Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kłodzku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 listopada 2016 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Eliza Skotnicka

Protokolant staż. Magda Biernat

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 listopada 2016 roku w Kłodzku

sprawy z powództwa M. G. (1)

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W.

o zapłatę kwoty 9.000,00 zł

I.  zasądza od strony pozwanej (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powoda M. G. (1) kwotę 5.000,00 zł (pięć tysięcy złotych 00/100) wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwoty 4.329,00 zł od dnia 1 maja 2015 roku do dnia zapłaty i od kwoty 671,00 zł od dnia 11 czerwca 2015 roku do dnia zapłaty,

II.  dalej idące powództwo oddala,

III.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 372,88 zł tytułem zwrotu kosztów procesu,

IV.  nakazuje stronie pozwanej, aby uiściła na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kłodzku kwotę 221,87 zł tytułem zwrotu wydatków tymczasowo wyłożonych przez Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

P. G. wniósł o zasądzenie od strony pozwanej kwoty 9 000 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 1 maja 2015 r., w tym 8 329 zł tytułem zadośćuczynienia i 671 zł tytułem koszów leczenia i dojazdów oraz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych i opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

W uzasadnieniu podał, że w dniu 21 stycznia 2015 r. doszło do wypadku komunikacyjnego, w wyniku którego doznał obrażeń ciała w postaci skręcenia i naderwania odcinka szyjnego kręgosłupa, urazu kręgosłupa lędźwiowego, urazu głowy, stłuczenia łokcia i kolana lewego, silnego urazu psychicznego. Wskazał, że od dnia wypadku boryka się z niedosłuchem lewego ucha i łzawieniem lewego oka, zaś na skutek doznanych urazów i odczuwanych dolegliwości zmienił się jego dotychczasowy tryb życia i uległ pogorszeniu stan zdrowia psychicznego. Powód podał, że po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego strona pozwana przyznała mu zadośćuczynienie w kwocie 1 000 zł oraz zwrot kosztów leczenia w wysokości 190,03 zł. W ocenie powoda przyznana kwota jest rażąco zaniżona i nieadekwatna do doznanej przez niego szkody.

Strona pozwana (...) S.A. z siedzibą w W. wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenia kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych i opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł.

Pozwana przyznała, że w toku postępowania likwidacyjnego wypłaciła powodowi kwotę 1 000 zł tytułem zadośćuczynienia, która uwzględniła wykazany przez powoda stopień cierpień fizycznych i psychicznych, wiek oraz doznane obrażenia. W ocenie pozwanej ustalona kwota jest adekwatna do rozmiaru doznanej krzywdy, bowiem obrażenia powoda miały charakter powierzchowny i przemijający, zaś zgłaszane dolegliwości bólowe są subiektywne i wynikają z przewlekłych procesów chorobowych, jakimi objęty jest kręgosłup.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 21 stycznia 2015 r. doszło do wypadku komunikacyjnego, na skutek którego powód doznał obrażeń ciała. Sprawca wypadku posiadał ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych u strony pozwanej.

Bezsporne.

W wyniku zdarzenia powód uderzył się w głowę i stracił chwilowo przytomność. W tym samym dniu powód udał się do S. w P., gdzie stwierdzono u niego skręcenie i naderwanie odcinka szyjnego kręgosłupa, skręcenie i naderwanie odcinka piersiowego kręgosłupa, stłuczenie łokcia i stłuczenie kolana. Zalecono m.in. kontrolę w poradni urazowo - ortopedycznej, oszczędny tryb życia i systematyczną kontrolę ciśnienia tętniczego i tętna. Po wypadku powód korzystał z pomocy lekarzy specjalistów: neurologa i ortopedy - traumatologa, otrzymał też skierowania do poradni otolaryngologicznej i okulistycznej, gdzie poddany został badaniom słuchu i angiografii.

Dowód:

- przesłuchanie powoda – k. 102

- zeznania świadka M. G. (2) - k. 101 verte - 102

- karta informacyjna leczenia szpitalnego – k. 23

- historia choroby - k. 13 - 14

- wynik badania angiograficznego z 27.04.2015 r. - k. 15

- wynik badania słyszenia R. z 24.03.2015 r. - k. 19

- wynik badania audiometrycznego z 24.03.2015 r. - k. 21

- skierowanie do poradni specjalistycznych - k. 22

- skierowania do poradni diagnostycznych - k. 24

- zaświadczenie z 5.02.2015 r. - k. 25

W związku z podjętym leczeniem powypadkowym powód poniósł wydatki w łącznej kwocie 861,30 zł.

Dowód:

- koszty dojazdów - k. 33;

- faktura VAT nr (...) - k. 34;

- faktura VAT nr (...) - k. 35;

- faktura VAT nr (...) - k. 36;

- faktura VAT nr (...) - k. 37;

- faktura VAT nr (...) - k. 37 verte;

- faktura VAT nr (...) - k. 38.

Odczuwane przez powoda dolegliwości związane z niedosłuchem nie są wynikiem wypadku komunikacyjnego z 21 stycznia 2015 r. Głęboki niedosłuch w obrębie wszystkich częstotliwości tj. tonów niskich, średnich i wysokich powstaje wskutek urazów czaszkowo -mózgowych, złamań, wylewów krwawych, przerwania dróg nerwowych w ośrodkowym układzie nerwowym, powyższe zmiany nie miały miejsca w przypadku powoda, bowiem powód doznał jedynie powierzchownego urazu głowy, bez widocznych obrażeń i bez zmian w badaniu obrazowym czaszki i ośrodkowego układu nerwowego.

Dowód:

- opinia biegłej sądowej z zakresu otolaryngologii I. J. - k. 114

- opinia uzupełniająca biegłej sądowej z zakresu otolaryngologii I. J. - k. 206

Pod względem neurologicznym doznane przez powoda urazy w postaci urazu skrętnego kręgosłupa szyjnego i piersiowego, powierzchownego urazu stawu łokciowego i kolanowego lewego nie pozostawiły trwałego ani długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, ponieważ nie doszło do pierwotnego (bezpośrednio po wypadku) ani wtórnego (późne następstwa wypadku) uszkodzenia obwodowego i ośrodkowego układu nerwowego. Stan neurologiczny powoda od dnia zdarzenia był prawidłowy i pozostał prawidłowy, rokowania co do stanu zdrowia powoda są dobre, zaś doznane urazy nie niosą za sobą negatywnych następstw. Funkcje kręgosłupa nie powodują u powoda ograniczenia w wykonywaniu codziennych czynności życiowych i korzystania z aktywnych form rekreacji czy rozrywki, nie stanowią też przeciwwskazań do podjęcia pracy na otwartym rynku pracy.

Dowód:

- opinia biegłej sądowej z zakresu neurologii J. S. - k. 130 - 131

- opinie uzupełniające biegłej sądowej z zakresu neurologii J. S. - k. 160 - 162, 181 - 183

W wyniku przeprowadzonego badania ortopedycznego, stwierdzono, że wskutek wypadku z 21 stycznia 2015 r. powód doznał urazu skrętnego kręgosłupa szyjnego skutkującego 2% długotrwałym uszczerbkiem na zdrowiu (pkt J 89a Tabeli oceny procentowej stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu stanowiącej załącznik do Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002 r. Dz. U. z 2002 r. nr 234 poz. 1974 j. t.) i urazu skrętnego kręgosłupa piersiowego skutkującego 1% długotrwałym uszczerbkiem na zdrowiu (pkt J 90a w/w Tabeli). Do chwili obecnej zdarzenie z dnia 21 stycznia 2015 r. powoduje u powoda dolegliwości bólowe kręgosłupa odcinka szyjnego z ograniczeniem ruchomości biernej i czynnej, bóle i zawroty głowy, parastezje kończyn górnych, szczególnie lewej. Dolegliwości te nasilają się przy zmianach pogodowych i niewielkim wysiłku fizycznym zmuszając go do sporadycznego przyjmowania leków przeciwbólowych oraz w sposób zasadniczy utrudniając czynności życia codziennego.

Dowód:

- opinia biegłego sądowego z zakresu chirurgii – ortopedii dr n. med. M. J. - k. 149 – 152.

Przed wypadkiem powód nie miał problemów ze zdrowiem, pracował jako kierowca samochodu ciężarowego, uprawiał boks. Po wypadku powód wymagał pomocy osób trzecich przy wykonywaniu niektórych czynności życia codziennego, nosił kołnierz ortopedyczny i ortezę na kolano. Powód stał się osobą nerwową, miewa bóle i zawroty głowy, drętwienia lewej ręki, cierpi na niedosłuch, często łzawi mu lewe oko, odczuwa lęk przed jazdą samochodem i ma kłopoty ze snem. Powód obecnie nie pracuje, utrzymuje się z oszczędności, porusza się tylko samochodem osobowym, bowiem zbyt długa jazda w samochodzie ciężarowym powoduje dolegliwości bólowe pleców i barku. Po dłuższym siedzeniu ma problemy ze wstaniem, zaś odczuwane dolegliwości zmuszają go do zażywania środków przeciwbólowych.

Dowód:

- przesłuchanie powoda – k. 102

- zeznania świadka P. M. (1) - k. 101

- zeznania świadka M. G. (2) - k. 101 verte - 102

Powód zgłosił szkodę stronie pozwanej w dniu 31 marca 2015 r., która po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego decyzją z dnia 6 maja 2015r. przyznała mu zadośćuczynienie w kwocie 1 000 zł oraz zwrot kosztów leczenia i kosztów przejazdu w łącznej wysokości 190,03 zł.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało uwzględnieniu co do kwoty 5 000 zł.

W rozpatrywanej sprawie bezspornym między stronami była okoliczność zaistnienia w dniu 21 stycznia 2015 r. wypadku komunikacyjnego, w wyniku którego powód doznał obrażeń ciała. Strona pozwana nie kwestionowała również swojej odpowiedzialności za skutki tego zdarzenia, niemniej jednak w jej ocenie wysokość wypłaconego w toku postępowania likwidacyjnego zadośćuczynienia zrekompensowała w całości doznaną powodowi krzywdę.

Podstawą rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie był przepis art. 444 § 1 k.c., który stanowi, że w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Zgodnie zaś z art. 445 § 1 k.c. odwołującym się do wypadków wskazanych w art. 444 k.c., w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia sąd może także przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Pojęcie "sumy odpowiedniej" użyte w art. 445 § 1 k.c. w istocie ma charakter niedookreślony, niemniej jednak w judykaturze wskazane są kryteria, którymi należy się kierować przy ustalaniu wysokości zadośćuczynienia. Zadośćuczynienie ma mieć przede wszystkim charakter kompensacyjny, wobec czego jego wysokość nie może stanowić zapłaty symbolicznej, lecz musi przedstawiać jakąś ekonomicznie odczuwalną wartość. Jednocześnie wysokość ta nie może być nadmierną w stosunku do doznanej krzywdy, ale musi być "odpowiednia" w tym znaczeniu, że powinna być - przy uwzględnieniu krzywdy poszkodowanego - utrzymana w rozsądnych granicach, odpowiadających aktualnym warunkom i przeciętnej stopie życiowej społeczeństwa.

Przy ocenie skutków zdrowotnych przedmiotowego zdarzenia Sąd posiłkował się zeznaniami powoda, świadków, zgromadzoną w sprawie dokumentacją medyczną oraz opiniami biegłych sądowych z zakresu chirurgii - ortopedii, neurologii i otolaryngologii, przy czym istotny był zakres doznanych przez powoda obrażeń, rozmiar bólu, czas trwania leczenia oraz stopień ustalonego uszczerbku na ich zdrowiu.

Zdaniem Sądu, zgromadzona w aktach sprawy dokumentacja medyczna jest autentyczna i nie budząca wątpliwości co do jej treści, opinie biegłych są natomiast rzetelne, wykonane w oparciu o zgromadzoną dokumentację medyczną powoda, po przeprowadzeniu wywiadu chorobowego oraz bezpośrednich badań powoda. Biegli w swoich opiniach wyjaśnili zarówno metodę ustalania stopnia uszczerbku na zdrowiu, jak też czynniki i stwierdzone urazy, które miały wpływ na ocenę stanu zdrowia poszkodowanego oraz rokowań na przyszłość.

Należy wskazać, że powód kwestionował wnioski zawarte w opiniach biegłych z zakresu neurologii i otolaryngologii, niemniej jednak w opiniach uzupełniających biegłe w sposób rzeczowy, merytoryczny i kategoryczny odniosły się do stawianych zarzutów, wyjaśniając, że część dolegliwości odczuwanych przez powoda nie pozostaje w związku przyczynowym ze zdarzeniem z dnia 21 stycznia 2015 r.

Co do zeznań powoda, Sąd nie znalazł podstaw do kwestionowania ich prawdziwości, są one bowiem koherentne z treścią zebranych w sprawie dowodów. Sąd miał również na względzie, że niektóre dolegliwości oraz ich intensyfikacja uwarunkowane są subiektywnymi odczuciami powoda, jak również mogą wynikać ze zmian chorobowych, na które powód cierpiał jeszcze przed wypadkiem.

Sąd dał również wiarę zeznaniom świadków P. M. (1) i M. G. (2), którzy jako osoby pozostające w bliskich relacjach z powodem potwierdzili negatywne następstwa wypadku dla jego zdrowia i codziennego funkcjonowania. Jednocześnie, zeznania świadka P. M. (2) nie miały większego znaczenia dowodowego w sprawie, bowiem świadek ten był sprawcą wypadku, zaś strona pozwana nie kwestionowała zasadności swojej odpowiedzialności za jego skutki. Świadek nie miał nadto wiedzy co do późniejszego stanu zdrowia powoda oraz ewentualnych uciążliwości w jego życiu prywatnym i zawodowym.

W wyniku przeprowadzonego postępowania dowodowego Sąd ustalił, że powód doznał w wypadku z 21 stycznia 2015 r. urazu skrętnego kręgosłupa szyjnego i piersiowego skutkującego 3% długotrwałym uszczerbkiem na zdrowiu. Należy wskazać, że do chwili obecnej u powoda utrzymują się dolegliwości bólowe kręgosłupa odcinka szyjnego z ograniczeniem ruchomości biernej i czynnej, bóle i zawroty głowy oraz parastezje kończyn górnych, szczególnie lewej. Zdaniem Sądu, niewątpliwie następstwa przedmiotowego zdarzenia spowodowały u powoda zmianę jego dotychczasowego sposobu życia, wpłynęły negatywnie na stan zdrowia i ogólne samopoczucie, przede wszystkim ze względu na ograniczenie w sferze zawodowej i prywatnej.

Należy jednak wskazać, że wbrew twierdzeniom powoda, odczuwane przez niego dolegliwości natury neurologicznej i laryngologicznej nie miały związku z przedmiotowym wypadkiem. Jak bowiem wskazały biegłe sądowe w sporządzonych opiniach, zakres, rozmiar i charakter urazów nie pociągały za sobą uszczerbku na zdrowiu powoda i nie miały żadnego wpływu na jego stan zdrowia. Biegła z zakresu otolaryngologii wyjaśniła dodatkowo, że uraz w postaci niedosłuchu nie mógł powstać w wyniku wypadku z uwagi na powierzchowne urazy głowy nie pozostawiające zmian w badaniu obrazowym czaszki i ośrodkowego układu nerwowego.

Z powyższych względów powództwo podlegało jedynie częściowemu uwzględnieniu tj. w zakresie dotyczącym doznanego urazu skrętnego kręgosłupa szyjnego i piersiowego oraz odczuwanych w związku z tym dolegliwości. Sąd uznał, że dodatkowa kwota 4 329 zł, oprócz już wypłaconej w toku postępowania likwidacyjnego, jest zasadna, adekwatna do doznanej przez powoda krzywdy i zrekompensuje mu odczuwane dolegliwości.

Sąd uznał również za zasadne roszczenie powoda co do zwrotu kosztów leczenia oraz dojazdów do placówek medycznych. Strona pozwana w zasadzie nie odniosła się do tej części żądania, tym samym nie kwestionując jej. Mając na uwadze, że powód udokumentował poniesione przez siebie wydatki na kwotę 861,30 zł oraz okoliczność, że strona pozwana wypłaciła mu w toku postępowania likwidacyjnego łączną kwotę odszkodowania 190,03 zł, Sąd uwzględnił dochodzoną pozwem różnicę w wysokości 671 zł.

Orzekając o odsetkach, Sąd kierował się dyspozycją zawartą w przepisach art. 481 § 1 k.c., art. 455 k.c. oraz art. 14§1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. z 2013 r. poz. 392 j.t. ze zm.). Jak wynika z akt sprawy, powód zgłosił szkodę stronie pozwanej w dniu 31 marca 2015 r., zatem termin 30 - dniowy do wypłaty odszkodowania upłynął w dniu 30 kwietnia 2015 r. Wobec powyższego, pozwana pozostawała od dnia 1 maja 2015 r. w opóźnieniu ze spełnieniem świadczenia, a zatem od tego dnia należy liczyć należności uboczne. Jednocześnie należy wskazać, że powód nie przedstawił dowodu potwierdzającego wezwanie strony pozwanej do zapłaty odszkodowania z tytułu poniesionych kosztów leczenia i dojazdu do placówek medycznych. W związku z tym, Sąd uznał, że roszczenie w tym zakresie stało się wymagalne od dnia doręczenia stronie pozwanej odpisu pozwu. Skoro zatem pozwana otrzymała odpis pozwu w dniu 10 czerwca 2015 r., to należało uznać, że pozostaje ona w opóźnieniu od dnia następnego, czyli od 11 czerwca 2016r.

O kosztach orzeczono zgodnie z przepisem art. 100 k.p.c. Łączne koszty poniesione w toku postępowania to kwota 4 705,87 zł. Na koszty te składały się: opłata sądowa od pozwu - 450 zł, wynagrodzenie biegłych sądowych za sporządzone opinie - 1 821,87 zł oraz koszty zastępstwa procesowego stron wraz z opłatami skarbowymi - 2 434 zł. Mając na uwadze, że powód wygrał sprawę w 55,5%, powinien zostać obciążony kosztami w wysokości 2 094,12 zł, zaś strona pozwana winna ponieść koszty w kwocie 2 611,75 zł. Skoro powód pokrył koszty w łącznej kwocie 2 467 zł z tytułu opłaty sądowej od pozwu, zaliczki na poczet należności biegłych w kwocie 800 zł i kosztów zastępstwa procesowego, to strona pozwana winna zwrócić mu sumę równą 372,88 zł. Sąd obciążył jednocześnie stronę pozwaną brakującymi kosztami sądowymi w wysokości 221,87 zł, które zostały wyłożone tymczasowo z wydatków Skarbu – Państwa Sądu Rejonowego w Kłodzku na poczet należności biegłych sądowych.