Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kłodzku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 marca 2017 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Izabela Kosińska - Szota

Protokolant: sekr. sąd. Natalia Stokłosa

po rozpoznaniu w dniu 10 marca 2017 roku w Kłodzku

na rozprawie

sprawy z powództwa M. M.

przeciwko L. z siedzibą w K.

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od powoda M. M. na rzecz strony pozwanej L. z siedzibą w K. kwotę 3 617 (trzy tysiące sześćset siedemnaście) złotych tytułem kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Powód M. M. w pozwie przeciwko L. w K. wniósł o pozbawienie tytułu wykonawczego w postaci wyroku Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 18 maja 2015 r. w sprawie o sygn. akt (...) z powództwa C. z siedzibą w K. i zasądzenie od strony pozwanej na rzecz powoda kosztów procesu. W uzasadnieniu pozwu wskazał, że Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie stwierdził skuteczne wniesienie sprzeciwu przekazał sprawę do Sądu Rejonowego w Kłodzku, który postanowieniem z dnia 10 kwietnia 2013 r. umorzył postępowanie i postanowienie to jest prawomocne i korzysta z powagi rzeczy osądzonej. Powód podniósł, że w tej samej sprawie został wydany wyrok w dniu 18 maja 2015 r.

Strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powodowa na rzecz strony pozwanej kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew strona pozwana podniosła, że powód nie wykazał przesłanek z art.840 k.p.c. podnosząc, że sprawa o to samo roszczenie była już stwierdzona postanowieniem z dnia 10 kwietnia 2013 r., a zarzut ten był przedmiotem postępowania w sprawie (...). Strona pozwana wskazał, że w postępowaniu (...) nie doszło do merytorycznego rozpoznania przedmiotu sprawy.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W sprawie zarejestrowanej pod sygn. akt (...) z powództwa C. z siedzibą w K. przeciwko M. M. o zapłatę Sąd umorzył postępowanie z uwagi na nieusunięcie braków formalnych pozwu po przekazaniu sprawy z elektronicznego postępowania upominawczego

Dowód: postanowienie SR w Kłodzku z dnia 10.04.2013 r. w sprawie (...) – k.3

W dniu 18 maja 2015 r. Sąd Rejonowy w Kłodzku zasądził od M. M. na rzecz C. z siedzibą w K. kwotę 30 243,79 zł z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP z dnia 27 maja 2014 r.

Dowód: wyrok SR w Kłodzku z dnia 18.05.2015 r. w sprawie (...) – k.62

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w (...) zawiadomił powoda o wszczęciu przeciwko niemu egzekucji z wniosku strony pozwanej w oparciu o tytuł wykonawczy stanowiący wyrok Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 18 maja 2015 r. w sprawie (...) zaopatrzony w klauzulę wykonalności.

Dowód: zawiadomienie o wszczęciu egzekucji – k.5

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z przepisem art.840 § 1. Dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli: 1) przeczy zdarzeniom, na których oparto wydanie klauzuli wykonalności, a w szczególności gdy kwestionuje istnienie obowiązku stwierdzonego tytułem egzekucyjnym niebędącym orzeczeniem sądu albo gdy kwestionuje przejście obowiązku mimo istnienia formalnego dokumentu stwierdzającego to przejście; 2) po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane; gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może oprzeć powództwo także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, a także na zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zgłoszenie tego zarzutu w sprawie było z mocy ustawy niedopuszczalne;3) małżonek, przeciwko któremu sąd nadał klauzulę wykonalności na podstawie art. 787, wykaże, że egzekwowane świadczenie wierzycielowi nie należy się, przy czym małżonkowi temu przysługują zarzuty nie tylko z własnego prawa, lecz także zarzuty, których jego małżonek wcześniej nie mógł podnieść.

Powód oparł powództwo opozycyjne wskazując, że postanowienie z dnia 10 kwietnia 2013 r. w sprawie (...) Sądu Rejonowego w Kłodzku umarzające postępowanie na podstawie art.505 ^{( 37 )}k.p.c. jest prawomocne i korzysta z powagi rzeczy osądzonej, a mimo to został wydany wyrok w sprawie (...).

Przytoczone przez powoda okoliczności w żaden sposób nie odpowiadają żadnej z przesłanek wymienionych w art.840 § 1 pkt 1 – 3 k.p.c. Zgodnie z przepisem art.366 k.p.c. wyrok prawomocny ma powagę rzeczy osądzonej tylko co do tego, co w związku z podstawą sporu stanowiło przedmiot rozstrzygnięcia, a ponadto tylko między tymi samymi stronami.

Pojęcie powagi rzeczy osądzonej ( res iudicata) jest pojęciem ustawowym, chociaż ustawa procesowa pojęcia tego nie definiuje. Powaga rzeczy osądzonej jest zaliczana do negatywnych skutków prawomocności materialnej i oznacza zakaz prowadzenia drugiego procesu co do tego samego roszczenia, o którym już prawomocnie orzeczono. Z powagi rzeczy osądzonej korzystają prawomocne wyroki, nakazy zapłaty w postępowaniu nakazowym, nakazy zapłaty w postępowaniu upominawczym, orzeczenia sądów zagranicznych, których skuteczność była przedmiotem uznania przez sąd polski (chyba, że nie wymagają uznania – art. 1145 KPC) oraz postanowienia co do istoty sprawy wydane w postępowaniu nieprocesowym (por. jednak art. 523 KPC). Nie korzystają z niej natomiast prawomocne postanowienia, które wprawdzie kończą postępowanie w sprawie, ale nie rozstrzygają sprawy merytorycznie. Z powagi rzeczy osądzonej nie korzysta również ugoda sądowa ani ugoda zawarta przed mediatorem, zatwierdzona następnie przez sąd. Ugody te korzystają z tzw. powagi rzeczy ugodzonej ( res transacta), która skutkuje oddaleniem powództwa ponownie wytoczonego. Powaga rzeczy osądzonej nie jest również atrybutem postanowień wydawanych w postępowaniu o nadanie tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności albowiem – pomimo autonomicznego charakteru postępowania klauzulowego – nie można uznać, że dochodzi w nim do merytorycznego rozpoznania sprawy cywilnej (uchw. SN z 28.10.2010 r., III CZP 65/10, BSN 2010, Nr 10, poz. 12) [Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Red. E. Marszałkowska – Krześ, 2017 r., Wydanie 18].

Postanowienie z dnia 10 kwietnia 2013 r. w sprawie (...) nie rozstrzygało merytorycznie o sporze C. z/s w K. z M. M. i (...) mogło wytoczyć proces ponownie. Z tego względu brak było jakichkolwiek przeszkód do wydania wyroku z dnia 18 maja 2015 r. w sprawie (...). Nie nastąpiło żadne zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło, ponadto ponowne rozpoznawanie merytoryczne sprawy, w której zapadł przedmiotowy wyrok jest niedopuszczalne.

Mając na względzie powyższe Sąd oddalił powództwo w całości jako pozbawione podstaw prawnych.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art.98 § 1 i 2 k.p.c. zasądzając od powoda jako przegrywającego koszty procesu, na które składały się koszty zastępstwa procesowego ustalone na mocy § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych w kwocie 3 600 zł i opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł.