Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kłodzku

UZASADNIENIE

(...) Sp. z o.o. Sp.k w B. wniosła pozew przeciwko (...) S.A. w W. o zapłatę kwoty 10626,07 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 9.12.2021r. do dnia zapłaty, tytułem zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego w związku z kolizją drogową z dnia 12.08.2021r., której sprawca ubezpieczony był u strony pozwanej od odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. Podał, że w związku z likwidacją szkody w swoim pojeździe, poszkodowany P. F. wynajął od powoda samochód zastępczy, uzgadniając stawkę dobową za najem w wysokości 180 zł netto (221,40 zł brutto) na okres od 16 sierpnia do 3 listopada 2021r. (81 dni). Po zgłoszeniu szkody i przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego strona pozwana wypłaciła z tego tytułu odszkodowanie w wysokości 3413,25 zł, uznając za zasadny okres jedynie 37 dni oraz stawkę dobową najmu w kwocie 75 zł netto. Na podstawie umowy cesji z dnia 3.11.2021r., poszkodowany przelał na powoda przysługującą mu względem pozwanego wierzytelność w zakresie zwrotu kosztów najmu auta zastępczego. Niniejszym pozwem powód dochodził zapłaty, tytułem zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego za okres od 16 sierpnia do 15 października 2021r., pomniejszony o jeden dzień na zamianę pojazdu, tj. 60 dni, według stawki 160 zł netto za dobę. Dodatkowo powód domagał się zapłaty, tytułem zwrotu kosztów holowania pojazdu uszkodzonego w wypadku w wysokości 755,32 zł.

Strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa. Zarzuciła, że zaoferowała poszkodowanemu zorganizowanie pojazdu zastępczego w ramach własnej sieci po cenie 75 zł netto za dobę oraz, że okres najmu został bezzasadnie przedłużony. Powołując się na obowiązek poszkodowanego podejmowania działań zmierzających do zminimalizowania szkody, podniosła, że brak z jego strony takiego działania nie może zwiększać obowiązku odszkodowawczego osoby obowiązanej do naprawienia szkody. Zarzuciła, że poszkodowany bezpodstawnie zwiększył rozmiar szkody poprzez zwiększenie kosztu najmu pojazdu zastępczego.

Stan faktyczny:

W dniu 12.08.2021r. w kolizji drogowej uszkodzony został samochód osobowy marki C. (...), będący własnością P. F.. Pozwany był ubezpieczycielem sprawcy wypadku z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych.

Poszkodowany zgłosił szkodę w pozwanym Zakładzie Ubezpieczeń w dniu 17.08.2021r.

Na czas likwidacji szkody, poszkodowany zawarł z powodem umowę najmu pojazdu zastępczego marki V. (...), które to pojazdy użytkował w okresie od 16.08 do 3.11.2021r., po stawce dobowej ustalonej na kwotę 180 zł netto. Pozwana zwróciła częściowo koszty najmu pojazdu zastępczego, uznając za zasadny okres najmu w wymiarze 39 dni (16.08 – 19.09.2021r.) wg stawki 75 zł netto.

Na podstawie umowy cesji wierzytelności z dnia 3.11.2021r. poszkodowany sprzedał powodowi wierzytelność z tytułu kosztów najmu pojazdu zastępczego w związku ze szkodą komunikacyjną z dnia 12.08.2021r. W tym samym dniu powód zawiadomił pozwaną o przelewie wierzytelności i wezwał do zapłaty odszkodowania na podstawie faktury VAT nr (...), wystawionej na kwotę 24051,52 zł, domagając się zapłaty m.in. z tytułu kosztów najmu pojazdu zastępczego i kosztów holowania pojazdu uszkodzonego w wysokości 755,32 zł. Wezwanie doręczono pozwanemu w dniu 8.11.2021r.

Bezsporne.

Sąd ustalił:

Uszkodzony samochód poszkodowanego nie nadawał się do dalszej jazdy, został odholowany na parking powoda w B.. Czynnościami, związanymi z holowaniem pojazdu zajął się powód. Koszt holowania wyniósł 755,32 zł, w tym:

dojazd do poszkodowanego: 5,80 zł x 23,6 km = 136,88 zł netto

przewóz samochodu: 6,20 zł x 25,4 km = 157,48 zł netto

powrót do bazy: 5,80 zł x 3,4 km = 19,72 zł netto

czynności załadunkowe i rozładunkowe 150 zł netto x 2.

Dowód:

specyfikacja czynności pomocy drogowej z 16.08.2021r. (k-24)

Uszkodzony w wypadku samochód, stanowiący własność R. F., był stale użytkowany przez P. F., którego właściciel upoważnił do występowania w postępowaniu likwidacyjnym i decydowania o sposobie likwidacji szkody.

Zgłaszając szkodę, poszkodowany podał adres do korespondencji:(...) sp. zo.o. Os. (...) w B. oraz wskazał numer telefonu osoby do kontaktu w sprawie oględzin uszkodzonego pojazdu – P. W., która to, jako upoważniony przez poszkodowanego pełnomocnik, przekazała pozwanemu zgłoszenie szkody w dniu 17.08.2021r. Pismem z dnia 20.08.2021r., skierowanym na w.w. adres do korespondencji, wysłanym pocztą elektroniczną, pozwany poinformował o otrzymaniu zgłoszenia o wypłatę odszkodowania z policy OC za zdarzenie z 12.08.2021r. Do pisma dołączono druk, zawierający Zasady wynajmu pojazdu zastępczego, w których zachęcano do skorzystania z pomocy pozwanego w organizacji wynajmu pojazdu zastępczego, wskazano numer infolinii do kontaktu w tym celu; w razie zaś samodzielnego zorganizowania wynajmu, poinformowano, że w przypadku wynajmu pojazdu w segmencie C, na okres powyżej 7 dni, pozwany akceptuje stawkę dobową w wysokości 75 zł netto, oraz, że w przypadku szkody częściowej, zwrotowi podlegają koszty najmu za czas naprawy uszkodzonego pojazdu.

Dowód:

oświadczenie R. F. (k-86)

pełnomocnictwo z 16.08.2021r. (k-26)

umowa zlecenia z 16.08.2021r. (k-25)

pismo P. W. do pozwanego z 17.08.2021r. (k-31);

zgłoszenie szkody komunikacyjnej (k-32)

pismo pozwanego z 20.08.2021r. (k-34-37)

Pismem z dnia 23.08.2021r., pełnomocnik poszkodowanego P. W. poinformowała pozwanego, że poszkodowany wynajął już pojazd zastępczy z rynku lokalnego, dołączając warunki najmu i pełnomocnictwo. Jednocześnie, zwróciła się do pozwanego o przedstawienie oferty najmu pojazdu, w celu zweryfikowania, czy oferta pozwanego jest zgodna z oczekiwaniami poszkodowanego.

Pismem z dnia 26.08.2021r. ponowił prośbę, wskazując, że oczekuje na odpowiedź. W tym samym dniu pozwany odpowiedział, że zasady wynajmu pojazdu zastępczego zostały wysłane wraz z pismem z 20.08.2021r. W odpowiedzi, pełnomocnik poszkodowanego zwrócił się z prośbą o wskazanie wypożyczalni najbliższej miejsca zamieszkania poszkodowanego, która dysponuje pojazdem w segmencie auta uszkodzonego, oraz o wysłanie tam zlecenia najmu pojazdu, a wcześniej o spowodowanie, aby partner pozwanego wysłał umowę najmu i regulamin świadczenia usług, aby poszkodowany mógł zdecydować, z którą firmą będzie kontynuować najem. Jednocześnie ponownie wysłano warunki najmu, istotne dla poszkodowanego.

Pismem z dnia 27.08.2021r. pozwany poinformował, że może zrealizować usługę najmu, że przekazuje kontakt do wypożyczalni, która kontaktuje się i umawia podstawienie pojazdu, oraz, że (...) nie ma w posiadaniu wewnętrznych dokumentów wypożyczalni.

W odpowiedzi, pełnomocnik poszkodowanego ponowił prośbę, a następnie poinformował, w pismach z dnia 3 i 24 września oraz 1, 8, 14 i 20 października 2021r., że wciąż oczekuje na odpowiedź.

W dniu 22.09.2021r. pozwany zwrócił się o podanie numeru telefonu do poszkodowanego, aby wypożyczalnia mogła się skontaktować. Poinformował jednocześnie, że w chwili obecnej może zorganizować wynajem, ale nie ma w sprawie jeszcze odpowiedzialności Policja/oświadczenie sprawcy.

W odpowiedzi, pełnomocnik poszkodowanego wskazał, że w sprawie wynajmu należy kontaktować się z pełnomocnikiem.

Dowód:

pisma pełnomocnika poszkodowanego z dnia 23, 26.08.2021r. (k-39, 41, 43, 44, 45,64-67, 80, 92-94)

pisma pozwanego z 26, 27.08., 22.09.2021r. (k-43,44, 80, 92-94 )

szczegółowe warunki najmu z 16.08.2021r. (k-30)

Poszkodowany naprawił samochód dopiero po wypłaceniu odszkodowania przez pozwany Zakład. Do naprawy przystąpił po akceptacji pełnych kosztów, co miało miejsce w dniu 7.10.2021r.

Dowód:

oświadczenie P. F. (k-85)

pismo pozwanej z 7.10.2021r. z kosztorysem (k-73-75).

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Kwestia odpowiedzialności pozwanej za skutki wypadku z dnia 12.08,2021r., jak również legitymacji czynnej, nie była sporna. Powód uzasadnił swoją legitymację wobec pozwanego ubezpieczyciela tym, że nabył wierzytelność o wypłatę odszkodowania, z tytułu kosztów najmu pojazdu zastępczego, od poszkodowanego, na podstawie umowy cesji (art. 509 k.c.). Poza sporem było również, że dotychczas pozwana wypłaciła powodowi kwotę 3413,25 zł, tytułem zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego, przyjmując jako bezsporny okres 37 dni najmu, po stawce 75 zł netto za dobę.

Należność dochodzona w pozwie obejmowała różnicę między kosztami wynajmu samochodu zastępczego, naliczonymi przez powoda w okresie od 16.08 do 15.10.2021r. (60 dni), a wysokością odszkodowania, wypłaconego przez pozwanego ubezpieczyciela. Powód dochodził zapłaty, tytułem kosztów najmu pojazdu zastępczego przez dalsze dni, nieuznane przez pozwanego. Sporna była wysokość stawki za dobę najmu pojazdu oraz okres najmu.

Odnośnie stawki dobowej najmu, wskazać na wstępie należy, że poszkodowany nie miał obowiązku poszukiwać podmiotu, oferującego najniższe stawki. Wystarczy, aby stawki najmu pojazdu nie odbiegały rażąco od średnich stawek na rynku lokalnym.

W rozpoznawanej sprawie strona pozwana zarzuciła, że oferowała poszkodowanemu bezgotówkowy wynajem pojazdu zastępczego w jednej ze współpracujących z nią wypożyczalni, bez konieczności ponoszenia jakichkolwiek opłat, w tym opłat z tytułu podstawienia i odbioru pojazdu – za cenę 75 zł netto za dobę. Podniosła, że za taką stawkę możliwy był najem pojazdu w zbliżonym standardzie do uszkodzonego, poszkodowany zaś nie skorzystał z tej oferty, wynajmując pojazd zastępczy od powoda za dużo wyższą cenę.

Ustalono, że poszkodowany został poinformowany przez pozwanego ubezpieczyciela sprawcy wypadku o akceptowanej wysokości stawki dobowej najmu pojazdu zastępczego w piśmie z dnia 20.08.2021r., skierowanym na wskazany przez poszkodowanego adres do korespondencji, i wysłanym pocztą elektroniczną. Do pisma dołączono druk, zawierający Zasady wynajmu pojazdu zastępczego, w których zachęcano do skorzystania z pomocy pozwanego w organizacji wynajmu pojazdu zastępczego, wskazano numer infolinii do kontaktu w tym celu; w razie zaś samodzielnego zorganizowania wynajmu, poinformowano, że w przypadku wynajmu pojazdu w segmencie C, na okres powyżej 7 dni, pozwany akceptuje stawkę dobową w wysokości 75 zł netto, oraz, że w przypadku szkody częściowej, zwrotowi podlegają koszty najmu za czas naprawy uszkodzonego pojazdu. W odpowiedzi, pismem z dnia 23.08.2021r., pełnomocnik poszkodowanego poinformowała pozwanego, że poszkodowany wynajął już pojazd zastępczy spoza sieci pozwanego, dołączając warunki najmu i pełnomocnictwo. Jednocześnie, zwróciła się do pozwanego o przedstawienie oferty najmu pojazdu, w celu zweryfikowania, czy oferta pozwanego jest zgodna z oczekiwaniami poszkodowanego, oraz w celu umożliwienia poszkodowanemu decyzji, z kim chce kontynuować najem. Jak wynika z wydruków e-maili, dołączonych do pozwu, prośba ta była wielokrotnie ponawiana, jednakże bezskutecznie, podobnie, jak prośba o podstawienie auta zastępczego (zawarta w e-mailu z 22.09.2021r.). Zarzut pozwanego, że działania pełnomocnika poszkodowanego były pozorne, nie zasługiwał na uwzględnienie. Przeciwnie bowiem, to pozwanemu można zarzucić pozorność i gołosłowność głoszonych deklaracji organizacji pojazdu zastępczego. Pomimo wielokrotnych wniosków, pozwany nie zaoferował poszkodowanemu samochodu zastępczego porównywalnej jakości, co uszkodzony, który spełniałby oczekiwane przez niego warunki. Zarazem pozwany nie zarzucał, aby ujawnione wobec niego warunki najmu i oczekiwania były wygórowane. Faktycznie poprzestał na wysłaniu druku Zasad wynajmu pojazdu zastępczego, przyjętych jednostronnie i obowiązujących w pozwanym Zakładzie, i zaniechał dalszej realnej współpracy w tej kwestii z poszkodowanym. W szczególności dowód z nagrania rozmowy telefonicznej, zawnioskowany przez pozwanego, nie może prowadzić do odmiennego wniosku. Po pierwsze, skoro poszkodowany upoważnił pełnomocnika do działania w jego imieniu w postępowaniu likwidacyjnym, w tym w zakresie najmu pojazdu zastępczego, to z nim, tj. ustanowionym pełnomocnikiem, należało konsekwentnie kontaktować się w tej sprawie, nie zaś telefonować bezpośrednio, wbrew dyspozycji, z poszkodowanym, który korzystał już pojazdu zastępczego i z jego punktu widzenia nie zachodziła potrzeba ponownego rozważania tej kwestii. Tym bardziej, że ani podczas nagranej rozmowy telefonicznej, ani nigdy wcześniej osobiście nikt ze strony pozwanej nie poinformował go o możliwych konsekwencjach wynajmu samochodu po wyższej stawce, niż akceptowana przez pozwanego, ani o dopuszczalnych stawkach. Po drugie – z nagrania rozmowy, przedłożonego przez stronę pozwaną nie wynika, ani kiedy taka rozmowa została przeprowadzona, ani z kim. W szczególności, wobec nieujawnienia tożsamości rozmówcy, nie sposób przyjąć, że pracownik pozwanego rozmawiał z P. F., użytkownikiem pojazdu, upoważnionym przez właściciela R. F. do występowania wobec ubezpieczyciela w toku postępowania likwidacyjnego i decydowania o sposobie likwidacji szkody (k.86). Tym bardziej, że pełnomocnik pokrzywdzonego nie ujawnił, na prośbę pozwanego, numeru telefonu poszkodowanego, zwracając uwagę, że kontakt ten ma przebiegać konsekwentnie z ustanowionym pełnomocnikiem. Wbrew temu, pozwany zainicjował kontakt z – jak twierdzi poszkodowanym – i w toczącym się postępowaniu próbuje wykorzystać ten fakt na swoją korzyść, dowodząc nieudolnie, że poszkodowany bezzasadnie doprowadził do zwiększenia rozmiarów szkody. Tymczasem, nawet, jeśli przedłożone przez pozwanego nagranie dotyczy rozmowy przeprowadzonej z uprawnionym poszkodowanym, co w żadnym razie nie wynika z jego treści, to podkreślić należy, że w rozmowie tej pracownik pozwanego nawet nie wspomniał o ponawianych przez pełnomocnika poszkodowanego prośbach dotyczących organizacji pojazdu zastępczego, o prowadzonej w tym temacie korespondencji, ani też o akceptowanej przez pozwanego stawce najmu, czy też o obowiązku minimalizacji szkody. Z przebiegu nagrania wynika wręcz, że osoba, z która rozmawia pracownik pozwanego, nie jest świadoma tego, że narusza jakiś obowiązek i doprowadza do zwiększenia rozmiaru szkody. Powołując się na dowód z nagrania rozmowy – rzekomo przeprowadzonej z poszkodowanym, pozwana nie wykazała zarazem, że odpowiednio poinformowała tegoż poszkodowanego o konsekwencjach wynajmu pojazdu spoza sieci (...). Pozwana zaś poprzestała na wysłaniu informacji do ustanowionego pełnomocnika i faktycznie zaprzestała realnej współpracy z nim, zamiast tego powołując się na pozorny kontakt z pokrzywdzonym. Pozwana zarzucała poszkodowanemu naruszenie obowiązku minimalizacji szkody, sama jednak postąpiła nielojalnie wobec wierzyciela, wykorzystując jest usprawiedliwioną niewiedzę co do przebiegu dotychczasowego postępowania likwidacyjnego, skoro dotychczas kontaktowała się wyłącznie z jego pełnomocnikiem. Ustanawiając bowiem w sprawie pełnomocnika, pokrzywdzony mógł liczyć na to, że ten fachowo i rzetelnie będzie go reprezentował w kontaktach z zakładem ubezpieczeń. Okoliczność, że poszkodowany miał osobiście w rozmowie telefonicznej potwierdzić jedynie, że od ponad miesiąca korzysta z samochodu zastępczego i wobec tego nie potrzebuje już takiej usługi, nie może świadczyć o naruszeniu przez niego obowiązku minimalizacji szkody i powiększeniu jej rozmiarów (art. 354 § 2, art. 362 i art. 826 § 1 kc). W pierwszym bowiem rzędzie, to strona pozwana powinna była wykazać, że przedstawiła poszkodowanemu ofertę, która gwarantowała satysfakcjonujący poziom i zakres usług, a więc najem auta zastępczego w tej samej klasie co uszkodzony w całym okresie najmu (niezbędnym do naprawy pojazdu uszkodzonego w wypadku z dnia 12.08.2021r.) za cenę 75 zł netto za dobę. Twierdzenia pozwanej w tym zakresie pozostały jednak gołosłowne (art. 6 kc).

Zgodnie z art. 354 § 1 kc, dłużnik powinien wykonać zobowiązanie zgodnie z jego treścią i w sposób odpowiadający jego celowi społeczno - gospodarczemu oraz zasadom współżycia społecznego, a jeżeli istnieją w tym zakresie ustalone zwyczaje - także w sposób odpowiadający tym zwyczajom. W taki sam sposób powinien współdziałać przy wykonaniu zobowiązania wierzyciel (§ 2). Nie oznacza to jednak, że uprawniony ma obowiązek poszukiwać najtańszej oferty na rynku. Wybór podmiotu, świadczącego usługę najmu należy do poszkodowanego. Wprawdzie czynsz najmu pojazdu wynajmowanego od powoda był wyższy (przy czym dla poszkodowanego był to najem nieodpłatny, rozliczany w ramach umowy cesji wierzytelności pomiędzy wynajmującym a ubezpieczycielem sprawcy szkody), ale – jak wyżej wskazano - poszkodowany nie miał obowiązku poszukiwać podmiotu, oferującego najniższe stawki. Wystarczy, aby stawki najmu pojazdu nie odbiegały rażąco od średnich stawek na rynku lokalnym. W rozpoznawanej sprawie pozwana nie wykazała, a nawet nie twierdziła, aby wysokość stawki najmu ustalonej z powodem w niniejszej sprawie nie mieściła się w rynkowych stawkach czynszu najmu pojazdów zastępczych w segmencie C w województwie dolnośląskim. Wynajęcie auta za wyższą stawkę, niż oferowana przez podmioty współpracujące z pozwanym ubezpieczycielem, nie odbiegającą jednak rażąco od średniej stawki rynkowej, nie prowadzi w tym wypadku do nieuzasadnionego zwiększenia rozmiarów szkody (art. 354 § 2, art. 362 i art. 826 § 1 kc).

W rozpoznawanej sprawie kwestia wynajmu i jego kosztów została ponadto objęta kontrolą, czy też możliwością zajęcia stosownego stanowiska przez ubezpieczyciela, dlatego trudno znaleźć uzasadnienie dla tak sformułowanych w odpowiedzi na pozew zarzutów.

Stanowisko powoda należało podzielić także odnośnie okresu najmu.

Jak ustalono, poszkodowany mógł przystąpić do naprawy samochodu, uszkodzonego w przedmiotowym wypadku, dopiero po akceptacji pełnych kosztów i wypłaceniu odszkodowania, co miało miejsce w dniu 7.10.2021r. W okresie od 8 do 11.10.2021r. nastąpiła organizacja części zamiennych (2 dni + 2 dni wolne). Technologiczny czas naprawy bezspornie wynosił 3 dni plus jeden dzień na wydanie pojazdu po naprawie (12 – 15.10.2021r.).

Pojazd nie był w pełni sprawny pod względem technicznym, bezpieczeństwa, estetyki i komfortu jazdy, na skutek zdarzenia wywołującego szkodę, za co odpowiedzialność ponosi strona pozwana, jako ubezpieczyciel sprawcy wypadku. Poszkodowany mógł odstawić uszkodzony samochód w oczekiwaniu na oględziny, opinię rzeczoznawcy, wypłatę odszkodowania, dostawę zamówionych części zamiennych i samą naprawę, tj. łącznie 60 dni. Na czas likwidacji szkody poszkodowany korzysta z uprawnienia do wynajęcia pojazdu zastępczego, a ubezpieczyciel powinien sprawnie i szybko przeprowadzić postępowanie likwidacyjne, aby umożliwić poszkodowanemu naprawę uszkodzonego pojazdu, przy czym poszkodowany nie jest zobowiązany do naprawy na własny koszt i nie musi dysponować środkami pieniężnymi z przeznaczeniem na ewentualne koszty naprawy.

Odnośnie kosztów holowania pojazdu uszkodzonego w wypadku, powód przedstawił szczegółowe wyliczenie kosztów holowania pojazdu, a pozwana nie wykazała, aby były one rażąco zawyżone, czy też, że stawki powoda nie mieściły się w granicach stawek rynkowych. (art. 6 kc), przy czym poszkodowany nie ma obowiązku poszukiwania najtańszej oferty na rynku. Strona pozwana w ogóle nie zajęła stanowiska co do zgłoszonego żądania w tej części. Zamiast tego podniosła zarzut co kosztów odbioru pojazdu poza siedzibą, który był bezprzedmiotowy, powód nie sformułował w pozwie żądania zapłaty w tym zakresie.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie powołanych przepisów w zw. z art. 822 kc i art. 436 § 1 kc w zw. z art. 435 kc, art. 361 § 1 i 2 kc, art. 363 § 1 i 2 kc, zasądzono na rzecz powoda żądaną w pozwie kwotę, tytułem uzupełnienia odszkodowania z tytułu kosztów najmu pojazdu zastępczego w okresie od 16.08 do 15.10.2021r., w wymiarze 60 dni, wg stawki 180 zł netto (221,40 zł brutto) za dobę, z uwzględnienie dotychczas wypłaconej z tego tytułu kwoty 3413,25 zł, a nadto tytułem zwrotu kosztów holowania. Odsetki zasądzono zgodnie z żądaniem pozwu – mając na uwadze, że pismem z dnia 3.11.2021r., doręczonym w dniu 8.11.2021r. (k.14-15) powód wezwał pozwaną do zapłaty konkretnej kwoty z tego tytułu (art. 481§1 i 2 kc w zw. z art. 455 kc i art. 817 kc).

Orzeczenie w pkt II oparto na przepisach art. 98§ 1,1(1), 3 kpc. Strona pozwana, jako przegrywająca sprawę, powinna zwrócić powodowi koszty procesu, w skład których wchodzi: opłata sądowa od pozwu (750 zł), wynagrodzenie pełnomocnika, będącego radcą prawnym w stawce minimalnej (3600 zł) i opłata skarbowa od pełnomocnictwa (17 zł).