 4 i 10 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. Nr 14, poz. 60 z późn. zm.) do zarządcy drogi należy w szczególności utrzymanie nawierzchni drogi, chodników, drogowych obiektów inżynierskich, urządzeń zabezpieczających ruch i innych urządzeń związanych z drogą, z wyjątkiem części pasa drogowego, o których mowa w art. 20f pkt 2, przeprowadzanie okresowych kontroli stanu dróg i drogowych obiektów inżynierskich oraz przepraw promowych, ze szczególnym uwzględnieniem ich wpływu na stan bezpieczeństwa ruchu drogowego, w tym weryfikację cech i wskazanie usterek, które wymagają prac konserwacyjnych lub naprawczych ze względu na bezpieczeństwo ruchu drogowego.

Jak wynika z oględzin miejsca zdarzenia oraz zdjęć ubytków w nawierzchni drogi stanowiącej działkę nr (...) właściciel tej nieruchomości – ubezpieczona Gmina Miejska K. nie uczyniła zadość wymaganiom ww. przepisów, bowiem ubytek w nawierzchni jest bardzo duży i głęboki. Choć od zdarzenia minęły prawie dwa lata, w dalszym ciągu istnieje przedmiotowy ubytek istnieje, a ponadto – jak wynika z oględzin – idąc łącznikiem działką nr (...) co jakiś czas po prawej stronie występują dziury. To zaś przesądza o winie tego podmiotu w zakresie utrzymania drogi. W związku z tym strona pozwana jako ubezpieczyciel Gminy Miejskiej K. ponoszącej odpowiedzialność na podstawie art.416 k.c. w zw. z art.415 k.c., ponosi odpowiedzialność za zdarzenie z dnia 26 maja 2022 r. z udziałem powódki na mocy art.822 k.c. Zwrócić należy uwagę, że strona pozwana w żaden sposób nie odniosła się do kwestii utrzymania nawierzchni drogi – działki nr (...) zaprzeczając jedynie zdarzeniu.

W kontekście powyższego strona pozwana jest zobowiązana do zapłaty zadośćuczynienia i odszkodowania.

Zupełnie chybione są zarzuty strony pozwanej powołującej, że z opinii biegłego wynika, iż komfort życia powódki już przed zdarzeniem był znacznie obniżony – powódka bowiem przebyła uprzednio operację z powodu złamania kości lewej ramiennej w miejscu typowym. Strona pozwana mija się z prawdą takim stwierdzeniem , ponieważ w żadnym fragmencie opinii biegły nie zawarł stwierdzenia, że z uwagi złamanie kości ramiennej prawej w miejscu typowym komfort życia powódki był obniżony. Biegły stwierdził, że w lewej kończynie po stronie dłoniowej stawu nadgarstkowego blizna pooperacyjna, w stawie nadgarstkowym ograniczenie zgięcia grzbietowego 20 stopni. Strona pozwana, abstrahując od zawarcia kwestii niezwiązanych ze sprawą a dotyczącą schodów, poprzestała na zaprzeczaniu okolicznościom zdarzenia wynikającym z dowodów zaoferowanych przez powódkę, natomiast sama żadnych istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy dowodów nie zawnioskowała. Strona pozwana nie bacząc na zdjęcia z ubytkami na drodze – działce nr (...) uznała, że ze względu na cukrzycę insulinozależną powódka mogła zasłabnąć, lecz żadnego wniosku dowodowego, zgodnie z art. 6 k.c. i art.232 zd. 1 k.p.c., w tym zakresie nie złożyła.

Mając na względzie dowody z dokumentacji medycznej, opinię biegłego sądowego z zakresu traumatologii i ortopedii, zeznania świadka T. K. i powódki stwierdzić należy, że tworzą one spójną i logiczną całość. Na podstawie tych dowodów sąd ustalił nie budzący żadnych wątpliwości stan faktyczny. Do zdarzenia doszło w miejscu wskazywanym przez powódkę i odpowiedzialność za to zdarzenie ponosi storna pozwana jako ubezpieczyciel właściciela działki nr (...) stanowiącej drogę, zgodnie z zapisem w ewidencji gruntów. Opinia biegłego została sporządzona profesjonalnie, odnosiła się do wszystkich kwestii wynikających z tezy dowodowej, ponadto strony jej nie kwestionowały.

Powódka wskutek ubytku w nawierzchni drogi, którą się poruszała doznała urazu skrętnego stawu skokowego oraz poważnego w skutkach złamania wieloodłamowego głowy kości ramiennej prawej. Między istniejącą dziurą a skutkami na zdrowiu powódki istnieje związek przyczynowy, o którym mowa w art.361 § 1 k.c. Gdyby ubytku w nawierzchni nie było, do upadku powódki by nie doszło. Skoro doszło do uszkodzenia ciała i wywołania rozstroju zdrowia u powódki, to zgodnie z przepisem art.445 k.c. powódce należy się zadośćuczynienie, a na podstawie art.444 § 1 k.c. odszkodowanie związane z ze zwrotem kosztów wydanych na zakup ortezy i temblaka oraz kosztów opieki.

W odniesieniu do zadośćuczynienia stwierdzić należy, że ma mieć przede wszystkim charakter kompensacyjny, wobec czego jego wysokość nie może stanowić zapłaty symbolicznej, lecz musi przedstawiać jakąś ekonomicznie odczuwalną wartość. Jednocześnie wysokość ta nie może być nadmierną w stosunku do doznanej krzywdy, ale musi być „odpowiednia” w tym znaczeniu, że powinna być – przy uwzględnieniu krzywdy poszkodowanego – utrzymana w rozsądnych granicach, odpowiadających aktualnym warunkom i przeciętnej stopie życiowej społeczeństwa. Niewątpliwie upadek i doznane urazy spowodowały u powódki ból, z którym bez tabletek przeciwbólowych nie była w stanie funkcjonować. Powódka musiała przejść operacyjne leczenie złamania wieloodłamowego głowy kości ramiennej prawej, była do zabiegu operacyjnego znieczulana. Ból odczuwała również po zabiegu. Ponadto w okresie między 26 maja 2022 r. a 29 czerwca 2022 r. powódka funkcjonowała oczekując na zabieg operacyjny cały czas odczuwając dolegliwości bólowe, nie była w stanie wykonywać czynności samoobsługowych, miała problemy ze snem i zmianą pozycji ciała. Następnie konsekwencje urazu i przebytej operacji, na które wskazywał biegły sądowy, skutkowały ograniczeniem ruchomości w zakresie odwodzenia kończyny do przodu i do tyłu oraz skutkowały trwałym uszczerbkiem za zdrowiu w wysokości 25 %. Uszczerbek na zdrowiu jest jednym z elementów istotnych dla ustalenia wysokości zadośćuczynienia, lecz nie ma przeważającego znaczenia. Odczuwane dolegliwości bólowe, ograniczenia ruchomości i miały znaczący wpływ na wysokość zadośćuczynienia. Sąd uznał, że adekwatnym zadośćuczynieniem kompensującym krzywdę powódki, która niewątpliwie była duża, będzie 53 000 zł. Strona pozwana nie wypłaciła żadnej kwoty z tego tytułu powódce. W związku z tym należne są od zasądzonego roszczenia odsetki ustawowe za opóźnienie od kwoty 14 000 zł od dnia 18 stycznia 2023 r. i od kwoty 39 000 zł od dnia 19 grudnia 2022 r.. Odsetki należą się po upływie 30 dni w przypadku kwoty 14 000 zł liczonego od 19 grudnia 2022 r. – data sporządzenie pisma przez pozwaną i od kwoty 39 000 zł od dnia następnego po doręczeniu stronie pozwanej odpisu pisma rozszerzającego powództwo. Pismo rozszerzające powództwo doręczono pełnomocnikowi strony pozwanej w dniu 17 listopada 2023 r. (k.106). Termin 30 – dniowy na spełnienie świadczenia, który powinien być liczony od dnia zawiadomienia o szkodzie wynika z przepisu art.817 k.c. Powódka wcześnie zgłosiła szkodę, niż żąda odsetek.

Powódka wykazała również wydatki poniesione na zakup temblaka i ortezy przedkładając na tę okoliczność faktury. Wbrew twierdzeniom strony pozwanej, mimo że powódka korzystała z publicznej służby zdrowia, to w karcie informacyjnej z 26 maja 2022 r. zalecono unieruchomienie ręki w chuście i odciążenie kończyny, a po operacji ortezę stawu barkowego. Strona pozwana nie wykazała, że powódka mogła te rzeczy otrzymać w ramach finansowania przez NFZ, nie wnioskując żadnego dowodu na tę okoliczność. Gdyby taki sprzęt ortopedyczny był gwarantowany przez NFZ i w rozsądnym terminie, to jego wydanie winno nastąpić w placówce medycznej. W związku z tym sąd zasądził na rzecz powódki kwotę 190 zł tytułem zwrotu wydatków poniesionych przez nią na zakup chusty i ortezy z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 18 stycznia 2023 r., ponieważ roszczenie takie zostało zgłoszone w piśmie z 13 grudnia 2022 r., a termin 30 – dniowy upłynął 17 stycznia 2023 r.

Uwzględnieniu podlegały również koszty opieki sprawowane przez męża powódki nad nią. Oczywistym jest, że skoro powódka nie była w stanie wykonywać czynności higienicznych i pielęgnacyjnych przy sobie, robić posiłków, to istotnie od 26 maja 2022 r. przez 6 tygodni, a więc 42 dni, niezbędna była opieka w większym wymiarze 4 godzin dziennie, następnie jeszcze przez dwa tygodnie po 2 godziny dziennie. Zwrócić należy uwagę, że w związku z brakiem możliwości podnoszenia ręki prawej, odczuwanym bólem powódka bez pomocy osoby trzeciej nie byłaby w stanie funkcjonować.

Stanowisko strony pozwanej w zakresie kosztów opieki jest bezzasadne w odniesieniu do przepisu art.444 § 1 k.c., art.361 § 1 k.c. oraz powoływanego przez nią uchwały SN z dnia 22 lipca 2020 r. III CZP 31/19. W uzasadnieniu uchwały stwierdzono, że szkodą w rozważanym przypadku jest już sama konieczność zapewnienia poszkodowanemu opieki; przesłanką warunkującą skuteczność żądania zapłaty tych kosztów nie jest faktyczne ich poniesienie. Nieodpłatność nie oznacza bezpłatności opieki, gdyż ma ona zawsze określoną wartość. Poszkodowany może zatem dochodzić zapłaty kosztów opieki (ustalonych według ceny rynkowych) nawet wtedy, gdy była ona sprawowana nieodpłatnie przez członków rodziny. Powódka wykazała, że mąż zmuszony był sprawować opiekę we wszelkich czynnościach z uwagi na doznane obrażenia. Biegły sądowy w opinii potwierdził konieczność sprawowania opieki. Strona pozwana natomiast w oderwaniu od realiów życia podniosła, że powódka powinna udowodnić, że opieka była realizowana. Zastanowić należałoby się, jaki dowód powinien temu służyć, być może stronie pozwanej chodziło o dowód z nagrań z czynności opiekuńczych. Powódka zawnioskowała zeznania świadka – męża, który się nią opiekował, co jest normalne w małżeństwie, również powódka zeznawała na te okoliczności. Dla strony pozwanej te dowody w istocie te dowody nie istnieją. W tym miejscu stwierdzić stanowczo należy, że stanowisko strony pozwanej jest zaskakujące i w odniesieniu do podnoszonych argumentów zupełnie nie do zaakceptowania.

Mając na względzie opinię biegłego i treść powołanej uchwały oraz art.444 § 1 k.c. sąd uznał, że stawka 15 zł za godzinę opieki nie jest wygórowana i zasądził kwotę 2 940 zł (6 tygodni x 7 dni x 4 godziny x 15 zł + 2 tygodnie x 7 dni x 2 godziny x 15 zł, a więc 196 godzin x 15 zł). Odsetki za opóźnienie należały się od dnia następnego po dniu doręczenia odpisu pisma rozszerzającego powództwo.

Dalej idące powództwo sąd oddalił. Sąd nie uwzględnił zadośćuczynienia w kwocie 9 500 zł jako wygórowanego mając na względzie, że powódka przed przedmiotowym zdarzeniem doznała złamania skutkującego ograniczonym zgięciem nadgarstka, a ponadto kwestia bólu odczuwanego od 2 czerwca do 29 czerwca 2022 r. wynikała z niemożności przeprowadzenia operacji z przyczyn leżących po stronie powódki, za które strona pozwana nie odpowiada, a mianowicie infekcji dróg moczowych. Okoliczność, że powódka w tym czasie oczekiwała na operację i odczuwała ból i inne związane z tym niedogodności nie może skutkować wyższym zadośćuczynieniem. Sąd oddalił również żądane od wcześniejszego terminu odsetki od zadośćuczynienia 6 000 zł od dnia 18 stycznia 2023 r. Skoro w pozwie od zadośćuczynienia w kwocie 14 000 zł powódka żądała odsetek od 18 stycznia 2023 r., to nie może być mowy, że rozszerzając powództwo ponowienie żąda odsetek od kwoty 6 000 zł od tej daty, najprawdopodobniej uznając, że o taką kwotę występowała w wezwaniu do zapłaty.

Na marginesie wskazać należy, że zarówno pełnomocnik powódki, jak i strony pozwanej w uzasadnieniu pozwu i odpowiedzi na pozew przytaczali okoliczności zupełnie nie związane ze stanem faktycznym. Pełnomocnik strony powodowej pisał o uderzeniu w bok pojazdu powódki i podał datę zdarzenia jako 6 maja 2022 r., następnie 26 maja 2022 r. Natomiast pełnomocnik strony pozwanej wskazywał, że schody po których się poruszała [ powódka] na całej swojej długości były utrzymane w stanie idealnej gładkości czy czystości. Świadczy to o braku dbałości o należyte przygotowanie pism procesowych i wysyłanie ich bez uprzedniego przeczytania.

Sąd rozstrzygnął o kosztach procesu określając, że powódka wygrała do w 85 %, zaś strona pozwana w 15 %. (56 130: 65 630) i na mocy art.108 § 1 zd. 2 k.p.c. pozostawił ich szczegółowe wyliczenie referendarzowi sądowemu.